นิทานชาวสวน
เรื่องแรก
กรรมของนก
ใคร ๆ ก็รู้จักนกพิราบ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ นกพิราบเป็นนกที่มีประโยชน์หลายประการ ในพิธีเปิดปิดการแข่งขันกีฬาระดับชาติ มักนิยมปล่อยนกพิราบทั้งฝูงใหญ่ ๆ นับร้อยนับพันตัว เป็นเครื่องหมายของมิตรภาพและสามัคคี นกทั้งฝูงก็จะโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างสวยงาม แต่ก็ไม่ได้หายไปไหน พอเวียนวนจับทิศทางได้ มันก็จะกลับไปยังที่อยู่ของมันตามเดิม เพราะมันมีความสามารถพิเศษ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในระยะทางไม่เกิน ๔๐๐ ก.ม. ก็จะบินกลับรังได้ด้วยความเร็วประมาณ ๕๐ ก.ม.ต่อชั่วโมง
ทางการทหารได้ใช้นกพิราบเป็นสัตว์นำสารมา ตั้งแต่ก่อนสงครามโลก ครั้งที่ ๑ แต่ตามประวัติศาสตร์อ้างว่าได้มีการใช้นกพิราบนำสารมานาน ประมาณ ๒๐๐๐ ปีเศษแล้ว สมัยโบราณเรียกกันว่า นกพิลาป เข้าใจว่าจะตั้งชื่อตามเสียงร้องของมัน ซึ่งฟังดูเหมือนเสียงร้องไห้ คร่ำครวญของผู้มีความทุกข์
นกพิราบ เป็นนกที่เลี้ยงง่าย ฝึกง่าย มีความจำเป็นเลิศ มันเป็นสัตว์สังคม ชอบมีชีวิตอยู่รวมกันเป็นกลุ่มก้อน และสามารถชักชวนกลุ่มอื่น ๆ ให้มาอยู่รวมกันได้โดยไม่มีเรื่องทะเลาะวิวาท นกพิราบมีความรักทางเพศที่ยิ่งใหญ่เหลือเฟือ จึงทำให้ขยายพันธุ์ได้รวดเร็วมาก ดังนั้นเมื่อมีการเลี้ยงนกพิราบขึ้น ณ ที่ใด อีกไม่ช้าก็จะเพิ่มจำนวนเป็นฝูงใหญ่ได้ในเวลาไม่นานนัก
เมื่อหลายปีมาแล้ว มีการซ่อมเสาชิงช้าที่ชำรุดมาก จากเสาไม้ซุงเป็นเสาเหล็กหุ้มด้วยไม้ ทาสีแดงสดอยู่หน้าวัดสุทัศนเทพวราราม เมื่อครั้งตรงหน้าที่ว่าการกรุงเทพมหานครยังมีที่ว่างกว้างขวาง จึงมีการเลี้ยงนกพิราบ ให้เหมือนกับจตุรัสอันมีชื่อเสียงของต่างประเทศ แต่ต่อมาไม่นานก็มีข่าวว่า หน้าบันของโบสถ์วัดสุทัศน์ได้เกิดความสกปรกเสียหายเป็นอันมาก เพราะบรรดานกเหล่านั้น ได้ใช้อาศัยเป็นที่หลับนอนอยู่ทุกคืนนับเป็นพัน ๆ ตัว ในเวลาไม่ช้าไม่นาน ภาพที่มีประชาชนอุ้มลูกจูงหลานไปเดินให้อาหารนกพิราบ บริเวณจตุรัสศาลาว่าการนครหลวงของประเทศไทย ก็หายไป คงมีแต่ขบวนรถนานาชนิดเข้ามาติดเป็นแพ เกิดขึ้นแทน เรื่องนี้คงจะไม่เกี่ยวข้องกับภัตตาคารในละแวกนั้นแต่อย่างใด แม้ว่าในเมนูจะมีอาหารที่เป็นนกอยู่หลายอย่างก็ตาม
