ไม่ซักกะแรงครับ แรงพวกนี้ไม่ใช่พลังงานอนันต์เลย

แรงธรรมชาติทั้งสี่ชนิดทำงานเชิงศักย์ ในฟิสิกส์สมัยใหม่ๆ เราจะไม่บอกว่าพวกมันปล่อยแรงออกมา
แต่พวกมันใช้วิธีแลกเปลี่ยนอนุภาคเสมือนระหว่างกันและส่งผลเป็นแรง ซึ่งก็คือโบซอนสื่อนำแรงชนิดต่างๆ ยกเว้นของแรงโน้มถ่วงที่เรายังหาไม่เจอ (กราวิตอน)

ที่บอกว่าแรงแม่เหล็กไฟฟ้าเกิดจากการเปลี่ยนชั้นของอิเล็กตรอนนั่นก็ผิดนะครับ
การเปลี่ยนชั้นของอิเล็กตรอนดูดหรือปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าก็จริง แต่นั่นไม่ใช่ที่มาของแรงแม่เหล็กไฟฟ้า เป็นแค่หนึ่งในปรากฎการณ์ที่พวกมันสร้างขึ้นมาต่างหาก ต่อให้อิเล็กตรอนไม่ข้ามชั้น แรงนี้ก็ทำงานอยู่แล้ว

อธิบายให้ชัดๆอีกที ว่าทำไมแรงพวกนี้เป็นพลังงานอนันต์ไม่ได้
ผมยกตัวอย่างแรงโน้มถ่วง วัตถุมีมวลจะดึงเข้าหากันเอง และหยุดเมื่อพวกมันเสถียร(อยู่ติดกัน) นั่นคือภาวะศักย์ต่ำสุดในระบบ
การจะทำให้พวกมันแยกกันออกมาต้อง "ใส่งานภายนอก" เพื่อดึงมันออก -->วัตถุเพิ่มพลังงานศักย์
และพอมันดึงกันอีก วิ่งเข้ากัน มันก็จะเปลี่ยนศักย์ที่มีเป็นพลังงานจลน์ พอชนกันมันก็คายพลังงานที่มีทิ้งไปและเข้าเสถียรใหม่
อยากให้มันแยกกันก็ต้องยัดงานภายนอกเข้าไปอีก
ประจุไฟฟ้าและแรงธรรมชาติรูปอื่นก็คล้ายๆกัน พวกมันไม่ใช่พลังงานอนันต์แต่อย่างใด

ท้ายสุด ไม่มีการสูญเสียมวลสำหรับแรงโน้มถ่วงครับ เหมือนที่ประจุไฟฟ้าก็เหมือนเดิมไม่ได้ลดลงเมื่อดึงหรือผลักกับใคร
วัตถุเหล่านี้สร้างสนามขึ้นมา และแรงมาจากผลของสนามหนึ่งๆต่ออีกสนามหนึ่งๆ
ถ้าจำได้ เรารู้ด้วยว่าแรงที่เกิดขึ้นพวกนี้เกิดเป็นคู่ การแลกเปลี่ยนอนุภาคเสมือนระหว่างกันไม่เสียมวลเพราะว่าอนุภาคพวกนี้ไม่มีมวล (กราวิตอนและโฟตอน)
แต่แรงอีกสองชนิดดันมีอนุภาคนำแรงที่มีมวล (W,Z boson, Gluon) ซึ่งเราคิดว่ามันดันไปเกิดอันตรกิริยากับฮิกซ์โบซอน ดังนั้นกระบวนการที่เกี่ยวกับสองแรงนี้จะได้หรือเสียมวลด้วย ซึ่งก็เห็นกันชัดๆในกระบวนการทางนิวเคลียร์