คือเราก็โสดมาสักพัก เพราะไม่อยากมีใครหลังจากที่อกหักมาได้ 3ปี...จนได้รู้จักผู้ชายสองคนในเวลาใกล้เคียงกัน ช่วง พฤศจิกา ปีที่ผ่านมา
เราย้ายมาทำงานในรพ.แห่งหนึ่ง เเล้วเราก็ได้เจอกับผู้ชายคนนึงชื่อว่า A เค้าก็ทำงานในรพ.นี้อยู่ก่อนหน้าเเล้ว
ตอนเเรกเค้าก็เข้ามาจีบเเบบตรงไปตรงมาเลย ก็คุยเป็นเพื่อนกันไป บ้านใน กทม เหมือนกัน

กับอีกคนชื่อ B ไม่ได้ทำงานสายงานเดียวกัน ทำงานอยู่ด้านการสื่อสารคมนาคม ไม่ได้อยู่ในกทม.
นอกจากงานประจำเค้าเเล้วที่บ้านเค้ายังมีกิจการร้านอุปกรณ์ไฟฟ้า ทำการเกษตร บ้านเค้าเป็นชาวสวน ก็เลี้ยงสัตว์เล็กสัตว์น้อย ปลูกนั่นปลูกนี่
กับคนนี้ เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราทางเฟสบุ๊ค ก็ติดต่อทางเพื่อน ก็ได้คุยกันพักนึงทางไลน์ วาเลนไทน์ที่ผ่านมา เค้าก็ขอนัดเจอ
เราก็ปฏิเสธ คือ เราไม่เเน่ใจว่าเราจะชอบเค้า เพราะเราเฉยๆ ในตอนเเรก และดูเค้าจะชอบเรามาก เราก็เลยยอมออกไปเจอเค้า กินข้าว คุยนิดหน่อย เค้าก็บอกว่าดีใจที่มา เค้าแค่อยากเจอตัวจริง ต่อจากนี้ก็ลองคุยๆกับเค้าดูสักพัก

ในความรุ้สึกเราตอนนั้นคือ เราก็คุยกับทั้งสองคนทางไลน์มาตลอด มีนัดเจอบ้าง ไม่บ่อยเพราะต่างคนก็ต่างทำงาน
กับ A ถึงจะทำงานที่เดียวกัน แต่เค้ากับเราก็ไม่ได้ทำงานในทางเดียวกัน เค้าต้องทำงานข้างนอกด้วย ก็ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ แต่เมื่อไหร่ที่เค้าว่างจะโทรหาเรา ชวนเราไปกินข้าว ดูหนังตลอด โทรหาเมื่อว่าง กลับก็ไปส่ง เค้าจะดูเเล ถามความรู้สึกเราตลอด
ชอบซื้ออะไรที่มีราคามาให้ เราคืนเค้าไปตลอด และไม่ชอบด้วยกับการทำแบบนี้ เค้าก็บอกว่า มันไม่เกี่ยวหรอก เค้าเเค่อยากให้ เเละเค้าก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร

กับ B อยู่ต่างจังหวัด เค้าจะมาหาเราที่ รพ. หรือไม่ก็ขอนัดกินข้าว ที่ห้างใกล้ๆบ้านเรา จะสม่ำเสมอมากเรื่องการโทรหา
จะโทรหาเราทุกเช้า เที่ยง เย็น เราบอกว่าไม่ต้องขนาดนี้หรอก เค้าก็ยังจะทำ เค้าบอกว่าเค้าไม่อยากให้เราหายไป
เค้าคนนี้เคยชวนเราไปเที่ยวระยอง ซึ่งแกมบังคับเล็กน้อย เค้าบอกว่าอย่างน้อยก็ได้ทำความรู้จักเค้า ถ้าไม่ชอบจริงๆก็ค่อยว่ากันอีกที
แต่ยืนยันว่าเค้าไว้ใจได้ เราก็ว่าง เราก็เลยไปเช้าเย็นกลับ ไปเดินถ่ายรูปเล่น ที่ชายหาด ไปนั่งกินอาหารทะเล ยอมรับว่ามีความสุขมาก เราลืมอะไรหลายๆอย่างไปเลย เค้าน่ารักกับเรามาก เรารุ้สึกประทับใจ ตลอดทริป เค้าจ่ายเองทั้งหมด เเต่เค้าจะคิดนั่นคิดนี่ตลอดเวลาที่จ่ายเงิน ว่าอันนี้คุ้มมั้ย อะไรอย่างนี้
บางทีเราก็รุ้สึกว่า งั้นเราจ่ายเองมั้ย 55 แต่ไม่ได้พูดไปหรอก