อีกนานหลายปีต่อมา นกพิราบก็เริ่มโบยบินมาหากินอยู่ แถวบริเวณท้องสนามหลวง จึงมีพ่อค้าแม่ค้าหัวใสเอาอาหารนก มาขายให้แก่ประชาชนที่เข้ามาพักผ่อน นั่งเล่นเดินเล่นในท้องสนามหลวง ทำให้จำนวนนกเพิ่มมากขึ้นทุกทีจนน่าเป็นห่วงถึงความเสียหาย ที่จะเกิดขึ้นกับวัดพระศรีรัตนศาสดาราม และพระบรมมหาราชวัง อันสวยงามโอ่อ่าโอฬาร
จนกระทั่งใกล้เวลาที่จะต้องก่อสร้างพระเมรุมาศขึ้น ที่บริเวณท้องสนามหลวง เมื่อต้นปี พ.ศ.๒๕๓๙ เจ้าหน้าที่เทศกิจจึงได้สั่งห้ามขายอาหารนกในบริเวณสนามหลวง แต่จำนวนนกก็ยังไม่ค่อยจะลดลงเท่าใดนัก จึงอาจจะมีวิธีการอย่างอื่น ที่เด็ดขาดกว่านั้น ซึ่งทำให้นักอนุรักษ์ธรรมชาติและสัตว์ ต้องพากันเรียกร้องขอความเมตตา ทางหน้าหนังสือพิมพ์กันอย่างเอิกเกริก แต่ในที่สุดนกพิราบก็พากันสลายตัวจากท้องสนามหลวงไปจนเกือบจะหมด เหลือที่ทรหดอดทนอยู่เพียงไม่กี่ตัว เข้าใจว่าจะแอบไปขออาศัยบารมี ชายคาศาลฎีกาเป็นที่พึ่ง
จากนั้นนกพิราบก็มารวมกลุ่มกันอยู่ ที่เกาะกลางถนนสิบสามห้างข้างวัดบวรนิเวศวิหาร บางลำพู จำนวนไม่มากนักแต่ก็มีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้นทุกที เพราะมีผู้ที่มีจิตเมตตาให้อาหารอยู่เป็นประจำเหมือนกัน ทางเจ้าหน้าที่คงจะเป็นห่วงพระอุโบสถวัดบวรนิเวศ จึงได้รีบกำจัดนกพิราบเสียด้วยกฎหมาย ก่อนที่จะสายเกินไป โดยปิดประกาศไว้ว่า
ห้ามจำหน่ายและให้อาหารนก
ฝ่าฝืนปรับไม่เกิน ๒๐๐๐ บาท
นกพิราบทำความเสียหายแก่ปูชนียสถาน
นำเชื้อโรคมาสู่คน
ห้ามเข้าใกล้และให้อาหารนก
ถ้านกพิราบอ่านหนังสือออก ก็คงจะชอกช้ำใจเป็นอันมาก ที่ถูกประนาม และประจานต่อสาธารณชนเช่นนั้น ชื่อของมันซึ่งเดิมเป็นสัญลักษณ์ของ เสรีภาพ สันติภาพ และมิตรภาพ ได้กลายเป็นสัตว์อันตรายจนแทบจะไม่มีที่อยู่อาศัยในมหานครแห่งนี้เสียแล้ว จะย้ายไปอาศัยวัดเบญจมบพิตร ก็เคยถูกไล่เตลิดมาแล้ว ครั้นจะไปขออาศัยลานเจษฎาบดินทร์ ที่สะพานผ่านฟ้า ก็คงจะเป็นที่รังเกียจแก่โบสถ์วัดราชนัดดา และโลหะปราสาทอันงดงาม เช่นเคย
อนิจจา.....กรรมของ นกพิลาป แท้แท้.
