สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
อายุเท่ากับดิฉันเลยค่ะ ดิฉันขอเล่าเรื่องของดิฉันใให้อ่านซักหน่อยน่ะคะ
ดิฉันออกจากบ้านมาแต่อายุ 17 ทำงานส่งตัวเองเรียนโดยไม่เคยขอเงินพ่อแม่ซักบาท คนที่น่าสงสารสุดคือน้องชายดิฉันตอนนี้อายุ 20 ปี แล้ว น้องจบ ป. 6ค่ะ ต้องมาทำงานตั้งแต่อายุ 12 ปี น้องทำงานเป็นลูกจ้างร้านโทสับ ตอนนี้เป็นเถ่าแก่แล้วค่ะ มีร้านเป็นของตัวเอง แวะไปใช้บริการได้ค่ะ ที่ บขส.ลพบุรี ชื่อร้านสิงห์เทเลโฟน์ ค่ะ ส่วนดิฉันก็ทำงานบริษัท เงินเดือนไม่ได้มากมายไร แต่ก็พอเลี้ยงตัวเองได้ พ่อกะแม่แยกทางกันค่ะ ปัญหากว่าจะผ่านก็สุดๆค่ะ ทั้งพ่อแม่ติดเหล้าทั้ง 2 คนค่ะ แม่ก็ไปมีแฟนใหม่รักแฟนใหม่มากยิ่งกว่าลูกทำให้หมดทุกอย่าง ให้ได้หมดทุกอย่างทั้งเงินทอง ตอนนี้แม่อายุ 42 ค่ะ แกเป็นโรคประสาทเอาง่ายๆเลยค่ะ เพราะแกเป็นคนเครียดบ่อย แกก็ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยค่ะ เงินทองเหมารถ ไปเยี่ยมจะใครล่ะค่ะ ถ้าไม่ใช่ดิฉัน อีกอย่างแกใช้เงินเก่งมาก จริงๆแกเป็นโรคประสาทชนิด 1เรียกว่า โรคไบโพล่าร์ Bipolar คนสองบุคลิก เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ทะเลอะกับยายประจำร่วมทั้งชาวบ้านข้างเคียง ถึงกะจะฆ่ากันเลยค่ะ จริงๆแกไม่ถึงกับบ้ามากขนาดนั้น เป็นช่วงๆค่ะ แกรู้หมดค่ะ รู้เรื่องทึกอย่าง ความจำเป็นเลิศ แต่พูดง่ายๆก็เหมือนคนไม่ค่อยเต็มล่ะค่ะ ตอนนี้ก็เบาลงหน่อยแกไปยุกะแฟนแกที่ ชัยภูมิ ยายหรือชาวบ้านอาจจะดูๆมีความสุขบ้าง ปัญหาที่แกสร้างไว้ให้ดิฉันก็สุดๆค่ะ เอาที่นาไปจำ 50,000 บาทเอาเงินมาใช้เล่น แจกคนไปทั่ว 3 วันใช้หมดค่ะ ติดหนี้ตามร้านค้าหมู่บ้านต่างๆร่วมก็หลายหมื่นค่ะ ทั้งค่าปุ๋ย ค่ารถ โน้นนี้นั้นที่แก ติดเค้าไว้ เยอะอ่ะ ขอพักเรื่องแม่ไว้ก่อนค่ะค่ะ มาเล่าถึงพ่อบ้าง
พ่อติดเหล้ามากค่ะ กินจึงประสาทเสียเหมือนกัน ต้องเข้าจิตเวช เป็น 10 กว่าครั้งค่ะ ไปเยี่ยม เงินค่ารถ จะใครค่ะ ดิฉันอีกตามเคย ตอนนี้แกอายุ 46 ค่ะ อาจ...นะค่ะ จะหายดี เลิกเหล้าแล้วเพราะดัหน่อยแกมีเมียใหม่ แล้วเมียใหม่ดูจะรักแกดี
*อย่าหาว่าดิฉันเ่อาพ่อแม่มาประจานนะค่ะ ดิฉันไม่ได้ว่าพ่อแม่ไม่ดีเลยค่ะ แต่สิ่งที่แกทั้ง 2ทำลงไปแกอาจจะมีเหตุผลของแกยุซึ่งเราเองก็ไม่รู
คำถามที่คุณ จขกท. ถามมะคะ
#ผมถามตัวเองมาตลอดว่าปัญหาที่พ่อแม่ผมสร้าง ผมต้องรับผิดชอบคนเดียวทั้งหมดใช่มั้ยครับ
หนี้สินที่พ่อแม่สร้าง ผมต้องเป็นคนใช้เองทั้งหมดใช่มั้ยครับ?
