ขอย้ำนะคะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น
ใครต่อใครหลายคนต่างพูดถึงการสังหารหมู่ในโรงเรียน ซึ่งทำให้ฉันสนใจจึงค้นหาข้อมูล
พาดหัวข่าวกรอบใหญ่ในหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แต่ละฉบับซึ่งเป็นข่าวได้อาทิตย์หนึ่ง ก่อนที่จะซาลงไป
'สลด! เด็กสาวม.ปลาย กราดยิงในโรงเรียน'
ฉันอ่านรายละเอียดของข่าวในอินเทอร์เน็ต
'...วันที่ 10 พฤษภาคม 1985 เวลา 10.00 น. มีมือปืนเป็นเด็กสาวมัธยมปลายคนหนึ่งอายุ 18 ปี แต่งกายด้วยชุดนักเรียน เข้าไปในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
กราดยิงใส่นักเรียนและครูที่อยู่ในห้องเรียนและโรงอาหารอย่างไม่เลือก เด็กสาวได้หัวเราะไปด้วยระหว่างกราดยิง ระหว่างยิงผู้ต้องหาพูดว่า 'ฮะ ฮะ ฮะ สะใจจริง' ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 60 คน เป็นเพศหญิง 15 คน เพศชาย 45 คน เป็นนักเรียน 30 คน ครู 30 คน บาดเจ็บ 55 คน หลังเหตุการณ์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้สั่งปิดประตูทางเข้าออกทั้งหมด และยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด ส่วนทางด้านเด็กสาวผู้ก่อเหตุนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ควบคุมตัวเอาไว้หลังจากหลบหนีไปอยู่ที่บ้าน เธอยอมรับสารภาพว่า แค้นที่พึ่ชายต่างพ่อถูกรังแก ก่อนที่เธอจะก่อเหตุทิ้งโน๊ตข้อความไว้ว่า 'พวกแกทำให้ฉันต้องทำแบบนี้'
ปัจจุบันเด็กสาวรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเยียวยาจิต...'
ข่าวนี้ถูกเผยแพร่ในเฟซบุ๊คเมื่อปีที่แล้ว ต่างคนต่างให้ความเห็นต่างๆ นานา
'ไม่น่าเชื่อเลยว่าเป็นฝีมือของเด็กสาวตัวเล็กๆ คนหนึ่ง'
'เสียดายอนาคตของชาติ'
'โหดได้โล่เลยยัยเด็กนี่'
'โหดร้าย'
'โทษสิ่งอื่นไม่ดูตัวเอง'
'สงสารลูกบ้างไหม'
ถึงแม้จะเป็นข่าวเก่า แต่ก็ทำให้คนที่เป็นนักข่าวอาชญากรรมอย่างฉันสนใจ
---------------------------------------------------------------------------------
มีคนเคยถามฉันว่าเป็นนักข่าวอาชญากรรมเสี่ยงไหม ฉันตอบว่าเสี่ยงเพราะพวกเขาต้องเอาตัวเข้าไปพัวพัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันหนึ่งมีคนโทรศัพท์เข้ามาหาผมบอกว่าภรรยาของผมฆ่าคนตายในโรงเรียน ทีแรกผมคิดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดเพราะมันโหดร้ายเกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งทำ
ภรรยาของผมเป็นเด็กสาวมัธยมปลายที่โรงเรียนที่เกิดเหตุ เธอมีลูกกับผมแล้ว แต่เมื่อไปถึงที่โรงพยาบาลเยียวยาจิตกลับพบว่าภรรยาของผมรักษาตัวที่นั่น
การสังหารหมู่ในโรงเรียน
ใครต่อใครหลายคนต่างพูดถึงการสังหารหมู่ในโรงเรียน ซึ่งทำให้ฉันสนใจจึงค้นหาข้อมูล
พาดหัวข่าวกรอบใหญ่ในหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แต่ละฉบับซึ่งเป็นข่าวได้อาทิตย์หนึ่ง ก่อนที่จะซาลงไป
'สลด! เด็กสาวม.ปลาย กราดยิงในโรงเรียน'
ฉันอ่านรายละเอียดของข่าวในอินเทอร์เน็ต
'...วันที่ 10 พฤษภาคม 1985 เวลา 10.00 น. มีมือปืนเป็นเด็กสาวมัธยมปลายคนหนึ่งอายุ 18 ปี แต่งกายด้วยชุดนักเรียน เข้าไปในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
กราดยิงใส่นักเรียนและครูที่อยู่ในห้องเรียนและโรงอาหารอย่างไม่เลือก เด็กสาวได้หัวเราะไปด้วยระหว่างกราดยิง ระหว่างยิงผู้ต้องหาพูดว่า 'ฮะ ฮะ ฮะ สะใจจริง' ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 60 คน เป็นเพศหญิง 15 คน เพศชาย 45 คน เป็นนักเรียน 30 คน ครู 30 คน บาดเจ็บ 55 คน หลังเหตุการณ์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้สั่งปิดประตูทางเข้าออกทั้งหมด และยกเลิกการเรียนการสอนทั้งหมด ส่วนทางด้านเด็กสาวผู้ก่อเหตุนั้น เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ควบคุมตัวเอาไว้หลังจากหลบหนีไปอยู่ที่บ้าน เธอยอมรับสารภาพว่า แค้นที่พึ่ชายต่างพ่อถูกรังแก ก่อนที่เธอจะก่อเหตุทิ้งโน๊ตข้อความไว้ว่า 'พวกแกทำให้ฉันต้องทำแบบนี้'
ปัจจุบันเด็กสาวรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเยียวยาจิต...'
ข่าวนี้ถูกเผยแพร่ในเฟซบุ๊คเมื่อปีที่แล้ว ต่างคนต่างให้ความเห็นต่างๆ นานา
'ไม่น่าเชื่อเลยว่าเป็นฝีมือของเด็กสาวตัวเล็กๆ คนหนึ่ง'
'เสียดายอนาคตของชาติ'
'โหดได้โล่เลยยัยเด็กนี่'
'โหดร้าย'
'โทษสิ่งอื่นไม่ดูตัวเอง'
'สงสารลูกบ้างไหม'
ถึงแม้จะเป็นข่าวเก่า แต่ก็ทำให้คนที่เป็นนักข่าวอาชญากรรมอย่างฉันสนใจ
---------------------------------------------------------------------------------
มีคนเคยถามฉันว่าเป็นนักข่าวอาชญากรรมเสี่ยงไหม ฉันตอบว่าเสี่ยงเพราะพวกเขาต้องเอาตัวเข้าไปพัวพัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันหนึ่งมีคนโทรศัพท์เข้ามาหาผมบอกว่าภรรยาของผมฆ่าคนตายในโรงเรียน ทีแรกผมคิดว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดเพราะมันโหดร้ายเกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งทำ
ภรรยาของผมเป็นเด็กสาวมัธยมปลายที่โรงเรียนที่เกิดเหตุ เธอมีลูกกับผมแล้ว แต่เมื่อไปถึงที่โรงพยาบาลเยียวยาจิตกลับพบว่าภรรยาของผมรักษาตัวที่นั่น