เรื่องที่ ๒
สนามหลวงยุคใหม่
เมื่อเดือนก่อนได้นั่งรถเมล์ผ่านสนามหลวง ไปลงท่าพระจันทร์ เพื่อไปทำบุญบริจาคเงินสมทบกองทุน ถวายภัตตาหารเพล แก่พระนักศึกษามหาวิทยาลัยสงฆ์ มหามงกุฎราชวิทยาลัย ของวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฏ์ มองเห็นเขากำลังจะรื้อรั้วสังกะสี ที่กั้นรอบสนามหลวง เพื่อปรับปรุงพื้นสนามและภูมิทัศน์โดยรอบ ตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน
ตั้งใจว่าถ้าเขาเปิดรั้วกั้นให้ประชาชนเข้าไปได้เมื่อไร ก็จะรีบไปถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก ในยุคหลังสุดของชีวิตเรา แต่ก็ยังไม่ถึงคิวที่จะไปวัดมหาธาตุอีก ก็เลยลืมไปจนใกล้จะถึงวันเฉลิมพระชนมพรรษา สมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ ใน ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๔ จึงอยากเห็นว่าเขาจะจัดที่สนามหลวงใหม่หรือเปล่า
เมื่อลงจากรถเมล์ที่ป้าย ตรงข้ามมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จึงได้เห็นว่านอกจากจะไม่มีรั้วสังกะสีแล้ว เขายังทำรั้วโลหะโปร่ง ชนิดพับได้ยืดได้ล้อมรอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดูสวยงามโปร่งตา และมีประโยชน์ที่จะได้กำหนดเวลาปิดเปิด เพื่อไม่ให้แม่ค้าพ่อค้าเข้ามาตั้งร้านชั่วคราว แต่ไม่กลับบ้านเป็นแรมเดือน หรือมี่คนจรจัดไร้ที่อยู่มากินมานอน อาบน้ำและถ่าย หรือบรรดาผีมะขามถือถุงกระดาษ อย่างเช่นที่เคยมีในอดีต เข้ามาพักอาศัยให้เป็นที่อุจาดตาแก่ เจ้าหน้าที่เทศกิจที่จะต้องลงแรง เล่นไล่จับนก
เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว ก็จะเห็นภูมิทัศน์ภายนอก ได้อย่างสบายตาเช่นเดิม ตรงนี้จะเห็นหอประชุมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อยู่ข้างหลังป้ายรถเมล์ ที่สร้างมาตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๑๐
เมื่อเดินเข้าไปใกล้สนามหญ้า ที่ปลูกใหม่เขียวขจีไปสุดลูกหูลูกตา ก็จะมีต้นมะขามอายุเยาวเรศแรกรุ่น เพิ่มเป็นรอบในสุดอีกแถวหนึ่ง นับได้ทั้งหมดสี่แถว ตั้งแต่แถวแรกริมถนนที่มีอายุร่วมร้อยปีแล้ว มองไปทางทิศเหนือที่เคยมีเวทีปราศรัยของนักการเมืองลายคราม ก็เห็นแต่สีเขียวสดใสไร้สิ่งเกะกะ
มองตรงออกไปทางทิศตะวันออก ผ่านพื้นที่เรียบเหมือนพรมสีเขียว ก็จะเห็นตึกที่ทำการของกระบวนการยุติธรรมเป็นแถวเป็นแนว
เมื่อมองไปตรงกลางสนามตรงถนน ที่เป็นแนวเดียวกับถนนพระจันทร์ตัดผ่าน ก็จะเห็นการก่อสร้างเต็นท์ และศาลาเรียงรายเตรียมจัดงานเฉลิมพระชนมพรรษา
ภาพสนามหลวงที่เคยเป็นหลุมเป็นร่อง น้ำฝนเฉอะแฉะ ไม่มีแล้ว
บนทางเดินกว้างใหญ่ จัดตั้งเต๊นท์สำหรับจัดนิทรรศการ งานเฉลิมพระชนมพรรษา
สมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ
ริมสนามด้านในก็มีก๊อกน้ำประปาดื่มได้ สำหรับคนหิว และห้องสุขาเคลื่อนที่ สำหรับคนที่อิ่มแล้ว เพื่อบริการประชาชนเรียงราย
เมื่อผ่านครึ่งสนามด้านเหนือไปทางใต้ ซึ่งสนามยังว่างอยู่ ก็จะเห็นยอดเจดีย์สีทองอร่ามโผล่พ้นแนวต้นมะขามเฒ่า เหมือนเดิม อย่างที่เคยเป็นมาช้านาน
เมื่อเดินจนเมื่อยแล้วก็จะมีเก้าอี้สัญลักษณ์ของกรุงเทพ ให้นั่งพักผ่อนดูผู้คนสัญจรไปมานอกรั้ว
หรือปล่อยใจให้ว่างเปล่า เหมือนทิวทัศน์ภายในสนามอันเขียวขจี
ภูมิทัศน์ของสนามหลวง จะช่วยส่งเสริมความสวยงามอันโดดเด่น ของพระบรมมหาราชวัง และวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ให้ติดตาตรึงใจนักท่องเที่ยวทั้งหลาย ไปอีกนับร้อยปีทีเดียว.
