ขอมอบเพลงนี้ให้ ฟางเหม่ยจิง และ เฟ่ยจงซิน ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ต้นฉบับ
ซับไทย
คำแปลจาก คุณ Tokei ค่ะ
เลือดและร่างกายที่เน่าเปื่อยกำลังดึงดูดพวกมดแมลง
ฉันเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่ว่างเปล่า มองดูบรรยากาศรอบกายช่างอ้างว้างเงียบเหงา
สูญเสียเธอไป รักและเกลียดเริ่มต้นแยกออกจากกัน
สูญเสียเธอไป ยังมีอะไรที่จะทำให้สุขใจได้อีก
นกพิราบไม่อาจเป็นสัญลักษณ์ของความสงบสุขอีกต่อไป ในที่สุดฉันก็ได้สติ
เหยี่ยวกำลังจิกหาอาหารอยู่บนสนามกว้าง
ฉันร่ายบทกวีที่งดงาม พร่ำพรรณาถึงความรักที่ถูกช่วงชิงไป
โอ...เมฆดำเริ่มเข้ามาบดบัง สีสรรของค่ำคืนคลับคล้ายจะมืดมัวไป
ภายในสวน เสียงสะท้อนจากหลุมศพดังก้องไปทั่วทั้งผืนฟ้า
กุหลาบขาวที่มอบแด่เธอ ท่ามกลางบรรยากาศหม่นเศร้านั้นโรยราลงแล้ว
นกกาที่เกาะอยู่บนต้นไม้เงียบเสียงลงอย่างน่าประหลาด
นิ่งฟังอยู่เงียบๆ เสื้อสูทสีดำของฉัน
อยากจะมอบความอบอุ่นให้กับเธออีกเพียงสักครั้ง ย้อนรำลึกถึงวันอันเย็นเยือก
ชีวิตที่ค่อยๆล่วงเลยผ่านไป
อา รอบกายที่ปกคลุมไปด้วยหมอกมัว ฉันยืนอยู่ในสุสานกว้าง
แม้แก่เฒ่าลงก็จะรักเธอไม่คลาย
บรรเลงบทเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปงเพื่อเธอ
เพื่อรำลึกถึงความรักที่ตายจากไปของฉัน
ท่วงทำนองพลิ้วไหวดุจสายลมยามค่ำคืน
เสียงหัวใจที่แหลกสลายช่างน่าฟังนัก
กรีดปลายนิ้วแผ่วเบาลงบนคีย์เปียโน
ฉันเฝ้าหวนคะนึงถึงอย่างเอาใจใส่
ที่ๆเธอทอดร่างฝังกายไว้ช่างมืดสลัว
บรรเลงบทเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปงเพื่อเธอ
เพื่อรำลึกถึงความรักที่ตายจากไปของฉัน
หากฉันจะกลบฝังปกปิดชื่อเสียงเอาไว้เพื่อเธอ
บรรเลงเปียโนใต้แสงจันทร์กระจ่าง
ความรู้สึกของใจเธอที่เต้นระรัวนั้น
ในตอนนี้ยังรับรู้ได้อย่างชัดเจน
หวนระลึกถึงรอยริมฝีปากหวานนุ่มของเธอ
ปีกบอบบางของแมลงปอ ระติดกระจัดกระจายอยู่บนกิ่งไม้
หากฉันไม่มีแม้ความรู้สึกสงสารในแววตาสักนิด
สูญเสียเธอไป หยาดน้ำตาที่ไหลรินคงหม่นหมอง
สูญเสียเธอไป รอยยิ้มทั้งหมดของฉันก็ยังคงฉาบไปด้วยความเศร้า
สายลมโบกโบยบนดาดฟ้าที่เต็มไปด้วยตะไคร่น้ำ
กำลังเยาะเย้ยความทรมานของฉัน ปวดร้าวราวกับบ่อน้ำลึกที่แห้งผาก
ฉันใช้ตัวอักษรแทนความเจ็บปวด เรียงร้อยเป็นบทกวีบอกเล่าถึงความรักอันรวดร้าวนั้น
