หลินหลานเซ่อพอใจในตัวนันทกา มีรูปวางบนโต๊ะ เหมือนตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง และดูท่าจะไม่ได้คิดเอาเธอมาเป็นแค่นางบำเรอ
ถึงขั้นให้ลูกน้องตามหาเธอขนาดนั้น พอมาสะดุดรักฤทัยนาค ก็ลืมๆนันทกาไป (อันนี้พอเข้าใจ)  แต่หลังจากนั้น
หลินหลานเซ่อจะต้องมาเจอกับนันทกา แต่เค้าก็เย็นชา และไม่ได้แสดงความสนใจในตัวเธอเลย

ถ้าเป็นในชีวิตจริง คนเราถ้าตกหลุมรักใครแต่แรกพบ อยากได้อยากเจอ แต่พอเราไปชอบคนอื่น (ด้วยระยะเวลาที่ไม่ห่างมาก) แล้วต้องมาเจอหน้ากันอีกครั้ง
จะไม่หวั่นไหว หรือรู้สึกอะไรสักนิดเลยหรอ ความรู้สึกมันหายไปหมดเลยรึเปล่าคะ

แหะๆๆ อินไปหน่อยแค่สงสัยอ่ะค่ะ