##########
เจียวต้าย
ชุมขนสวนอ้อย
กรรมของนก ๒๕ มี.ค.๕๗
เรื่องแรก
กรรมของนก
ใคร ๆ ก็รู้จักนกพิราบ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ นกพิราบเป็นนกที่มีประโยชน์หลายประการ ในพิธีเปิดปิดการแข่งขันกีฬาระดับชาติ มักนิยมปล่อยนกพิราบทั้งฝูงใหญ่ ๆ นับร้อยนับพันตัว เป็นเครื่องหมายของมิตรภาพและสามัคคี นกทั้งฝูงก็จะโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างสวยงาม แต่ก็ไม่ได้หายไปไหน พอเวียนวนจับทิศทางได้ มันก็จะกลับไปยังที่อยู่ของมันตามเดิม เพราะมันมีความสามารถพิเศษ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในระยะทางไม่เกิน ๔๐๐ ก.ม. ก็จะบินกลับรังได้ด้วยความเร็วประมาณ ๕๐ ก.ม.ต่อชั่วโมง
ทางการทหารได้ใช้นกพิราบเป็นสัตว์นำสารมา ตั้งแต่ก่อนสงครามโลก ครั้งที่ ๑ แต่ตามประวัติศาสตร์อ้างว่าได้มีการใช้นกพิราบนำสารมานาน ประมาณ ๒๐๐๐ ปีเศษแล้ว สมัยโบราณเรียกกันว่า นกพิลาป เข้าใจว่าจะตั้งชื่อตามเสียงร้องของมัน ซึ่งฟังดูเหมือนเสียงร้องไห้ คร่ำครวญของผู้มีความทุกข์
นกพิราบ เป็นนกที่เลี้ยงง่าย ฝึกง่าย มีความจำเป็นเลิศ มันเป็นสัตว์สังคม ชอบมีชีวิตอยู่รวมกันเป็นกลุ่มก้อน และสามารถชักชวนกลุ่มอื่น ๆ ให้มาอยู่รวมกันได้โดยไม่มีเรื่องทะเลาะวิวาท นกพิราบมีความรักทางเพศที่ยิ่งใหญ่เหลือเฟือ จึงทำให้ขยายพันธุ์ได้รวดเร็วมาก ดังนั้นเมื่อมีการเลี้ยงนกพิราบขึ้น ณ ที่ใด อีกไม่ช้าก็จะเพิ่มจำนวนเป็นฝูงใหญ่ได้ในเวลาไม่นานนัก
เมื่อหลายปีมาแล้ว มีการซ่อมเสาชิงช้าที่ชำรุดมาก จากเสาไม้ซุงเป็นเสาเหล็กหุ้มด้วยไม้ ทาสีแดงสดอยู่หน้าวัดสุทัศนเทพวราราม เมื่อครั้งตรงหน้าที่ว่าการกรุงเทพมหานครยังมีที่ว่างกว้างขวาง จึงมีการเลี้ยงนกพิราบ ให้เหมือนกับจตุรัสอันมีชื่อเสียงของต่างประเทศ แต่ต่อมาไม่นานก็มีข่าวว่า หน้าบันของโบสถ์วัดสุทัศน์ได้เกิดความสกปรกเสียหายเป็นอันมาก เพราะบรรดานกเหล่านั้น ได้ใช้อาศัยเป็นที่หลับนอนอยู่ทุกคืนนับเป็นพัน ๆ ตัว ในเวลาไม่ช้าไม่นาน ภาพที่มีประชาชนอุ้มลูกจูงหลานไปเดินให้อาหารนกพิราบ บริเวณจตุรัสศาลาว่าการนครหลวงของประเทศไทย ก็หายไป คงมีแต่ขบวนรถนานาชนิดเข้ามาติดเป็นแพ เกิดขึ้นแทน เรื่องนี้คงจะไม่เกี่ยวข้องกับภัตตาคารในละแวกนั้นแต่อย่างใด แม้ว่าในเมนูจะมีอาหารที่เป็นนกอยู่หลายอย่างก็ตาม
