ตื่นเช้ามาฝนก็ตกตามพยากรณ์อากาศ (ดูจาก app yahoo weather ในมือถือเอาครับ ==) ตรงล๊อบบี้โรงแรมมีร่มแจกให้หยิบพอดี ก็เลยหยิบมาครับ
ร่มที่ญี่ปุ่นส่วนใหญ่(แทบจะทั้งหมด) ที่เค้าใช้กันจะเป็นสีใสน่ะครับ รองลงมาก็จะเป็นสีดำ ร่มที่โรงแรมมีแจกก็เลยเป็นสีใสเช่นกัน..
พอได้ร่มแล้ว ก็ออกเดินทางจากที่พักที่โอซาก้าย่านโดทมโบริครับ ไปลงสถานี Nippombashi นั่งสาย Kintetsu Line ไป ไม่นานก็ถึงนาราครับ แล้วฝนก็คงยังตกปรอยๆเหมือนที่โอซาก้า ก็ลำบากนิดหน่อยในการเดินทางครับ กางร่มบ้าง พอฝนตกเบามากๆก็ใช้ Hood ของเสื้อกันหนาวปิดหัวเอาครับ

ภาพนี้เป็นภาพหน้าสถานี KintetsuNara ครับ ขึ้นมาก็เจอเลย


ก็เลี้ยวขวาเดินเข้า Shopping Street ก่อนเลย ตอนเช้าๆ (ก็ไม่เช้ามากแล้วนะ ประมาณ 9โมงกว่า) ก็มีคนอยู่พอสมควร


ขนมส่วนใหญ่ก็จะมีแพคเกจเป็นรูปกวาง





เดินไปเดินมาก็มาถึงร้านที่แวะกินร้านแรกครับ
ร้านNakatanidou หรือร้านโมจิ TV Champion อันเลื่องชื่อของเมืองนารานี่เองครับ
Website : http://www.nakatanidou.jp/




อาจเป็นเพราะตอนไปฝนตก เลยไม่เจอเค้ายืนตำแป้งโมจิอยู่หน้าร้านมั้งครับ




แล้วก็ยืนกินหน้าร้านกันไปตามระเบียบครับ


อร่อยครับ



แล้วก็เดินแวะไปวัดโคฟุกุจิแปปนึง แวะวัดเสร็จก็ได้เวลามื้อเที่ยงแล้วครับ
ก็ไปร้านนี้ตามที่จดมา (จากเวบพันทิปนี่แหล่ะครับ 555)
เป็นร้านข้าวอบในหม้อครับ เห็นเรียกว่า Kamameshi rice ครับ


ตอนไปถึง หน้าร้านก็ยังไม่ค่อยมีคนครับ


แต่พอเข้าไปในร้านก็พบว่ามีคิวอยู่นิดหน่อย รอประมาณ 20 นาทีก็ได้กินครับ






แล้วถ้าเป็นเซตพิเศษ (จ่ายเพิ่มจากเซทปกติเกือบ 500 เยนมั้งครับ ==) จะได้อันนี้เพิ่มมาอีกถ้วย
ตอนแรกไม่รู้ว่าอะไรก็เลยลองสั่งมาครับ


ดูรูปนี้อาจจะไม่ค่อยเยอะ แต่ความจริงลึกมากครับ ก็อร่อยดีครับ สำหรับบางคนจืดไปก็มีโชยุอยู่บนโต๊ะให้ใส่เพิ่มได้ตามสะดวก


แต่สุดท้ายก็หมดอยู่ดี


กินเสร็จแล้วก่อนออกมาก็เห็นคิวในร้านยังคงเยอะเหมือนเดิม แต่พอออกมาหน้าร้านเท่านั้นแหล่ะครับ
มีรอหน้าร้านอีกพรึ่บ ฝนตกมาสามารถหยุดยั้งคนได้จริงๆ


หลังจากนั้นผมก็เดินไปวัดไทโดจิครับ
ระหว่างทางก็มีซากุระให้แวะชมพอสมควรครับ


ลืมลงรูปพระเอกของที่นี่เลย มีเยอะมาก เดินไปเดินมา กวางที่นี้ส่วนใหญ่..ดูอิ่มเอิบอ้วนท้วนอุดมสมบูรณ์ครับ
แต่กวางก็มีกลิ่นตัวพอสมควรครับ เดินไปเดินมาไม่มีความกลัวนักท่องเที่ยวแม้แต่น้อย == .. กลับกลายเป็นว่าผมนี่แหล่ะที่กลัวกวาง 555


หลังจากไปวัดเสร็จก็ออกมาครับ เดินไปจนถึงเกือบ Tourist Information ก็เลี้ยวเข้าซอยไป เป็นซอยที่มีร้านอาหารนิดหน่อยครับ
พอดี google map street view ยังไปไม่ถึงหน้าร้านนะครับ แล้วผมก็ดันลืมถ่ายหน้าร้านมาด้วย == ก็เลยไม่มีรูปหน้าร้านมาฝากครับ


ถ้วยพุดดิ้งน่ารักมากก ก็เลย..ต้องลองซ่ะหน่อย


ขอหนึ่งถ้วยคร้าบบบบ



แล้วก็นั่งกินตรงในร้านนี่แหล่ะครับ
ผมซื้อรสชีสมา ส่วนพี่ผมลองรสธรรมดา ..ผมว่ารสธรรมดาอร่อยกว่าชีสพอสมควรเลย แต่ก็ไม่ได้อร่อยมากอะไรน่ะครับ ก็ธรรมดาๆ


หลังจากออกมาจากร้าน..ทุกคนก็นึกขึ้นมาได้ว่า..เราควรจะแวะร้านขนมที่เดินผ่านมาเมื่อตะกี้มั๊ย
ก็เลยเดินย้อนกลับไปครับ 5555


หน้าร้านครับ


เจอป้ายนี้ที่หน้าร้าน กระแทกตานี่แหล่ะครับ


หลังจากเข้าไป ร้านก็มีเมนูภาษาอังกฤษให้น่ะครับ แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่ารูปหน้าร้านนนี่มันเมนูไหน
ก็เลยพาพนักงานออกมาหน้าร้านแล้วชี้ป้ายให้เค้าดูเอาครับ ==
บรรยากาศในร้านก็สบายๆ มีคนนิดหน่อย


และแล้วก็มา .. ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเมนูเครปร้อน ที่ไหนได้ดันเป็นเครปเย็นซ่ะงั้น
(ผมไปเล่าให้เพื่อนที่เรียนอยู่ญี่ปุ่นฟัง เพื่อนฮากร๊ากเลยครับ แล้วเพื่อนก็บอกผมว่า ไอบ้า! ที่ญี่ปุ่นมันไม่มีเครปร้อนขายเว้ย -.,- )



2จาน แปปเดียวก็เกลี้ยง


เดินไปจ่ายตังแล้วก็เดินกลับไปสถานีกลับโอซาก้าแล้วครับ
ขากลับ ร้านโมจิมีคนต่อแถวอยู่เยอะพอสมควรเลย ต่างกับตอนที่ผมมาตอนเช้า ไม่มีคนต่อคิว


ขอลาด้วยรูปนี้ล่ะกันครับ
ใช้โทรศัพท์ถ่ายในขบวนตอนนั่งรถไฟกลับโอซาก้าครับ



ขอบคุณที่รับชมครับ

กระทู้ก่อนหน้า
ร้านทาโกะยากิ ณ เมืองโอซาก้า : http://ppantip.com/topic/31896787