จากกระทู้ก่อนหน้านี้นะคะ
http://ppantip.com/topic/31828366

หลังจากเที่ยวกันวันนั้น(24/03/57)
เราก็คุยแชทกับเขา นิดๆหน่อยๆ
แต่ก่อนเวลาเขาพิมพ์มา เราจะรีบตอบทันที แต่เดี๋ยวนี้เราเริ่มตอบช้าๆ เพราะเราไม่อยากให้เขาคิดว่าเราเห็นเขาสำคัญตลอด

จนวันที่ 25/03/57 เขาก็ไปดูหนังกับเพื่อนๆของเขาค่ะ (ประมาณ 14-15คน) เราเองทักแชทไปถามเขาว่า 'ดูหนังหรอ' เขาก็ไม่ตอบเราค่ะ ไม่อ่าน คงเพราะอยู่กับเพื่อน เราเข้าใจได้ จนเขาตอบมาอีกที ตอนห้าทุ่ม (ใจความเป็นยังไง เราไม่ทราบ เราไม่ได้เปิดอ่าน)

เราตั้งใจจะลบเขาออกจากเฟสหลายครั้ง เคยลบ เคยบล้อค สุดท้ายเรานี่แหล่ะ ที่ยอมแพ้
เราดีใจเวลาเขาทักมา แล้วเราจะทุกข์เวลาที่เราพิมพ์ไปแล้วเขาไม่ตอบ

เคยมีวันหนึ่ง ที่เราไม่ทักไป  ตอนห้าทุ่มเขาก็ทักมาถาม คำถามหนึ่ง (ฝึกงานวันไหน?) เราแอบดีใจ
เพราะปกติ ตั้งแต่ช่วงเดือนมีนาคม เราจะแชทกันทุกวัน แต่ไม่ได้คุยอะไรมากมาย

เราไม่กล้าจะลบเขารอบสอง หรือบล้อคเขาไป แต่เราก็ไม่อยากตอบแชทเขา โดยที่เรายังเล่นเฟส
เราอยากเป็นเพื่อนกับเขาให้ได้ แต่เราไม่แกร่งพอ
เราจึงตัดสินใจ เดินออกมาจากวงจร ชีวิตเก่าๆ

เราปิดเฟส ,ไลน์เขาเราเคยมี แต่เราเปลี่ยนไลน์ใหม่ ไม่เคยขอไลน์เขาอีก,เบอร์ไม่มี

การที่เราปิดเฟส แปลว่าเราตัดช่องทางการสื่อสารกับเขาไปเลย

ตลอดเวลา 2 เดือน ที่เราวนเวียนใกล้ๆเขาตลอด
เสียน้ำตาให้เขาหลายครั้ง ทนรับความจริง
เป็นคนในสถานะก้ำกึ่ง แต่เดินอยู่กับที่

วันนี้เราเลือกที่จะรักตัวเอง กอดตัวเอง เติมส่วนที่ขาดให้เต็มด้วยตัวเอง
ถึงเราจะคิดถึงเขา แต่เราก็ไม่ให้เขาวนเวียนในความคิดเรานานนัก

บางทีใจลังเล อยากเปิดเฟส อยากคุย
แต่เราก็ห้ามใจเอาไว้

-เราทำถูกแล้วใช่ไหม?