ว่าด้วยตอนของอีสาที่ถึงตอนที่โสภิตพิไลและพิษณุ ได้รู้ความจริงแล้วว่า ทั้งสองมีฐานะเป็นน้าสาว กับ หลานชาย...ทำให้สาวเหนือนึกถึงเคสตัวอย่างของการสมรสระหว่างน้าสาวกับหลานชายที่ปรากฎในวรรณกรรมญี่ปุ่น ที่ได้ชื่อว่าเป็นนวนิยายเล่มแรกของโลก ชื่อ เกนจิโมโนกาตาริ (Genji Monokatari) ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เขียนโดย มุราซากิ ชิคิบุ นางในราชสำนักญี่ปุ่นในยุคเฮอัน เมื่อ 1,000 ปีที่แล้ว ซึ่งเป็นเรื่องเล่าของ ฮิคารุ เก็นจิ เจ้าชายรูปงามที่มีเรื่องราวความสัมพันธ์กับหญิงงามมากมายหลายนาง ประหนึ่งคาสิโนว่า ดอนฮวน ขุนแผนและจะเด็ด ผู้ชนะสิบทิศ ก็ไม่ปาน เพียงแต่วรรณกรรมเรื่องนี้เน้นไปที่เรื่องราวในราชสำนักที่มีความสงบปราศจากสงครามเหมือนชื่อยุคสมัยเฮอัน  (Heian แปลว่า ความสงบ ในภาษาญี่ปุ่น) แต่ก็เต็มไปด้วยสงครามชายหญิงในราชสำนักแทน (ในเมืองไทยมีหนังสือการ์ตูนของสนพ.วิบูลย์กิจในชื่อ ในเมฆหมอกแห่งรัก พิมพ์เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว มีทั้งหมด 13 เล่มจบ (ภาคแรก 10 เล่ม ภาค 2 สามเล่ม เป็นภาคของคาโอรุโมโนกาตาริ รุ่นหลานของเกนจิ)

แต่ ณ กระทู้นี่ สาวเหนือจะขอพูดถึงคู่ที่เข้าข่ายในชื่อกระทู้นี่ คือ จักรพรรดิซีซาคุอิน และ โอโบโรซึคิโยะ...คู่สมรสหลานชายกับน้าสาวในราชสำนักเฮอัน

ปล.เน็ตสาวเหนืออาจจะอืดสักหน่อย หากลงเนื้อหาช้าขออภัยเน้อ