เค้าสองคนพยายามขอเราเป็นเเฟนมาตลอด เเต่เราได้เเต่ขอเวลาหน่อย
เรารุ้ว่าเรากำลังทำผิดกับคนสองคน เหมือนให้ความหวังทั้งสองคน
ทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนในเฟสบุ๊คเรา เค้าเหมือนจะรู้ๆว่ากำลังมีอีกคนที่ เราคุยด้วย
แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร มีถามบ้างนิดหน่อย เสียงเเข็งๆบ้าง แต่เราก็พูดคำเดิมว่า เราขอเวลาหน่อยย

ขณะนี้เรารู้จักทั้งสองคนมา ประมาณ 6 เดือนได้แล้วล่ะ ทั้งสองคนยังคงเหมือนเดิม สม่ำเสมอ ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย
เรารู้สึกปวดหัวมาก มันไม่สนุกเลย เราเครียด อีกคนขอเจอเราวันเสาร์ อีกคนขอเจอวันอาทิตย์
เรารู้สึกเหมือนเป็นผู้หญิงเเย่ๆคนนึง นี่เรากำลังทำอะไรอยู่ ?!? หลอกกินข้าวดูหนังฟรี คนนั้น คนนี้ฟรีเหรอ

เรารู้ว่าต้องมีใครสักคนที่เราต้องเลือก ใครสักคนที่เสียใจเพราะเรา เค้าต้องเสียใจมากแน่ๆ
T___T ตอนนี้เราอยากขอความเห็นจากเพื่อนๆ เราลางานมา 2 อาทิตย์ มาเที่ยวทะเล มาคนเดียว
เราคิดว่ากลับไปเราจะตัดสินใจเเล้วล่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เราคงเป็นผู้หญิงเเย่ๆที่เห็นแก่ตัวคนนึง

เราจะเล่าเรื่องของเเต่ละคนคร่าวๆนะคะ เราอาจจะไม่รู้ใจตัวเองว่าต้องการอะไรกันเเน่
แต่เพื่อนๆอาจจะจับความรู้สึกเราได้ก็ได้นะ ช่วยหน่อยนะ

เค้าสองคนอายุเท่ากันค่ะ 32-33 ส่วนเราอ่อนกว่าเยอะๆเลย
A >> สูง ผิวเหลือง หน้าตาพอใช้ได้ ครอบครัวคนจีน ก็คล้ายเราคิดว่าคงเข้ากันได้ บ้านอยู่ในกทมเหมือนกัน สายงานเดียวกัน เวลาคุยเรื่องงานจะสนุกมาก สปอตมากกกก จนบางครั้งเรารุ้สึกเกรงใจ ทางบ้านค่อนข้างมีฐานะ เป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน เค้าเคยเล่าเรื่องเราให้ที่บ้านฟังบ้างนิดหน่อย
ให้เกียรติ รับฟัง ไม่จู้จี้จุกจิก เข้าใจงานของเราว่าบางครั้งก็ไม่ค่อยมีเวลา เค้าก็จะรู้ว่าเวลาไหนควรจะกวน
เวลาอยู่ด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง เดินเล่น เค้าจะเป็นสุภาพบุรุษตลอด จับมือบ้าง โอบบ้าง ออกกำลังกาย รักสุขภาพ
แต่สังคมเค้าค่อนข้างมีเเต่เพื่อนผู้หญิง และกระเทย เราเคยเเย๊บๆ กับเค้าหลายครั้งว่าเค้าเเมนมั้ย 55
เค้าก็บอกว่าก่อนมาคบเรา เค้าก็อยู่ด้วยกันกับเเฟนนะ เค้าไม่อยากพูดเยอะ เล่าเยอะ เพราะเค้าเคยนอกใจ เจ้าชู้ ฟังเเล้วก็อึ้งๆ เค้าเล่าหมดเลย จนตอนเเรกเราก็กลัวๆ เค้าก็พูดว่า เค้าอยากจริงจังกับใครสักคนเเล้ว อายุเค้าก็ควรจะมีครอบครัวได้เเล้ว การงานก็มั่นคง