พ่อแม่คือผู้ให้กำเนิดเราค่ะ ถ้าเราไม่มีพ่อแม่เราก็ไม่ได้เกิดแน่นอนค่ะ ไม่ว่าพ่อแม่จะทำไรเราต้องรับผิดชอบทุกอย่าง แน่อนเลยค่ะ ถ้าเราพอจะทำได้เราก็ต้องทำค่ะ หน้าของพ่อแม่ท่านอาจจะทำไม่ดี หรือไม่ดีเลย แต่เีราเป็นลูกค่ะ เราต้องหน้าที่เราคือเลี้ยงดูพ่อแม่ แค่ใช้หนี้ให้พ่อแม่เป็นเงินทอง กับบุญคุณที่แกให้กำเนิดเรามันยังทดแทนไม่พอเลยค่ะ กตัญญูกตเวทีคือเครื่องหมายของคนดีค่ะ
เราทำบุญ 10 วัด 9 วัดก็ไม่เท่าทำดีกับ พ่อแม่น่ะค่ะ เราทำดีกะพ่อแม่ แน่นอนค่ะ ผลบุญนั้นยิ่งใหญ่หนัก ไม่ว่าจะทำไรเราก็เจริญ รุ่งเรือง เห็นผลไม่ช้าไม่ชาตินี้ ชาติหน้าเราต้องได้เกิดในที่ภพภูมิดีๆแน่นอนค่ะ
หลายครั้ง พ่อเข้าโรงพยาบาล ดิฉันต้องลางานไปเฝ้าพ่อ เป็นอาทิด ทั้งเช็ดตัว ป้อนเข้า ทำทุกอย่าง พ่อหายดีหลับมาำทำงาน เลยซื้อหวยเล่นๆถูกหวยอย่างไม่น่าเชื่อ โดนไป หมื่นกว่าบาท 555+ ลองสังเกตูตัวเองดูอ่ะค่ะเวลาไปดูแลพ่อหรือยายมักโชคดีตลอด ถ้าช่วงหยุดยาวกลับบ้านทีต้องอาบน้ำให้ยายตลอดค่ะ ยายก็จะอวยพรให้เป็นสิริแก่ตัวเองจริงๆค่ะ ชีวิตของดิฉันก็ถือว่าดีน่ะค่ะ ทำไรก็ดีถึงตกทุกข์ได้อยาก ลำบากไรก็จะมีคนยื่นมือเข้ามาช่วยตลอดค่ะ
คุณ จขกท.อย่าไปคิดมากเลยค่ะ ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้หรอค่ะ แต่เราเลือกที่จะใช้ชีวิตในแบบของเราได้ แต่ถ้าเราเลือกไม่ได้ เราก็ควรที่จะต่อสู้กับมันให้ถึงที่สุดไปเลยค่ะ...
