จขกท เน้นเดินทางโดย BTS และ MRT ไม่ได้ขึ้นรถเมล์มาหลายปีแล้ว
ขอเน้น tag มนุษย์เงินเดิอนที่เป็นกลุ่มเดินทางด้วยวิธีนี้ ด้วย จนท พันทิปกรุณาอย่าลบ tag

จากกระทู้ดราม่าเก่าๆที่ผ่านมา ก็เห็นมีคนจิกกัดเรื่องนั่ง รฟฟ แล้ว แต่ละคนต่างจดจ่อกับกิจกรรมของตัวเอง ไม่ว่าจะ
- เล่นมือถือ
- อ่านหนังสือ
- คุยโทรศัพท์
- หลับ

ซึ่งพอมีกลุ่มผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ หรือกลุ่มที่มโนว่าตัวเองควรได้รับความช่วยเหลือมาค่อนแคะว่า ทำไมแต่ละคนจ้องแต่มือถือ อ่านแต่หนังสือ หรือหลับ ไม่แหงนหน้ามามองชั้นแล้วลุกให้ชั้นนั่งล่ะ

ซึ่ง จขกท เพลีย และงงในตรรกะอันนี้มาก คือ ถ้าคุรหาที่นั่งเหมาะๆที่ stable ไม่เกะกะคนยืนๆทั่วไป การจะหาอะไรมาทำเพื่อไม่ให้เสียเวลาไปเปล่าๆนี่มันผิดตรงไหน???
หรือว่าคนกลุ่มนี้เค้าคิดว่า มันผู้ใดที่ได้หย่อนก้นลงไปนั่งแล้ว มันผู้นั้นจงแหงนหน้า แล้วสอดส่องสายตาหาคนมานั่งแทนที่ที่ตัวเองนั่งอยู่เสียให้จงดี???

คืออย่างที่กล่าวไปข้างต้น พอมีเหตุคนท้อง คนพิการ หรือแม้แต่สตรีแกล้งง่อย ก็จะบอกว่า เฮ้ย ต่างคนต่างเล่นมือถือ ทำไมไม่สนใจชั้นเลย

จขกท เลยอยากรู้ว่า เฮ้ย มันเป็นหน้าที่ที่คนที่นั่งที่จดจ่อหรือทำกิจกรรมของตัวเองอยู่ ต้องอะเลิร์ทมองหาผู้อ่อนแอเหล่านี้ตลอดเวลาเลยหรือ ถึงจะไม่โดนประรามว่าบ้าเล่นแต่มือถือ อ่านหนังสือ บลาๆๆ

ที่นั่งสำรองสำหรับคนกลุ่มนี้ก็มี (ยกเว้นสตรีมโนว่าตัวเองง่อย) คุณมีสิทธิ ที่จะเดินเข้าไปเพื่อขอสิทธิในการนั่งของคุณ
แต่คุณไม่มีสิทธิที่จะมาประรามคนอื่นที่เค้าทำกิจกรรมของตัวเองอยู่นะ

สำหรับ จขกท ถ้าเห็น พร้อมที่จะแสดงน้ำใจแก่ สตรีมีครรภ์(ท้องแก่ only) คนสูงอายุ(60+) และเด็กทารกที่เดินไม่ได้ เท่านั้น
เด็กโต มนุษย์ลุงมนุษย์ป้า สตรีมโน ถ้ายังไม่ง่อย ก็อดทนนิดนึงนะ

น้ำใจ จขกท ก็เห็นว่าเป็นสิ่งดีและควรแบ่งปัน
แต่ในขณะเดียวกัน น้ำใจก็เป็นสิ่งที่ควรหยิบยื่นให้ แต่ไม่ใช่สิ่งที่จะมาร้องขอ

คิดเห็นกันว่าอย่างไร