ตอนสายของวันนี้ เราก็ทำงานบ้านตามปกติของแม่บ้านทั่วไปที่อยู่บ้านดูแลลูกวัย 22 เดือนที่กำลังซน
เรื่องมันเกิดจากที่เรากำลังซักเสื้อผ้าและผ้าอ้อมของคุณนาย เหลือบไปเห็นราวตากผ้ามีอุนจินกก้อนบะละหึ่มติดอยู่
แม่บ้านรักความสะอาดอย่างเรา เลยจัดการทำความสะอาด ด้วยน้ำและจบด้วย 70% ethyl alcohol (แอลกอฮอล์เช็ดแผลสีฟ้า)
เรื่องมันควรจะเสร็จสิ้นด้วยการที่ราวตากผ้าสะอาดสะอ้าน พร้อมตากเสื้อผ้าตัวน้อยๆ แต่มันเลยเถิดเพราะ....

เราหันมาเจอ คุณนายยืนยิ้มแฉ่งพร้อมกับในมือถือขวด  70% ethyl alcohol เปิดฝาเรียบร้อย
ด้วยความตกใจรีบคว้าตัวลูกมาดม ง้างปากดมๆๆๆๆ ดมแแบบไม่คิดชีวิต แต่ก็ไม่พบกลิ่นตามตัวหรือปาก
เราก็มานั่งมองน้าลูก แล้วคิดไปเอง เงียบๆ อ๊ะ!! กินไปไหมนะ กินเยอะไหมนะ กินแล้วจะเป็นไรไหม  ฯลฯ

ตั้งสติได้เข้า google   ค้นหาข้อมูลพิษวิทยา ก็ไปเจอเข้ากับ ศูนย์พิษวิทยาของ รพ. รามาธิบดี
โทรไปอย่างรวดเร็วที่ สายด่วน 1367  เจ้าหน้าที่ให้ข้อมูลว่า  

1. ปริมาณ  70% ethyl alcohol ที่กินเข้าไป จะเกิดการกดสมองส่วนกลาง คือทำให้มีอาการ เมาๆ มึนๆ ซึมๆ  อาการจะเห็นได้ใน 1-2 ชั่วโมงหลังจากกินเข้าไป แต่ 1 ชั่วโมงแรกมันจะสังเกตุอาการได้ เนื่องจากแอลกอฮอล์ดูดซึมได้เร็ว  ทั้งนี้อาจ Coma หากได้รับปริมาณมาก
2.  70% ethyl alcohol อาจทำให้เกิดการระคายเคือง เยื่อบุในช่องปาก รอบๆ ปากได้ เนื่องจากมีความเข้มข้นสูง สังเกตุจาดรอยแดงๆในปาก หรือรอบปาก
3. อาจมีกลิ่นแอลกอฮอล์ในปากได้
4. ไม่มี antidote (ยาต้านพิษ) เฉพาะ

จากการสอบถามเจ้าหน้าที่ ในกรณีของลูกเรา น่าจะยังไม่ได้กินเข้าไปหรือถ้ากินคงน้อยมาก
เนื่องจากกลิ่นและรสไม่ดีเอามากๆๆ (ทั้งเหม็นและขม) บริเวณรอบๆ ปาก และช่องปากไม่มีรอยแดง
วิ่งเล่นได้ปกติ กินข้าว กินนมได้ เจ้าหน้าที่แนะนำว่าไม่ต้องพาไปโรงพยาบาล

เรืองแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นค่ะ คนเป็นแม่อย่างเราหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มเมื่อเห็นลูกอยู่ในอันตราย
ทั้งๆ ที่เราปิดฝาและวางไว้บนโต๊ะ (กลางโต๊ะเลยค่ะ ไม่ใช่ขอบๆ โต๊ะที่เค้าจะเขย่งเท้าไปหยิบได้) เค้ายังปีนขึ้นเก้าอี้ และไปคว้าเอาขวดมาเชยชมให้แม่ประสาทเสียได้
หวังว่ากระทู้เราคงพอเป็นประโยชน์ได้บ้างนะคะ

((สำหรับสายด่วน รพ. รามาธิบดี พิษวิทยา 1367 บริการ 24 ชั่วโมงนะคะ  ขอบคุณมาในที่นี้ด้วยค่ะ ))

*** แก้ไขคำผิดค่ะ