ดิฉันออกจากบ้านมาแต่อายุ 17 ทำงานส่งตัวเองเรียนโดยไม่เคยขอเงินพ่อแม่ซักบาท คนที่น่าสงสารสุดคือน้องชายดิฉันตอนนี้อายุ 20 ปี แล้ว น้องจบ ป. 6ค่ะ ต้องมาทำงานตั้งแต่อายุ 12 ปี น้องทำงานเป็นลูกจ้างร้านโทสับ ตอนนี้เป็นเถ่าแก่แล้วค่ะ มีร้านเป็นของตัวเอง แวะไปใช้บริการได้ค่ะ ที่ บขส.ลพบุรี ชื่อร้านสิงห์เทเลโฟน์ ค่ะ ส่วนดิฉันก็ทำงานบริษัท เงินเดือนไม่ได้มากมายไร แต่ก็พอเลี้ยงตัวเองได้ พ่อกะแม่แยกทางกันค่ะ ปัญหากว่าจะผ่านก็สุดๆค่ะ ทั้งพ่อแม่ติดเหล้าทั้ง 2 คนค่ะ แม่ก็ไปมีแฟนใหม่รักแฟนใหม่มากยิ่งกว่าลูกทำให้หมดทุกอย่าง ให้ได้หมดทุกอย่างทั้งเงินทอง ตอนนี้แม่อายุ 42 ค่ะ แกเป็นโรคประสาทเอาง่ายๆเลยค่ะ เพราะแกเป็นคนเครียดบ่อย แกก็ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยค่ะ เงินทองเหมารถ ไปเยี่ยมจะใครล่ะค่ะ ถ้าไม่ใช่ดิฉัน อีกอย่างแกใช้เงินเก่งมาก จริงๆแกเป็นโรคประสาทชนิด 1เรียกว่า โรคไบโพล่าร์ Bipolar คนสองบุคลิก เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย ทะเลอะกับยายประจำร่วมทั้งชาวบ้านข้างเคียง ถึงกะจะฆ่ากันเลยค่ะ จริงๆแกไม่ถึงกับบ้ามากขนาดนั้น เป็นช่วงๆค่ะ แกรู้หมดค่ะ รู้เรื่องทึกอย่าง ความจำเป็นเลิศ แต่พูดง่ายๆก็เหมือนคนไม่ค่อยเต็มล่ะค่ะ ตอนนี้ก็เบาลงหน่อยแกไปยุกะแฟนแกที่ ชัยภูมิ ยายหรือชาวบ้านอาจจะดูๆมีความสุขบ้าง ปัญหาที่แกสร้างไว้ให้ดิฉันก็สุดๆค่ะ เอาที่นาไปจำ 50,000 บาทเอาเงินมาใช้เล่น แจกคนไปทั่ว 3 วันใช้หมดค่ะ ติดหนี้ตามร้านค้าหมู่บ้านต่างๆร่วมก็หลายหมื่นค่ะ ทั้งค่าปุ๋ย ค่ารถ โน้นนี้นั้นที่แก ติดเค้าไว้ เยอะอ่ะ ขอพักเรื่องแม่ไว้ก่อนค่ะค่ะ มาเล่าถึงพ่อบ้าง
พ่อติดเหล้ามากค่ะ กินจึงประสาทเสียเหมือนกัน ต้องเข้าจิตเวช เป็น 10 กว่าครั้งค่ะ ไปเยี่ยม เงินค่ารถ จะใครค่ะ ดิฉันอีกตามเคย ตอนนี้แกอายุ 46 ค่ะ อาจ...นะค่ะ จะหายดี เลิกเหล้าแล้วเพราะดัหน่อยแกมีเมียใหม่ แล้วเมียใหม่ดูจะรักแกดี
*อย่าหาว่าดิฉันเ่อาพ่อแม่มาประจานนะค่ะ ดิฉันไม่ได้ว่าพ่อแม่ไม่ดีเลยค่ะ แต่สิ่งที่แกทั้ง 2ทำลงไปแกอาจจะมีเหตุผลของแกยุซึ่งเราเองก็ไม่รู
คำถามที่คุณ จขกท. ถามมะคะ
#ผมถามตัวเองมาตลอดว่าปัญหาที่พ่อแม่ผมสร้าง ผมต้องรับผิดชอบคนเดียวทั้งหมดใช่มั้ยครับ
หนี้สินที่พ่อแม่สร้าง ผมต้องเป็นคนใช้เองทั้งหมดใช่มั้ยครับ?
