ไม่มีเงินทำบุญแต่อยากได้บุญ
ผู้ถาม : “กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง คือลูกไม่มีเงินจะทำบุญ ก็ต้องไปขอพี่บ้าง น้องบ้าง
เวลาไปขอเขาทีไรเขาชอบพูดกระแนะกระแหน หาว่าลูกไม่เจียมบอดี้… อยากเรียนถามหลวงพ่อก็คือว่า
คนที่ไม่มีเงินจะทำบุญแล้วอยากจะได้บุญ หลวงพ่อมีคำแนะนำจะให้ทำอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ?”
หลวงพ่อ : “ไม่ยาก.. บุญที่ไม่ต้องลงทุนก็มี ถ้าต้องการ ๑.รักษาศีล ศีลไม่ต้องใช้เงิน
๒.เจริญภาวนา ไม่ต้องใช้เงิน
๓.การให้ทาน เราต้องใช้เงินใช่ไหม…จะไม่ใช้ก็ได้ เขาเดินถวายทานเป็นแถว ๆ ปัตตานุโมทนามัย
ดีใจกับเขา คนละ ๙๐ เปอร์เซ็นต์ ตั้ง ๑๐๐ คนเท่าไรล่ะ?”
ผู้ถาม : “อย่างนี้เราไม่ต้องถวายสตางค์หลวงพ่อก็ได้ซิครับ:”
หลวงพ่อ : “ฉันไม่รับเงินมานานแล้วนะ รับแต่แบงก์อย่างเดียว”
ผู้ถาม : “อย่างนั้นคนจนก็ไม่ต้องตกใจนะ อาศัยปัตตานุโทมนามัย”
หลวงพ่อ : “ถ้ามีบ้างก็ทำเท่าที่มีได้ ถ้าไม่มีทำก็นั่งโมทนา นึกในใจยินดีในผลที่เขาทำแล้ว เท่านี้แหละ ๙๐ เปอร์เซนต์
วัน ๆ นับไม่ไหว อย่างที่นี่หาบไม่ไหว ต้องเอาพ้อมมาใส่ และบุญนีไม่สลายตัวด้วย”
ผู้ถาม : “แหม…คนที่ยกมือ ไม่ต้องลงทุนเลยนะ”
หลวงพ่อ : “ลงทุนเหมือนกัน ลงทุนแค่ยกมือ ถ้าเขาไม่ยกมือก็ได้ ยินดีด้วยจิตนอบน้อม
อย่างฉันนี่ยกทั้งวันปวดแขน ก็เลยไม่ต้องยก เมื่อไม่ต้องยกก็มีผลสมบูรณ์แบบนะ”
จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๙ หน้า ๕๔-๕๕
จริงๆแล้วผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่กับคำว่า ไม่มีเงินทำบุญ
เพราะ สลึงหนึ่งก็ทำได้ บาทเดียวก็ทำได้ หยอดไว้วันละบาทวันละสลึง ไม่น่าจะทำให้ใครจนลง
ยิ่งคนที่เล่นเน็ตเข้าพันทิปได้นี่สบายๆอยู่แล้ว
จะทำหรือเปล่าก็เท่านั้น
บางคนเขาก็ตำหนิว่าศาสนาเราเน้นบุญกุศลด้านทานการให้มาก
ยิ่งให้กับพระสงฆ์องค์เจ้ายิ่งสอนว่ามีอานิสงส์มาก ว่าไปนั่น ไม่ศึกษาอะไรเลย
เพราะการให้ทานมันง่าย เขาก็สอนเรื่องง่ายๆก่อน
แต่อานิสงส์รักษาศีลมากกว่าทานอีก ก็ไม่ค่อยจะยอมรักษา
ภาวนานี่ไม่ต้องพูดกัน ฉันขอลาไปนินทาชาวบ้านก่อน
ส่วนเรื่องการสร้างโบสถ์สร้างวิหารก็บ่นว่าสร้างกันใหญ่โต...
