พระเอก - ความสามารถในการแสดงอารมณ์ทางสีหน้าที่อยู่ในระดับเดียวกับจ่าเฉยและหุ่น R2D2 จากหนัง Star Wars ต้องลำบากคนดูใช้ความสามารถพิเศษส่วนบุคคลในการตีความหมายเอาเองว่าพระเอกกำลังอยู่ในโหมดอารมณ์ไหน สีหน้าไร้อารมณ์ สายตาที่เหม่อลอยไร้จุดหมายบวกกับการแสดงแบบเรื่อยๆมาเรียงๆประหนึ่งขอนไม้ลอยมาตามน้ำเลยทำให้คนดูเพลียตลอดทั้งเรื่อง ถามจริง ไปฉีดโบท็อกซ์มาเหรอ?

นางเอก - โหวกเหวกโวยวายเป็นกระต่ายตื่นตูม ดูเยอะเกินความจำเป็น เสียงดัง เพื่อ? โอเวอร์แอคติ้งเหมือนเล่นละครเวที เดอะ มิวสิคเคิ้ล มันแลดูไม่ฉลาดไม่มีปฏิภานไหวพริบอย่างที่ล่ำลือ ดูรนๆเหมือนหนูติดจั่นมากกว่า

ผู้กำกับ - กาก ฝีมือไม่ถึง ทำละครออกมาเหมือนละครบู๊เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ฉากบู๊ ฉากแอคชั่นทำออกมาได้..!?฿$%##&@-!@!?!"&^}#?%.มากๆ ละครที่เหมาะกับฝีมือการกำกับอย่างคุณคือละครจักรๆวงศ์ๆตอนเช้า

**ทำไมต้องสแตนดิ่ง โอเวชั่นปรบมือตลอด? เพื่อกระตุ้นต่อมฟิน? เพิ่มความฟรุ้งฟริ้ง? มันเชย เช่ย เช้ย เช๊ยยยยยยย เชย!!!!