B >> สูงกลางๆ ผิวขาว ครอบครัวคนจีนเหมือนกัน แต่เค้าเป็นคนต่างจังหวัด เค้าต้องช่วยกิจการของบ้านด้วย คือทำสวน ทำนา เลี้ยงนั่นเลี้ยงนี่
เค้าดูใช่ แต่ครอบครัวเค้าเราคงคิดว่าไม่ใช่ ไม่ได้รังเกียจอะไรอย่างนั้นเลย ปกติเป็นคนชอบธรรมชาติ รักสัตว์อยู่เเล้ว
แต่ถ้าต้องให้อยู่เเบบนั้นก็คงอยู่ไม่ได้ เค้าบอกว่าเมือก่อนเค้าก็ทำงานในกทม แต่เค้าไม่ชอบบรรยากาศเเบบนี้ ถ้าต้องต้องเเต่งงานหรือใช้ชีวิตกับใคร เค้าจะมาอยู่ที่นี่ เค้าบอกว่าเค้าคงไม่ให้เราไปยุ่งกับกิจการบ้านเค้าหรอก ซึ่งบ้านเค้าก็ค่อนข้างร่ำรวย แต่เราคิดว่าเราเราเป็นคนที่อยุ่เฉยๆไม่ได้
เเม้มันไม่ใช่งานที่เราถนัด แต่ถ้าคนที่รักเราเหนื่อย เราก็พร้อมจะเหนื่อยข้างเค้า

""เราคุยกับเพื่อน เพื่อนเราบอกว่า เเล้วเเกจะเลือกเหนื่อยทำไม T T เค้าต้องช่วยที่บ้านดูเเลสวนด้วย ดูเเลคนงาน ดูเเลนั่นนี่ ต้องไปอยู่เเบบลำบากๆ บ้านนอกแกเคยไปเหรอ ห้างก็ไม่มี แฟนแกบอกให้อยู่เฉยๆ ไม่เชื่อหรอก แกต้องเเย่งงานเเฟนแกทำแน่นอน""

เเล้วเราก็เป็นคนอย่างนั้นจริงๆน่ะ ข้อดีของ B ที่ดีกว่า A ตรงที่ เค้าทำให้ชีวิตเราดูผจญภัย รุ้จักชีวิตจริงๆ เค้าเป็นคนค่อนข้างประหยัด
เราถามเค้าว่า ชอบเราที่ตรงไหน เค้าก็บอกว่า ชอบที่เรา ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย ไม่เอาเปรียบใคร ประหยัดเหมือนเค้า
เราก็ฮาาา เราบอกว่ามันไม่ใช่หรอก เราแค่เกรงใจ ถึงจุดหนึ่งเราก็ต้องการความสบาย เราอยากได้นั่นนี่ เธอหาให้ได้มั้ย เธอจะเสียดายเงินเธอมั้ย
เค้าก็ตอบว่า ถ้าเป็นเรา เค้ายอม หรือเพราะเค้ารุ้ว่านิสัยเรา เราไม่กล้าให้ใครต้องมาลำบากเพราะเราหรอก
สังคมเค้าค่อนข้างเเมนๆ ลุยผู้ชายๆ แก้ปัญหาในชีวิตได้ดีเเทบทุกกเรื่อง เป็นที่ปรึกษาให้คนนั้นคนนี้ได้ตลอด
เราเลยมองว่าชีวิตเค้าน่าตื่นเต้น ไม่น่าเบื่อ แต่เราก็ไม่รุ้จิงๆว่าอะไรเหรอที่เราต้องการ

