เกริ่นนำ
ปฏิบัติการเท็งโง เป็นปฏิบัติการทางทะเลหลักครั้งสุดท้ายของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในสงครามแปซิฟิกของสงครามโลกครั้งที่สอง ปฏิบัติการเท็งโงยังมีชื่อเรียกอื่นอีกว่าOperation Heaven One (ปฏิบัติการสรวงสวรรค์)
ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1945
เรือประจัญบานยะมะโตะของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นเรือประจัญบานที่ใหญ่ที่สุดในโลก พร้อมเรือรบของญี่ปุ่นลำอื่นอีก 9 ลำ ได้แล่นออกจากญี่ปุ่นเพื่อการโจมตีพลีชีพต่อกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรที่กำลังสู้รบในยุทธการโอะกินะวะ กองกำลังของญี่ปุ่นถูกโจมตีและโดนทำลายเกือบจะทั้งหมดด้วยเรือบรรทุกอากาศยานและอากาศยานบนเรือของสหรัฐก่อนที่จะเดินทางถึงเกาะโอะกินะวะ

เรือยะมะโตะภายใต้การโจมตี

ต้นปี ค.ศ. 1945 หลังจากยุทธนาวีทะเลฟิลิปปินส์ และยุทธนาวีอ่าวเลย์เต กองเรือผสมของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นที่เคยน่าเกรงขามในอดีตได้ลดจำนวนลงเหลือเพียงเรือรบ อากาศยาน และนักบินที่สามารถปฏิบัติการได้เพียงหยิบมือเดียวเท่านั้น เรือรบที่เหลือส่วนใหญ่ของกองเรือผสมจอดประจำอยู่ที่ท่าเรือในญี่ปุ่น ซึ่งเรือรบขนาดใหญ่ส่วนมากอยู่ที่อู่ทหารเรือคุเระ จังหวัดฮิโระชิมะ

กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรได้เริ่มต้นแผนการโจมตีแผ่นดินแม่ของญี่ปุ่น ด้วยการรุกรานเกาะไซปันและเกาะอิโวะจิมะ
กองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรเริ่มรุกรานเกาะโอะกินะวะในวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1945 ซึ่งนับเป็นก้าวถัดมาก่อนการเริ่มแผนการที่เตรียมไว้
เดือนมีนาคมในแถลงการสรุปต่อสมเด็จพระจักรพรรดิฮิโระฮิโตะ ผู้นำทางทหารของญี่ปุ่นอธิบายว่ากองทัพญี่ปุ่นวางแผนที่จะโจมตีทางอากาศเป็นวงกว้างรวมถึงการใช้คะมิกะเซะด้วย ตามที่มีรายงานไว้ สมเด็จพระจักรพรรดิได้ตรัสถามว่า "แล้วกองทัพเรือละ? พวกเขาจะทำสิ่งใดเพื่อช่วยป้องกันโอะกินะวะ?" ด้วยความกดดันจากสมเด็จพระจักรพรรดิ ทำให้บรรดาผู้บัญชาการกองทัพเรือคิดปฏิบัติการอัตวิบาตกรรมขึ้นโดยใช้เรือขนาดใหญ่ที่ยังใช้การได้อยู่ รวมไปถึงเรือประจัญบานยะมะโตะด้วย

สมเด็จพระจักรพรรดิฮิโระฮิโตะ

แผนปฏิบัติการร่างขึ้นภายใต้คำสั่งของผบ.สูงสุดของกองเรือผสม พลเรือเอกโทะโยะดะ โซะเอะมุ (Toyoda Soemu)  ได้มีคำสั่งให้เรือประจัญบานยะมะโตะและเรือคุ้มกันโจมตีกองเรือสหรัฐที่คอยสนับสนุนทหารที่ยกพลขึ้นบกทางตะวันตกของเกาะโอะกินะวะ ยะมะโตะและเรือคุ้มกันจะสู้รบไปตลอดทางสู่เกาะโอะกินะวะและเข้าเกยหาดระหว่างหมู่บ้านฮิงะชิและหมู่บ้านโยะมิตัง ก่อนจะทำหน้าที่เป็นป้อมปืนใหญ่และต่อสู้จนเรือถูกทำลาย เมื่อเรือถูกทำลาย ลูกเรือที่รอดชีวิตต้องเข้าต่อสู้กับกองกำลังสหรัฐบนแผ่นดิน มีเครื่องบินคุ้มกันเพียงน้อยนิดซึ่งไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงเมื่อเจอกับการโหมโจมตีทางอากาศของสหรัฐ ในการเตรียมพร้อมเพื่อดำเนินการตามแผน เรือที่กำหนดได้ออกจากคุเระไปยังเมืองโทะกุยะมะจังหวัดยะมะงุชิ นอกชายฝั่ง มิตะจิริ ประเทศญี่ปุ่น ในวันที่ 29 มีนาคม