อีกนานหลายปีต่อมา นกพิราบก็เริ่มโบยบินมาหากินอยู่ แถวบริเวณท้องสนามหลวง จึงมีพ่อค้าแม่ค้าหัวใสเอาอาหารนก มาขายให้แก่ประชาชนที่เข้ามาพักผ่อน นั่งเล่นเดินเล่นในท้องสนามหลวง ทำให้จำนวนนกเพิ่มมากขึ้นทุกทีจนน่าเป็นห่วงถึงความเสียหาย ที่จะเกิดขึ้นกับวัดพระศรีรัตนศาสดาราม และพระบรมมหาราชวัง อันสวยงามโอ่อ่าโอฬาร
จนกระทั่งใกล้เวลาที่จะต้องก่อสร้างพระเมรุมาศขึ้น ที่บริเวณท้องสนามหลวง เมื่อต้นปี พ.ศ.๒๕๓๙ เจ้าหน้าที่เทศกิจจึงได้สั่งห้ามขายอาหารนกในบริเวณสนามหลวง แต่จำนวนนกก็ยังไม่ค่อยจะลดลงเท่าใดนัก จึงอาจจะมีวิธีการอย่างอื่น ที่เด็ดขาดกว่านั้น ซึ่งทำให้นักอนุรักษ์ธรรมชาติและสัตว์ ต้องพากันเรียกร้องขอความเมตตา ทางหน้าหนังสือพิมพ์กันอย่างเอิกเกริก แต่ในที่สุดนกพิราบก็พากันสลายตัวจากท้องสนามหลวงไปจนเกือบจะหมด เหลือที่ทรหดอดทนอยู่เพียงไม่กี่ตัว เข้าใจว่าจะแอบไปขออาศัยบารมี ชายคาศาลฎีกาเป็นที่พึ่ง
จากนั้นนกพิราบก็มารวมกลุ่มกันอยู่ ที่เกาะกลางถนนสิบสามห้างข้างวัดบวรนิเวศวิหาร บางลำพู จำนวนไม่มากนักแต่ก็มีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้นทุกที เพราะมีผู้ที่มีจิตเมตตาให้อาหารอยู่เป็นประจำเหมือนกัน ทางเจ้าหน้าที่คงจะเป็นห่วงพระอุโบสถวัดบวรนิเวศ จึงได้รีบกำจัดนกพิราบเสียด้วยกฎหมาย ก่อนที่จะสายเกินไป โดยปิดประกาศไว้ว่า
ห้ามจำหน่ายและให้อาหารนก
ฝ่าฝืนปรับไม่เกิน ๒๐๐๐ บาท
นกพิราบทำความเสียหายแก่ปูชนียสถาน
นำเชื้อโรคมาสู่คน
ห้ามเข้าใกล้และให้อาหารนก
ถ้านกพิราบอ่านหนังสือออก ก็คงจะชอกช้ำใจเป็นอันมาก ที่ถูกประนาม และประจานต่อสาธารณชนเช่นนั้น ชื่อของมันซึ่งเดิมเป็นสัญลักษณ์ของ เสรีภาพ สันติภาพ และมิตรภาพ ได้กลายเป็นสัตว์อันตรายจนแทบจะไม่มีที่อยู่อาศัยในมหานครแห่งนี้เสียแล้ว จะย้ายไปอาศัยวัดเบญจมบพิตร ก็เคยถูกไล่เตลิดมาแล้ว ครั้นจะไปขออาศัยลานเจษฎาบดินทร์ ที่สะพานผ่านฟ้า ก็คงจะเป็นที่รังเกียจแก่โบสถ์วัดราชนัดดา และโลหะปราสาทอันงดงาม เช่นเคย
อนิจจา.....กรรมของ นกพิลาป แท้แท้.
