ตาหนูป่วย อยู่รพ.ระยองมาจะเป็นเดือนแล้ว แกมีเสมหะ หายใจไม่ออก
จึงจำเป็นต้องใส่สายช่วยหายใจที่เป็นท่อ แล้วสอดเข้าไปในปาก
ซึ้งอาการก็ดีขึ้นในวันที่7 พยาบาลถอดสายที่ปากออก อาการของตาดีขึ้นมาก...
ตาชวนหนูคุย ตี2ยังไม่อยากหลับไม่อยากนอน ตามประสาคนแก่ ที่อยากพูดอะไรก็พูด
นึกอะไรได้ก็พูด คุยกะแกไปก็ขำไป ไม่รู้ไปขุดเรื่องตั้งแต่สมัยไหนมาพูดนัก 5555^^

จนหนูสบายใจขึ้นเยอะ แต่อยู่ดีๆ เข้ากลับใส่สายหายในที่ปากอีก
แต่ตาไม่ยอมให้พยาบาล ดูดเสมหะหลังจากเอาสายที่ปากออก พยาบาลคงขืนใจตา
ก็เข้าใจเขานะคะว่ามันต้องทำ แต่สรุป ปากตาหนูคือ เลือดเต็มปากไปหมด
เยอะจนหนูตกใจมาก ถามป้า(คนเฝ้าไข้)อย่างดังว่าทำใมเป็นขนาดนี้ เลือดเยอะขนาดนี้เลยเหรอ

แล้วหลังจากนั้นมา อาการตาแย่มาก ไม่ลืมตามองหน้าใครทั้งนั้น หน้ามัน เหงือออกง่าย ตัวร้อน
หลับทั้งวัน ใครกับตัวแกไม่ได้ สะดุ้ง เหมือนคนผวา ตลอดเวลา ต้องคอยบอกแกว่าเป็นใคร ไม่ใช่พยาบาล
หนูเช็ดหน้าให้น๊าา ไม่เจ็บนะ ไม่เจ็บ แกถึงจะยอมนิ่งๆ ไม่งั้นแกจะส่ายนะประมาณว่าไม่เอา แกเจ็บอะไรประมาณนี้

ทุกวันนี้ กลัวตาเป็นอะไรไป เพราะมีความคิดที่ว่า บางครั้ง เขาอาจรักษาไป หรือพยาบาลทำตามหน้าที่ ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย
แต่คนคนนั้น เขาคือตาของเรา ซึ่งเราก็อยากจะให้ตาหาย ไม่ใช่หาหมอไปส่งเดท

ตอนนี้อัคติกับอิสายหายใจทางปากนั้นมาก เพราะเห็นแกแย่ลงมาก เพราะอิสายนั้น แต่หนูก็ไม่รู้ทางด้านการแพทย์
ว่าสายนั้นจำเป็นมากหรือไม่ในการรักษาอาการคนป่วยแบบนี้

เพิ่มเติม
และอัคติกับพยาบาลบางคน และอิผู้ช่วยพยาบาลบางคน (ที่ปากน่าตบมากๆ)
พูดจาได้แบบ....คือถ้าจะพูดแบบนี้กับคนไข้หรือญาติคนไข้ ก็ลาออกไปทำอย่างอื่นเถอะค่ะ
เพราะที่เขามาถาม ก็เพราะเขาไม่รู้ เคยเจอพยาบาลโดนว่า เพราะเขาถามเพราะไม่รู้แล้วไปตอบเขาไม่ดี
"ก็ที่ถามเนี้ยเพราะไม่รู้ ตอบดีๆไม่ได้หรือไงวะ ถ้าไม่อยากทำก็ลาออกไป" คนไข้ด่า

และอีกหลายๆอย่างที่ไม่ชอบกับการกระทำของเขาเอาสะเลย แต่เล่าไป 10หน้าก็คงไม่หมด
แต่พยาบาลดีๆก็มีค่ะ ^^ แต่น้อย

ผู้เป็นหมอ หรือพยาบาล หรือผู้ช่วยพยาบาล รู้ช่วยตอบให้สบายใจทีนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