พ่อแม่คือผู้ให้กำเนิดเราค่ะ ถ้าเราไม่มีพ่อแม่เราก็ไม่ได้เกิดแน่นอนค่ะ ไม่ว่าพ่อแม่จะทำไรเราต้องรับผิดชอบทุกอย่าง แน่อนเลยค่ะ ถ้าเราพอจะทำได้เราก็ต้องทำค่ะ หน้าของพ่อแม่ท่านอาจจะทำไม่ดี หรือไม่ดีเลย แต่เีราเป็นลูกค่ะ เราต้องหน้าที่เราคือเลี้ยงดูพ่อแม่ แค่ใช้หนี้ให้พ่อแม่เป็นเงินทอง กับบุญคุณที่แกให้กำเนิดเรามันยังทดแทนไม่พอเลยค่ะ กตัญญูกตเวทีคือเครื่องหมายของคนดีค่ะ
เราทำบุญ 10 วัด 9 วัดก็ไม่เท่าทำดีกับ พ่อแม่น่ะค่ะ เราทำดีกะพ่อแม่ แน่นอนค่ะ ผลบุญนั้นยิ่งใหญ่หนัก ไม่ว่าจะทำไรเราก็เจริญ รุ่งเรือง เห็นผลไม่ช้าไม่ชาตินี้ ชาติหน้าเราต้องได้เกิดในที่ภพภูมิดีๆแน่นอนค่ะ หลายครั้ง พ่อเข้าโรงพยาบาล ดิฉันต้องลางานไปเฝ้าพ่อ เป็นอาทิด ทั้งเช็ดตัว ป้อนเข้า ทำทุกอย่าง พ่อหายดีหลับมาำทำงาน เลยซื้อหวยเล่นๆถูกหวยอย่างไม่น่าเชื่อ โดนไป หมื่นกว่าบาท 555+ ลองสังเกตูตัวเองดูอ่ะค่ะเวลาไปดูแลพ่อหรือยายมักโชคดีตลอด ถ้าช่วงหยุดยาวกลับบ้านทีต้องอาบน้ำให้ยายตลอดค่ะ ยายก็จะอวยพรให้เป็นสิริแก่ตัวเองจริงๆค่ะ ชีวิตของดิฉันก็ถือว่าดีน่ะค่ะ ทำไรก็ดีถึงตกทุกข์ได้อยาก ลำบากไรก็จะมีคนยื่นมือเข้ามาช่วยตลอดค่ะ
คุณ จขกท.อย่าไปคิดมากเลยค่ะ ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้หรอค่ะ แต่เราเลือกที่จะใช้ชีวิตในแบบของเราได้ แต่ถ้าเราเลือกไม่ได้ เราก็ควรที่จะต่อสู้กับมันให้ถึงที่สุดไปเลยค่ะ...
#Miniconcert สยอง, สมาชิกหมายเลข 1163523 สยอง, สมาชิกหมายเลข 833192 สยอง, กิ๊งก่องแก้ว แมว แมว ซึ้ง, แม่กาหลงอยู่ตรงใต้ใบบัว ถูกใจ, frameshow ซึ้ง, ธีรภัทร์2 ซึ้ง
แสดงความคิดเห็น
ปัญหาที่พ่อแม่สร้าง..ผมต้องรับผิดชอบคนเดียวหรอครับ
ผมเป็นคนโคราชนะครับ อายุก็23แล้ว ผมมีแฟนแล้วก็ย้ายมาอยู่กับแฟนที่ปทุมธานีมาเรียนที่นี่มาทำงานส่งตัวเองเรียนโดยไม่ขอพ่อแม่เลย
นานๆครั้งผมก็จะกลับไปเที่ยวบ้านบ้าง บ้านผมก็ไม่ใช่บ้านที่มีเงินมีทองนะครับ บางทีก็แทบจะไม่มีข้าวกินกันเลยทีเดียว
พ่อผมทำส่งของในตลาดแม่ก็ทำกระเป๋าขาย รายได้พอกินพอใช้ แต่พ่อแม่ผมเป็นคนที่ชอบไปยืมเงินคนอื่นมากๆ
จนทุกวันนี้หนี้ที่พ่อแม่ไปยืมเขามามันเยอะจนไม่รู้จะใช้คืนเขายังไง
