คือ ผมประสบปัญหานี้อยู่คิดไม่ตกว่าจะแก้ยังไง เรื่องมีอยู่ว่าผมเลิกกับแฟนเก่ามาได้เกือบปี ก็มามีแฟนใหม่ครับ เนื่องจากแฟนเก่าก็เป็นแฟนคนแรกครับ คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย เราอยู่ด้วยกันครับ กินนอนด้วยกันนับเวลาก็เกือบ 5 ปีทำให้ค่อนข้างผูกพัน กับแฟนใหม่ผมก็รักคับ เธอเป็นคนน่ารักทำให้ผมยิ้มได้ตลอดอยู่ด้วยก็แฮปปี้คับ
ด้วยการที่ผูกพันกันมาก เลิกกันแล้วเราก็ยังติดต่อกันเป็นระยะ คุยกันตามประสาเพื่อนฝูงคนรู้จักครับ ไม่ได้คุยทุกวันนะคับแล้วก็ไม่เคยโทรด้วย........ส่วนแฟนใหม่ผมไม่เคยพูดเรื่องแฟนเก่าเลย (เราคบกันมาสองกว่าเกือบสามเดือน ) เพราะผมคิดว่าอดีตก็อดีต ผมเองยังไม่เคยขุดคุ้ยอะไรเธอเลย ไม่รู้คิดยังไงวันดีคืนดีมาถาม
ปัญหาเริ่มจากตรงนี้แหละ พอผมเล่าให้ฟังเธอก็เริ่มถามลึกเข้าๆ ผมด้วยความไม่คิดอะไรก็เล่าหมด ขอดูรูปก็ให้ดู พอหลังจากดูรูปเท่านั้นแหละ ชอบถามเปรียบเทียบจังใครสวยกว่ากันใครน่ารักกว่ากัน พอผมบอก ก็พอๆกัน ก็งอล!! พูดเองเออเองว่า ตัวเองไม่สวยตัดพ้อ บ้าง. หลังๆนี่เริ่มหนัก ขอรหัสเฟสผม ผมก็ให้ คุณเธอก็ไปดูแชตผมคุยกะแฟนเก่า ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้คุยอะไรเกินเลยเธอก็โกรธ สั่งห้ามคุยติดต่อแฟนเก่า แต่ผมไม่ไม่ยอมทำตามคับเพราะผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่เหตุผล แฟนเก่าผมเอาเฟสผมอันเฟรน ลบรูป tag แฟนเก่า ผมเลยต้องไปขอโทษเธอและอธิบาย เพราะมันดูเสียมารยาทเธอก็เข้าใจ เพราะปกติเป็นคนมีเหตุผลอยู่แล้ว  ล่าสุดค้นคอมผมเจอโฟลเดอร์รูปเก่าๆที่ผมไปเที่ยวกะแฟน เธอสั่งให้ผมลบรูปทั้งหมดทิ้ง ผมก็ไม่ลบเธอก็งอลโกรธ คับ แล้วปัจจุบันชอบเอาเรื่องแฟนเก่ามาเป็นประเด็นบ่อยๆ ผมปวดหัวมากคับ ควรทำอย่างไรดี ผมยินดีนะถ้าเธอจะตรวจเฟสตรวจมือถือ เพราะมันไม่มีอะไร แต่ให้มาตัดขาดการติดต่อลบทุกอย่างของแฟนเก่าทิ้งผมว่ามันเกินไปหนะคับ ยังไงเธอก็ถือเป็นเพื่อนที่ดีและผูกพันที่สุดในชีวิตคนนึงให้ผมทำแบบนั่นคงไม่ได้จิงๆ ตอนนี้กลุ้มมากคับ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มีคนถามสาเหตุที่เลิกกับแฟนเก่าครับ
คือเรา แค่คุยเฟสครับ ม่ายได้โทรนะหรือโทรก็น้อย ทำงานคนละจังหวัด ก่อนจะคบแฟนใหม่เจอประปราย แต่ตั้งแต่คบแฟนใหม่มายังไม่เคยเจอกัน หรือโทรคุยเลยซักครั้ง.  สาเหตุที่เลิกกันซับซ้อนคับ จะว่าไงดีหละ คือเธอเป็นคนที่ มีความเป็นผู้ใหญ่สูง จนบางครั้งมันดูชีวิตเราไม่มีความหวานหรืออะไรน่าตื่นเต้นยิ่งเราคบกันนานก็ยิ่งไปใหญ่ แรกๆมันก็ดีนะเหมือนเราประทับใจเค้าไงครับชอบความคิดชอบความสามารถก็คบกันมานานเค้าก็ดีเป็นคนให้คำปรึกษาให้กำลังใจ แต่ไปใช่คนโลดโผนหรือเป็นคนหวานๆชอบทำเซอไพร อะไรแถบๆนั้น แต่ พอเรียนจบมา ต่างคนแยกที่ทำงาน เราเริ่มรู้ว่า ชีวิตยังมีอะไรอีกเยอะกว่าในเขตรั้วมหาลัย เราเจอคนเยอะขึ้น เรามีเวลาให้กันน้อยลงจนเราแทบไม่ได้คุยกันผมเองก็เริ่มเป็นผู่ใหญ่ขึ้นครับความประทับใจเรื่องความเป็นผู้ใหญ่ก็หายไปอยากจะมีเรื่องความหวานความมุ้งมิ้ง ผมพยายามหาเวลาให้เธอข้ามจังหวัดไปหาแต่ลงเอยที่กินข้าวหรือบ้างครั้งเธอก็ไม่มีเวลาให้ เธอดูเป็นคนมีฝันนะครับ ตั้งหน้าตั้งตาอยู่กับอนาคต จนวันนึงผมรู้สึกว่า เราคงจะอยู่คนละเส้นทางแล้วหละ ผมเป็นคนชิวชอบทำงานสลับผจญภัยเที่ยวดูโลก แต่เธอมุ่งมั่นก้าวสู่ความสำเร็จ จุดยืนเราแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงคงยากที่จะอยู่ร่วมกันได้ ก็เลยคุยกันก็ได้ข้อสรุปว่าเราควรจะให้อิสระต่อกัน ให้ใช้ชีวิตในแบบที่ใจตัวเองต้องการ  แล้วผมก็มาเจอแฟนใหม่คนนี้แหละคับ เธอค่อนข้างร่าเริง อ่อนหวานในบางที เวลาเราเบื่อๆมีปัญหาที่งาน เธอก็ทำให้ผมลืมเรื่องทุขใจเหมือนปล่อยไว้ข้างหลังประมาณนั้น ชอบทำอะไรน่ารักๆให้ ทำให้หัวใจพองโตอีกครั้ง แต่หลังๆกลายเป็นทำให้ปวดหัวเพราะเรื่องแฟนเก่านี่แหละ555+ แต่มันยังไม่เพียงพอให้ผมเลิกกับเธอหรอกครับ ผมถึงได้พยายามหาวิธีอยู่ ผมไม่ใช่คนมีแฟนมาโชกโชน ยิ่งยุกับแฟนเก่าคงซึมซับความเป็นคนตรงๆ ของเธอมามากไปมั้งครับ แหะๆ