ข้อเสียนะ

A >> เค้าคุณหนู เก่ง ฉลาด โตมาเเบบเดียวกับเรา ซึ่งก็คือคนที่ เเก้ปัญหาในชีวิตจริงอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็ดูมีความคิดเป็นผู้ใหญ่
ไม่เคยใช้ชีวิตติดดิน หรูหราตลอดเวลา เราก็ชอบเพราะเราก็โตมาเเบบนั้นเหมือนกัน เเต่ในบางครั้งเราคิดว่ามันน่าเบื่อจัง
ชีวิตคงจะเข้าตำราเเบบจีน เค้าค่อนข้างติดเเม่ เเต่ก็ไม่ถึงกับลืมเรา เค้าก็จะเล่าเรื่องเเม่ให้ฟังบ่อยมาก
ซึ่งเราก็พอจะเดาออกว่า เราอาจจะต้องมีอนาคตเเบบไหน คงต้องยอมตามใจเเม่ไปตลอด

B >> เค้ามีงานประจำทำ ไม่ถึงกับเป็นคนเก่งมาก แต่ต้องมาช่วยงานที่บ้าน ซึ่งมีกิจการค่อยข้างเยอะ
เเต่ต้องลงมือทำ และ ดูเเลเอง เราบอกตรงๆว่า เราคงต้องช่วยเค้า เราคงเหนื่อย เเละถ้าเราเหนื่อยก็เพราะเราเลือกที่จะเหนื่อยเอง
และเราไม่ชินกับตจว เราไม่ชินกับการไม่มีห้าง ไม่มีนั่นนี่ เรากับเค้ากินอาหารในร้านหรูๆแค่ครั้งเดียว นอกนั้นก็ข้างทาง กลางๆ
ซึ่งเราโอเค เราว่ามันก็ประหยัดดี อร่อยด้วย แต่มันก็ทำให้เรารุ้สึกว่า
เค้าก็มีเงินนะ เค้าจะประหยัดไปไหน ถ้าเราอยากกินชาบูชิ เราจะกล้าชวนเค้าดีมั้ย เค้าคงบอกว่ามันเปลือง
เค้าสปอตตอยู่เเล้วล่ะ แต่การใช้เงินของเค้าทำให้เรา ขำน่ะ อดคิดไม่ได้ ว่า เรามีวิถีชีวิตเเบบเดียวกันมั้ย
รับได้มั้ย ถ้าบางครั้งเราก็อยากจะ จ่ายอะไรไปกับเรื่องไร้สาระบ้าง

อีกอย่างเค้านิสัยเด็กๆ เราไม่ว่างรับสายก็โทรจิกเป็น 100สาย แต่เค้าไม่ใช่คนขี้โมโหอะไร
เราบอกว่าเราไม่ชอบ เค้าก็หัวเราะบอกว่าก็เค้าชอบ แค่อยากให้รู้ว่าเค้าจริงจัง ว่างก็รับก็เท่านั้น
แล้วเค้าก็ขอร้องให้เรา คุยกับเค้าทุกคืนก่อนนอน ดูเค้าจริงใจ บ้านๆ ^____^ เรามีความสุขที่ได้คุย

เฮ่ออ เอาจริงๆเราเครียดมากเลย เราไม่รู้ว่าจะได้คำตอบจากเพื่อนๆมั้ย เเต่เราก็รุ้สึกดีที่ได้ระบายนะ
กลับไปถ้าเราตัดสินใจไม่ได้จริงๆ เราจะหมุนหัวก้อย เราต้องเลือก !! เราไม่อยากทำร้ายใครเลย