ความเดิม ตอนที่แล้ว >> 15 วัน กับ ภูฏาน ดินแดนในตำนาน #Thimphu ::
http://ppantip.com/topic/31864652/
ตอนต่อไป >>> 15 วัน กับ ภูฏาน ดินแดนในตำนาน #Phobjika + Trongsa ::
http://ppantip.com/topic/31885866
มาต่อกันที่ Punakha และ Wangdue Phodrang กันนะคะ
ถนนในภูฏานเป็นถนนเส้นหลักเส้นเดียวจากทางตะวันออกไปตะวันตกนะคะ แถมด้วยการลัดเลาะหน้าผา ภูเขา
ไปเรื่อยๆ มีแยกเส้นทางเข้าหมู่บ้านแซมไปกับถนนเส้นหลักค่ะ การเดินทางไม่ลำบากแต่ก็ไม่ได้สะดวกสบาย
มีการปิดถนนเพื่อซ่อมแซมทาง หรือขยับขยายถนน เป็นช่วงเวลา การเดินทางจึงควรเชคเวลาให้ดีก่อนว่า
ตรงจุดไหน block เวลาไหน เพราะถ้าไม่คำนวนเวลาดีๆ ก็ได้จอดรถนั่งๆนอนๆ รอเป็นชั่วโมงกันเลยละค่ะ
แต่คนที่นี่เค้าไม่รู้สึกว่ามันน่าหงุดหงิดใจตรงไหนนะคะ เพราะถ้าติดช่วงที่เป็นเวลามื้ออาหาร เค้าก็ยกปิ่นโต
ลงมานั่งปิกนิกกันข้างทางแบบสบายใจทาคินกันเลยทีเดียว slow life ตามสไตล์พี่ๆเค้าแล
และถึงแม้จะนั่งเครื่องบินก็เถอะค่ะ ถ้าวันไหนพายุโหม ฟ้าฝนไม่เป็นใจ เครื่องบินก็ได้แต่จอดนิ่งๆรอเวลาฟ้าเปิด
แต่ปัญหาหงุดหงิดใจของเด็กเมืองอันว้าวุ่นอย่างเราจะหายไปทันใด เมื่อเห็นวิวสองข้างทางที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เขานั้นสลับเขานี้ ต้นไม้บ้าง ฝุ่นบ้าง เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวแดดร้อน ... นี่แหละรสชาติของการเดินทาง
ในตัวเมืองปูนาคา ในวันที่มีงานเซจู...เงียบกริ๊บบบบบบบบบบบบบบ
ในที่สุดก็ได้เห็นบ้านแบบที่มโนไว้ หามองได้ตามสองข้างทางเวลานั่งรถนะคะ
[CR] 15 วัน กับ ภูฏาน ดินแดนในตำนาน #Punakha + Wangdue Phodrang
ตอนต่อไป >>> 15 วัน กับ ภูฏาน ดินแดนในตำนาน #Phobjika + Trongsa :: http://ppantip.com/topic/31885866
มาต่อกันที่ Punakha และ Wangdue Phodrang กันนะคะ
ถนนในภูฏานเป็นถนนเส้นหลักเส้นเดียวจากทางตะวันออกไปตะวันตกนะคะ แถมด้วยการลัดเลาะหน้าผา ภูเขา
ไปเรื่อยๆ มีแยกเส้นทางเข้าหมู่บ้านแซมไปกับถนนเส้นหลักค่ะ การเดินทางไม่ลำบากแต่ก็ไม่ได้สะดวกสบาย
มีการปิดถนนเพื่อซ่อมแซมทาง หรือขยับขยายถนน เป็นช่วงเวลา การเดินทางจึงควรเชคเวลาให้ดีก่อนว่า
ตรงจุดไหน block เวลาไหน เพราะถ้าไม่คำนวนเวลาดีๆ ก็ได้จอดรถนั่งๆนอนๆ รอเป็นชั่วโมงกันเลยละค่ะ
แต่คนที่นี่เค้าไม่รู้สึกว่ามันน่าหงุดหงิดใจตรงไหนนะคะ เพราะถ้าติดช่วงที่เป็นเวลามื้ออาหาร เค้าก็ยกปิ่นโต
ลงมานั่งปิกนิกกันข้างทางแบบสบายใจทาคินกันเลยทีเดียว slow life ตามสไตล์พี่ๆเค้าแล
และถึงแม้จะนั่งเครื่องบินก็เถอะค่ะ ถ้าวันไหนพายุโหม ฟ้าฝนไม่เป็นใจ เครื่องบินก็ได้แต่จอดนิ่งๆรอเวลาฟ้าเปิด
แต่ปัญหาหงุดหงิดใจของเด็กเมืองอันว้าวุ่นอย่างเราจะหายไปทันใด เมื่อเห็นวิวสองข้างทางที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เขานั้นสลับเขานี้ ต้นไม้บ้าง ฝุ่นบ้าง เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวแดดร้อน ... นี่แหละรสชาติของการเดินทาง
ในตัวเมืองปูนาคา ในวันที่มีงานเซจู...เงียบกริ๊บบบบบบบบบบบบบบ
ในที่สุดก็ได้เห็นบ้านแบบที่มโนไว้ หามองได้ตามสองข้างทางเวลานั่งรถนะคะ