ไม่นึกว่า สร้างใหญ่โต มันก็ชัดเจนดี ใช้ประโยชน์ได้เยอะ ที่สำคัญคือ มีคนมาร่วมบุญได้มาก
เขาสร้างอะไร ถ้าเราคิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ทำบุญ มันก็สบายใจ จิตเป็นกุศล
สร้างสวยงาม คนที่เป็นปุถุชนคนธรรมดา เขาก็ชอบของสวยงาม เห็นแล้วเขาก็สบายใจ
(แล้วสร้างสวยงามมันก็มีอานิสงส์สูงด้วยนะครับ)
สร้างแล้วก็ต้องซ่อม นี่... นี่... ได้ทำบุญอีกรอบแล้ว รอบที่เขาสร้างไม่ทันร่วม มาร่วมตอนซ่อมก็ยังดีได้บุญเหมือนกัน
ทำไมหิวบุญ ไม่ได้หิว... แต่ไม่อยากอด
การสร้างบุญมันก็เป็นการสร้างบารมีไปในตัว เราไม่รู้ว่าจะนิพพานอสงไขยไหนนี่
ก็ต้องเผื่อไว้ก่อน เกิดมากี่ทีๆมันก็หิวต้องกินต้องใช้ แต่ดันจนซะงั้น บุญกุศลตามมาไม่ทัน ดันไปเป็นโจรก็เสร็จ
พระเทศน์ก็ไม่ฟังก็เสร็จ มันไม่ว่างฟัง ต้องไปปล้นเขากินก่อน
คนรักบุญไปนิพพานง่ายครับ เพราะทำบุญแล้วมันมีโอกาสตั้งอธิษฐานจิตในพระนิพพาน
ปล. ไม่ได้ว่าคนจนว่าจะต้องไปปล้นเขากินทุกคนนะครับ
และคนรวยก็ไม่ได้รับรองว่าดี
วันนี้วันพระ... ทำบุญแบบไม่เสียเงิน
ผู้ถาม : “กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง คือลูกไม่มีเงินจะทำบุญ ก็ต้องไปขอพี่บ้าง น้องบ้าง
เวลาไปขอเขาทีไรเขาชอบพูดกระแนะกระแหน หาว่าลูกไม่เจียมบอดี้… อยากเรียนถามหลวงพ่อก็คือว่า
คนที่ไม่มีเงินจะทำบุญแล้วอยากจะได้บุญ หลวงพ่อมีคำแนะนำจะให้ทำอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ?”
หลวงพ่อ : “ไม่ยาก.. บุญที่ไม่ต้องลงทุนก็มี ถ้าต้องการ ๑.รักษาศีล ศีลไม่ต้องใช้เงิน
๒.เจริญภาวนา ไม่ต้องใช้เงิน
๓.การให้ทาน เราต้องใช้เงินใช่ไหม…จะไม่ใช้ก็ได้ เขาเดินถวายทานเป็นแถว ๆ ปัตตานุโมทนามัย
ดีใจกับเขา คนละ ๙๐ เปอร์เซ็นต์ ตั้ง ๑๐๐ คนเท่าไรล่ะ?”