Cubic คิวบิก 立方体 - Nocturnes 夜曲 (Jay Chou 周杰伦)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คำแปลจาก คุณ Tokei ค่ะ
เลือดและร่างกายที่เน่าเปื่อยกำลังดึงดูดพวกมดแมลง
ฉันเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่ว่างเปล่า มองดูบรรยากาศรอบกายช่างอ้างว้างเงียบเหงา
สูญเสียเธอไป รักและเกลียดเริ่มต้นแยกออกจากกัน
สูญเสียเธอไป ยังมีอะไรที่จะทำให้สุขใจได้อีก
นกพิราบไม่อาจเป็นสัญลักษณ์ของความสงบสุขอีกต่อไป ในที่สุดฉันก็ได้สติ
เหยี่ยวกำลังจิกหาอาหารอยู่บนสนามกว้าง
ฉันร่ายบทกวีที่งดงาม พร่ำพรรณาถึงความรักที่ถูกช่วงชิงไป
โอ...เมฆดำเริ่มเข้ามาบดบัง สีสรรของค่ำคืนคลับคล้ายจะมืดมัวไป
ภายในสวน เสียงสะท้อนจากหลุมศพดังก้องไปทั่วทั้งผืนฟ้า
กุหลาบขาวที่มอบแด่เธอ ท่ามกลางบรรยากาศหม่นเศร้านั้นโรยราลงแล้ว
นกกาที่เกาะอยู่บนต้นไม้เงียบเสียงลงอย่างน่าประหลาด
นิ่งฟังอยู่เงียบๆ เสื้อสูทสีดำของฉัน
อยากจะมอบความอบอุ่นให้กับเธออีกเพียงสักครั้ง ย้อนรำลึกถึงวันอันเย็นเยือก
ชีวิตที่ค่อยๆล่วงเลยผ่านไป
อา รอบกายที่ปกคลุมไปด้วยหมอกมัว ฉันยืนอยู่ในสุสานกว้าง
แม้แก่เฒ่าลงก็จะรักเธอไม่คลาย
บรรเลงบทเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปงเพื่อเธอ
เพื่อรำลึกถึงความรักที่ตายจากไปของฉัน
ท่วงทำนองพลิ้วไหวดุจสายลมยามค่ำคืน
เสียงหัวใจที่แหลกสลายช่างน่าฟังนัก
กรีดปลายนิ้วแผ่วเบาลงบนคีย์เปียโน
ฉันเฝ้าหวนคะนึงถึงอย่างเอาใจใส่
ที่ๆเธอทอดร่างฝังกายไว้ช่างมืดสลัว
บรรเลงบทเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปงเพื่อเธอ
เพื่อรำลึกถึงความรักที่ตายจากไปของฉัน
หากฉันจะกลบฝังปกปิดชื่อเสียงเอาไว้เพื่อเธอ
บรรเลงเปียโนใต้แสงจันทร์กระจ่าง
ความรู้สึกของใจเธอที่เต้นระรัวนั้น
ในตอนนี้ยังรับรู้ได้อย่างชัดเจน
หวนระลึกถึงรอยริมฝีปากหวานนุ่มของเธอ
ปีกบอบบางของแมลงปอ ระติดกระจัดกระจายอยู่บนกิ่งไม้
หากฉันไม่มีแม้ความรู้สึกสงสารในแววตาสักนิด
สูญเสียเธอไป หยาดน้ำตาที่ไหลรินคงหม่นหมอง
สูญเสียเธอไป รอยยิ้มทั้งหมดของฉันก็ยังคงฉาบไปด้วยความเศร้า
สายลมโบกโบยบนดาดฟ้าที่เต็มไปด้วยตะไคร่น้ำ
กำลังเยาะเย้ยความทรมานของฉัน ปวดร้าวราวกับบ่อน้ำลึกที่แห้งผาก
ฉันใช้ตัวอักษรแทนความเจ็บปวด เรียงร้อยเป็นบทกวีบอกเล่าถึงความรักอันรวดร้าวนั้น
ปล.ซับไทย กำลังตามมานะคะ ใจเย็นๆ