เรื่องที่ ๒
สนามหลวงยุคใหม่
เมื่อเดือนก่อนได้นั่งรถเมล์ผ่านสนามหลวง ไปลงท่าพระจันทร์ เพื่อไปทำบุญบริจาคเงินสมทบกองทุน ถวายภัตตาหารเพล แก่พระนักศึกษามหาวิทยาลัยสงฆ์ มหามงกุฎราชวิทยาลัย ของวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฏ์ มองเห็นเขากำลังจะรื้อรั้วสังกะสี ที่กั้นรอบสนามหลวง เพื่อปรับปรุงพื้นสนามและภูมิทัศน์โดยรอบ ตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน
ตั้งใจว่าถ้าเขาเปิดรั้วกั้นให้ประชาชนเข้าไปได้เมื่อไร ก็จะรีบไปถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก ในยุคหลังสุดของชีวิตเรา แต่ก็ยังไม่ถึงคิวที่จะไปวัดมหาธาตุอีก ก็เลยลืมไปจนใกล้จะถึงวันเฉลิมพระชนมพรรษา สมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ ใน ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๔ จึงอยากเห็นว่าเขาจะจัดที่สนามหลวงใหม่หรือเปล่า
เมื่อลงจากรถเมล์ที่ป้าย ตรงข้ามมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จึงได้เห็นว่านอกจากจะไม่มีรั้วสังกะสีแล้ว เขายังทำรั้วโลหะโปร่ง ชนิดพับได้ยืดได้ล้อมรอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดูสวยงามโปร่งตา และมีประโยชน์ที่จะได้กำหนดเวลาปิดเปิด เพื่อไม่ให้แม่ค้าพ่อค้าเข้ามาตั้งร้านชั่วคราว แต่ไม่กลับบ้านเป็นแรมเดือน หรือมี่คนจรจัดไร้ที่อยู่มากินมานอน อาบน้ำและถ่าย หรือบรรดาผีมะขามถือถุงกระดาษ อย่างเช่นที่เคยมีในอดีต เข้ามาพักอาศัยให้เป็นที่อุจาดตาแก่ เจ้าหน้าที่เทศกิจที่จะต้องลงแรง เล่นไล่จับนก
เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว ก็จะเห็นภูมิทัศน์ภายนอก ได้อย่างสบายตาเช่นเดิม ตรงนี้จะเห็นหอประชุมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อยู่ข้างหลังป้ายรถเมล์ ที่สร้างมาตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๑๐
เมื่อเดินเข้าไปใกล้สนามหญ้า ที่ปลูกใหม่เขียวขจีไปสุดลูกหูลูกตา ก็จะมีต้นมะขามอายุเยาวเรศแรกรุ่น เพิ่มเป็นรอบในสุดอีกแถวหนึ่ง นับได้ทั้งหมดสี่แถว ตั้งแต่แถวแรกริมถนนที่มีอายุร่วมร้อยปีแล้ว มองไปทางทิศเหนือที่เคยมีเวทีปราศรัยของนักการเมืองลายคราม ก็เห็นแต่สีเขียวสดใสไร้สิ่งเกะกะ
มองตรงออกไปทางทิศตะวันออก ผ่านพื้นที่เรียบเหมือนพรมสีเขียว ก็จะเห็นตึกที่ทำการของกระบวนการยุติธรรมเป็นแถวเป็นแนว
เมื่อมองไปตรงกลางสนามตรงถนน ที่เป็นแนวเดียวกับถนนพระจันทร์ตัดผ่าน ก็จะเห็นการก่อสร้างเต็นท์ และศาลาเรียงรายเตรียมจัดงานเฉลิมพระชนมพรรษา
ภาพสนามหลวงที่เคยเป็นหลุมเป็นร่อง น้ำฝนเฉอะแฉะ ไม่มีแล้ว
บนทางเดินกว้างใหญ่ จัดตั้งเต๊นท์สำหรับจัดนิทรรศการ งานเฉลิมพระชนมพรรษา
สมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ
ริมสนามด้านในก็มีก๊อกน้ำประปาดื่มได้ สำหรับคนหิว และห้องสุขาเคลื่อนที่ สำหรับคนที่อิ่มแล้ว เพื่อบริการประชาชนเรียงราย
เมื่อผ่านครึ่งสนามด้านเหนือไปทางใต้ ซึ่งสนามยังว่างอยู่ ก็จะเห็นยอดเจดีย์สีทองอร่ามโผล่พ้นแนวต้นมะขามเฒ่า เหมือนเดิม อย่างที่เคยเป็นมาช้านาน
เมื่อเดินจนเมื่อยแล้วก็จะมีเก้าอี้สัญลักษณ์ของกรุงเทพ ให้นั่งพักผ่อนดูผู้คนสัญจรไปมานอกรั้ว
หรือปล่อยใจให้ว่างเปล่า เหมือนทิวทัศน์ภายในสนามอันเขียวขจี
ภูมิทัศน์ของสนามหลวง จะช่วยส่งเสริมความสวยงามอันโดดเด่น ของพระบรมมหาราชวัง และวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ให้ติดตาตรึงใจนักท่องเที่ยวทั้งหลาย ไปอีกนับร้อยปีทีเดียว.
##########
เจียวต้าย
ชุมขนสวนอ้อย