ผู้ถาม : “อย่างนี้เราไม่ต้องถวายสตางค์หลวงพ่อก็ได้ซิครับ:”
หลวงพ่อ : “ฉันไม่รับเงินมานานแล้วนะ รับแต่แบงก์อย่างเดียว”
ผู้ถาม : “อย่างนั้นคนจนก็ไม่ต้องตกใจนะ อาศัยปัตตานุโทมนามัย”
หลวงพ่อ : “ถ้ามีบ้างก็ทำเท่าที่มีได้ ถ้าไม่มีทำก็นั่งโมทนา นึกในใจยินดีในผลที่เขาทำแล้ว เท่านี้แหละ ๙๐ เปอร์เซนต์
วัน ๆ นับไม่ไหว อย่างที่นี่หาบไม่ไหว ต้องเอาพ้อมมาใส่ และบุญนีไม่สลายตัวด้วย”
ผู้ถาม : “แหม…คนที่ยกมือ ไม่ต้องลงทุนเลยนะ”
หลวงพ่อ : “ลงทุนเหมือนกัน ลงทุนแค่ยกมือ ถ้าเขาไม่ยกมือก็ได้ ยินดีด้วยจิตนอบน้อม
อย่างฉันนี่ยกทั้งวันปวดแขน ก็เลยไม่ต้องยก เมื่อไม่ต้องยกก็มีผลสมบูรณ์แบบนะ”
จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๙ หน้า ๕๔-๕๕
จริงๆแล้วผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่กับคำว่า ไม่มีเงินทำบุญ
เพราะ สลึงหนึ่งก็ทำได้ บาทเดียวก็ทำได้ หยอดไว้วันละบาทวันละสลึง ไม่น่าจะทำให้ใครจนลง
ยิ่งคนที่เล่นเน็ตเข้าพันทิปได้นี่สบายๆอยู่แล้ว
จะทำหรือเปล่าก็เท่านั้น
บางคนเขาก็ตำหนิว่าศาสนาเราเน้นบุญกุศลด้านทานการให้มาก
ยิ่งให้กับพระสงฆ์องค์เจ้ายิ่งสอนว่ามีอานิสงส์มาก ว่าไปนั่น ไม่ศึกษาอะไรเลย
เพราะการให้ทานมันง่าย เขาก็สอนเรื่องง่ายๆก่อน
แต่อานิสงส์รักษาศีลมากกว่าทานอีก ก็ไม่ค่อยจะยอมรักษา
ภาวนานี่ไม่ต้องพูดกัน ฉันขอลาไปนินทาชาวบ้านก่อน
ส่วนเรื่องการสร้างโบสถ์สร้างวิหารก็บ่นว่าสร้างกันใหญ่โต...
ไม่นึกว่า สร้างใหญ่โต มันก็ชัดเจนดี ใช้ประโยชน์ได้เยอะ ที่สำคัญคือ มีคนมาร่วมบุญได้มาก
เขาสร้างอะไร ถ้าเราคิดว่านี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ทำบุญ มันก็สบายใจ จิตเป็นกุศล
สร้างสวยงาม คนที่เป็นปุถุชนคนธรรมดา เขาก็ชอบของสวยงาม เห็นแล้วเขาก็สบายใจ
(แล้วสร้างสวยงามมันก็มีอานิสงส์สูงด้วยนะครับ)
สร้างแล้วก็ต้องซ่อม นี่... นี่... ได้ทำบุญอีกรอบแล้ว รอบที่เขาสร้างไม่ทันร่วม มาร่วมตอนซ่อมก็ยังดีได้บุญเหมือนกัน
ทำไมหิวบุญ ไม่ได้หิว... แต่ไม่อยากอด
การสร้างบุญมันก็เป็นการสร้างบารมีไปในตัว เราไม่รู้ว่าจะนิพพานอสงไขยไหนนี่
ก็ต้องเผื่อไว้ก่อน เกิดมากี่ทีๆมันก็หิวต้องกินต้องใช้ แต่ดันจนซะงั้น บุญกุศลตามมาไม่ทัน ดันไปเป็นโจรก็เสร็จ
พระเทศน์ก็ไม่ฟังก็เสร็จ มันไม่ว่างฟัง ต้องไปปล้นเขากินก่อน
คนรักบุญไปนิพพานง่ายครับ เพราะทำบุญแล้วมันมีโอกาสตั้งอธิษฐานจิตในพระนิพพาน
ปล. ไม่ได้ว่าคนจนว่าจะต้องไปปล้นเขากินทุกคนนะครับ
และคนรวยก็ไม่ได้รับรองว่าดี