พลเรือเอกโทะโยะดะ โซะเอะมุ

อย่างไรก็ตามพลเรือโท เซอีชิ อิโตผู้บัญชาการกองกำลังปฏิบัติการเท็งโง ยังคงปฏิเสธที่จะออกคำสั่งให้เรือของเขาดำเนินการตามแผนด้วยเชื่อว่าแผนปฏิบัติการนี้เป็นสิ่งไร้ประโยชน์และสูญเปล่า และผู้บัญชาการคนอื่น ๆ ของราชนาวีจักรวรรดิญี่ปุ่นยังมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน

ด้วยเหตุนี้พลเรือโท ริวโนะซุเกะ คุซะกะ บินออกจากโตเกียวในวันที่ 5 เมษายนสู่โทะกุยะมะโดยพยายามที่จะโน้มน้าวเหล่าผู้บัญชาการกองเรือผสมรวมถึงพลเรือโท อิโต ให้ยอมรับในแผนการ
ในครั้งแรกที่ได้ฟังถึงปฏิบัติการนั้น (ได้มีการปกปิดปฏิบัติการเป็นความลับจากผู้บัญชาการส่วนใหญ่) ผู้บัญชาการและกัปตันเรือของกองเรือผสมมีมติที่จะเข้าร่วมกับพลเรือโทอิโตในการปฏิเสธที่จะดำเนินการตามแผนการด้วยเหตุผลเดียวกัน จากนั้นพลเรือโท คุซะกะ ได้ชี้แจงว่าการโจมตีของกองทัพเรือจะช่วยเปลี่ยนเส้นทางเครื่องบินสหรัฐจากการโจมตีทางอากาศที่โอะกินะวะ คุซะกะยังอธิบายอีกว่าบรรดาผู้นำรวมถึงสมเด็จพระจักรพรรดิคาดหวังว่ากองทัพเรือจะพยายามทำให้ดีที่สุดในการสนับสนุนการป้องกันโอะกินะวะ
เมื่อได้ยินดังนี้ เหล่าผู้บัญชาการกองเรือผสมจึงยอมอ่อนข้อและยอมรับแผนการที่เสนอ เมื่อลูกเรือได้ฟังบรรยายสรุปถึงลักษณะของภารกิจและได้รับโอกาสให้เลือกที่จะปฏิบัติหรือปฏิเสธภารกิจถ้าต้องการ แต่ไม่มีผู้ใดเลือกที่จะปฏิเสธภารกิจนั้น อย่างไรก็ตามลูกเรือใหม่ ป่วย และทุพพลภาพ ได้รับคำสั่งให้ลงจากเรือ และลูกเรือที่เหลือได้รับการฝึกอย่างเข้มข้นจนนาทีสุดท้าย
เวลาเที่ยงคืนเรือได้รับการเติมเชื้อเพลิง ตามรายงาน มีการต่อต้านคำสั่งอย่างลับๆ ตามคำสั่งคือให้เตรียมเรือให้มีเชื้อเพลิงเพียงพอที่จะไปแค่โอะกินะวะเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงแล้วบุคลากรในโทะกุยะมะได้เติมเชื้อเพลิงที่เหลือเกือบทั้งหมดในท่าเรือให้กับเรือประจัญบานยะมะโตะและเรือลำอื่นๆเพื่อให้เพียงพอที่จะเดินทางกลับมาสู่ญี่ปุ่น