ปรกติเป็นคนคิดบวกตลอดเวลา เจอเรื่องไม่ดีก็จะเป็นคนคิดมองในแง่ดี เวลาคาดเดาสิ่งต่างๆ ก็จะมองในแง่ดี (โลกสวย) แล้วก็สัมผัสได้นะ ว่าตัวเรามีความสุข ไม่ค่อยรู้สึกมีความทุกข์ คนรอบข้างก็มีความสุขตามเราไปด้วย (อันนี้ จขกท. คิดว่าอย่างงั้น)
เรื่องมีอยู่ว่า วันนึง เราได้เจอเหตุการณ์กับตัวเองว่า ก่อนหน้านี้เราเป็นคนไม่ทันคน ใจคนนั้นยากที่จะหยั่งถึง ภายนอกอาจจะมาดี แต่มีจุดประสงค์ร้ายแอบแฝง หลังจากนั้นก็จะเป็นคนที่พยายามฝึกดูคนมากขึ้น ระวังตัวมากขึ้น พอเริ่มสังเกตุคนมากขึ้น ก็ได้เห็นว่า คนแต่ละคน ไม่ได้มาดีแบบภายนอกจริง ๆ ทุกคนจะหวังผลมีจุดประสงค์ตลอด เราก็เลยสังเกตุคนที่เจอตลอดว่า สิ่งที่เขาทำนั้น แต่ละอย่าง มีจุดประสงค์อะไร (ระแวง) (ระวังตัว)
ผ่านมาได้ช่วงระยะเวลาหนึ่ง เรากลายเป็นคนมองโลกในแง่ลบโดยสมบูรณ์ (รู้ตัวว่าคิดลบ) ทุกสิ่งที่การกระทำของคนอื่น จะต้องคิดถึงจุดประสงค์แอบแฝงของเค้าเสมอ เวลาจะทำอะไรจะระแวงเสมอ (คิดลบตลอดเวลา ขี้ระแวง ไม่ไว้ใจใคร) และไม่สามารถสนิทกับใครได้จริงเลย
อยากปรับทัศนคติให้เป็นคนคิดบวก เหมือนเดิม รู้สึกมีความสุขมากในตอนที่เป็นคนคิดบวก แต่ทำอย่างไรก็ไม่ได้ ความคิดลบเข้ามาตลอด
จากคนคิดบวกมากๆ กลายเป็นคนมองโลกในแง่ลบสุดๆ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนึง เราได้เจอเหตุการณ์กับตัวเองว่า ก่อนหน้านี้เราเป็นคนไม่ทันคน ใจคนนั้นยากที่จะหยั่งถึง ภายนอกอาจจะมาดี แต่มีจุดประสงค์ร้ายแอบแฝง หลังจากนั้นก็จะเป็นคนที่พยายามฝึกดูคนมากขึ้น ระวังตัวมากขึ้น พอเริ่มสังเกตุคนมากขึ้น ก็ได้เห็นว่า คนแต่ละคน ไม่ได้มาดีแบบภายนอกจริง ๆ ทุกคนจะหวังผลมีจุดประสงค์ตลอด เราก็เลยสังเกตุคนที่เจอตลอดว่า สิ่งที่เขาทำนั้น แต่ละอย่าง มีจุดประสงค์อะไร (ระแวง) (ระวังตัว)
ผ่านมาได้ช่วงระยะเวลาหนึ่ง เรากลายเป็นคนมองโลกในแง่ลบโดยสมบูรณ์ (รู้ตัวว่าคิดลบ) ทุกสิ่งที่การกระทำของคนอื่น จะต้องคิดถึงจุดประสงค์แอบแฝงของเค้าเสมอ เวลาจะทำอะไรจะระแวงเสมอ (คิดลบตลอดเวลา ขี้ระแวง ไม่ไว้ใจใคร) และไม่สามารถสนิทกับใครได้จริงเลย
อยากปรับทัศนคติให้เป็นคนคิดบวก เหมือนเดิม รู้สึกมีความสุขมากในตอนที่เป็นคนคิดบวก แต่ทำอย่างไรก็ไม่ได้ ความคิดลบเข้ามาตลอด