แล้วปัญหามันก็เกิดเมื่อแม่ผมไปกู้รายวันร้อยล่ะยี่ กู้มาเท่าไหร่ผมไม่รู้ พอกู้มาก็ไม่มีเงินใช้เขา
แม่โทรมาบอกว่าพอจะมีเงินให้แม่ซัก20,000มั้ย แม่จะเอาไปคืนพวกรายวัน ผมก็บอกไปว่าเงินตั้ง20,000ผมจะไปหามาจากไหน
แม่เลยบอกว่ามีเท่าไหร่เอามาให้แม่ก่อน ซึ่งตอนนั้นผมมีเงินติดบัญชีแค่4000กว่าเอง ผมเลยโอนไปให้แม่3000ที่เหลือผมก็เก็บไว้ใช้กินของผม
แม่ก็หายไปซักพักใหญ่ แล้วแม่ก็โทรมาว่าตอนนี้พวกรายวันจะมายึดของที่บ้าน ยึดเครื่องซักผ้ายึดมอไซด์ไป ถ้าไม่เอาเงินไปคืนเขา
ผมเครียดมากๆครับ ไม่รู้จะทำยังดี ตอนนั้นผมไม่มีเงินเลย มีแค่พอกิน ผมเลยรบกวนแฟนผม แฟนผมก็ช่วย5000ผมก็โอนไปให้แม่
แม่ก็หายไปอีกอาทิตย์กว่าๆ ผมก็คิดในใจว่าแม่คงเอาเงินไปคืนเขาหมดแล้วมั้ง
แล้ววันนึงแม่ก็โทรมา ว่าแม่กับพ่อหนีไปอยู่ที่นครพนม ทิ้งน้องผมสามคนกับตายายไว้ที่บ้าน ซึ่งอยู่กับความเสี่ยงที่พวกรายวันจะเข้ามายึดของที่บ้าน
ผมเลยถามว่าเงินที่ได้พ่อแม่ไม่ได้เอาไปคืนเขาหรอ แม่ผมบอกว่าไม่ได้เอาคืนแต่เอาเงินหนีมานครพนมแทน
ผมโคตรหัวเสียเลยครับตอนนั้น เงินผมให้ไปทั้งหมดตั้งแต่ตอนแรกพ่อแม่ไม่ได้ทยอยใช้คืนเขาบ้างเลยหรอครับ แต่พ่อแม่เอาเงินไปทำอย่างอื่น
ผมเป็นห่วงน้องๆกับตายายผมมาก แต่โชคดีครับ ที่น้องคนที่สองของผมมันก็โตแล้วครับอายุ17แล้วมั้งครับ มันไม่ได้เรียน มันก็ทำงานหาเงินมาดูแลน้องๆส่วนยายก็เป็นแม่บ้าน ตาก็ไม่ได้ทำงานเพราะป่วย
ผมก็โอนให้อาทิตย์ล่ะ1000ครับ ผมออก500แฟนผมออกให้อีก500 เพราะเงินเดือนของผมก็ไม่ได้มากอะไร
ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น แต่จู่ๆน้องผมก็โดนจับข้อหาพรากผู้เยาว์เพราะมันมีแฟนอายุแค่13
ซึ่งมันคดีเก่าติดตัวอยู่ด้วย ตอนนี้มันอยู่สถานพินิจ ที่บ้านก็เหลือแค่ยายคนเดียวที่ทำงาน
อาทิตย์ก่อนผมโทรคุยกับยายผมถึงกับร้องไห้เลยครับ
ตาคุยกับผม บอกว่าผมเป็นคนเดียวที่ไม่สร้างปัญหาเข้าบ้าน ตาคิดถึงผม ตาคิดถึงมากๆ อยากเจอหน้าผม
ผมร้องไห้เลยครับ แต่ผมยังกลับบ้านไม่ได้ตอนนี้เพราะผมต้องทำงานทุกวันเลย ภาระผมเยอะขึ้นผมต้องทำงานเพิ่มขึ้น
ผมคงกลับอีกทีก็คงสงกรานต์
-เรื่องมันยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวผมมาต่อ-