วันนี้ตื่นเต้นกับแผนการของ อัครชายา จริงๆนางฉลาดในการวางแผนอะ รายต่อไปคงเป็นท่านแพคอันแน่ ที่จะโดน
ถ้านางได้สมบัติแล้วละก็ทุกอย่างคงทำให้หยวนอยู่ในกำมือนางได้ ส่วนมเหสีถ้านยังรู้ว่าเป็นคนวางยาพิษ อายุละก็
ไม่รอดเช่นเดียวกัน (จะรอจนถึงวันนั้นอะหมั้นไส้นาง) อยากดูพรุ่งนี้แล้วอะ Empress Ki เพิ่มตอนเป็น 51 ตอนอะ
Cr.ฮาจีวอนแฟนคลับ โดย คุณ Tarn Tipsuda
(1) เรื่องเริ่มต้นย้อนอดีตเล็กน้อยตอนที่ไอ้ยมชวนพี่ทังไปฆ่านยัง...ในขณะที่เด็จพี่รอนยังอยู่ ณ จุดนัดหมายด้วยความกังวลใจ ชอมบากีรีบวิ่งมารายงานว่า ทังกิเซกำลังลอบทำร้ายนยังอยู่ เด็จพี่รีบพุ่งไปช่วยนยังทันที...ตัดกลับไปที่นยังกับทังกิเซ ซึ่งอยากจะฆ่าแต่ละฝ่ายเพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว ทั้งคู่ประดาบกันอย่างเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายดาบในมือนยังร่วง นยังเกือบเสียที แต่นางคว้าเครื่องประดับผมเขวี่ยงใส่ตาพี่ทัง พี่ทังร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ทหารมาช่วยเขาไว้และบอกให้รีบหนีเพราะเด็จพี่วังยูขนคนมาช่วย เด็จพี่ถามนยังว่าปลอดภัยไหม นยังบอกว่าปลอดภัยดี เด็จพี่สั่งสมุนให้ติดตามจับตัวทังกิเซมาให้ได้ ทหารของทังกิเซมอบพี่ทังให้ไอ้ยมและโจชัมมารับตัวไป ส่วนเขาก็ล่อสมุนเด็จพี่ไปอีกทาง สุดท้ายพี่ทังก็หนีไปได้ เด็จพี่ยังคงสั่งสมุนว่ายังไงก็ต้องตามจับทังกิเซต่อ...จากนั้นเด็จพี่ก็คุยแผนการกับนยัง และปรึกษาสมุนต่อ เขานึกไปถึงเพลงที่เด็กๆ ร้องไปตลอดทางที่เขาไปหาช๊คโก...ท่านแพ็คอันไปหาบายันกุตุกเพื่อติวหลานในการเป็นฮวังฮู เพราะไม่อยากให้ชีวิตเธอต้องเหมือนทานาชิลรี และบอกให้ระวังพระชายากีด้วย...นยังยังคงกางแผนที่อยู่ในห้องลับ ฮงดันมารายงานให้ทราบว่าพระมเหสีเรียกประชุม...ระหว่างทางที่จะไปพบกับพระมเหสี นยังก็พบกับทัลทัลโดยบังเอิญ ทัลทัลกล่าวตำหนิที่นยังมายุ่งเกี่ยวเรื่องการค้นหาสมบัติ ทำให่นยังและสมุนรู้ทันทีว่าพวกเขาโดนจับได้ที่ไปรื้อค้นหนังสือที่ทัลทัลเป็นคนดูแล...ฮวังฮูอบรมเหล่าสนม แต่ดูไม่มีใครสนใจ จนนยังเข้ามา สนมคนอื่นกลับทักทายนยังด้วยความเคารพ สร้างความไม่พอใจให้ฮวังฮู...พระนางพูดอะไรไม่รู้ แต่ทำให้ซังกุงของนางตกใจมาก หลังการเรียกประชุมเสร็จสิ้น ฮวังฮูก็ทำเป็นร้องไห้เสียใจ ฟ้องซังกุงของนางว่านางถูกขุ่มขู่คุกคามจากนยังอย่างเงียบๆ แม้แต่สายตาที่จ้องมองมาก็ดูแทบจะกินเลือดกินเนื้อ ยอนซังกุงรีบไปรายงานพระพันปี แต่ซอซังกุงคอยสังเกตอาการของฮวังฮูด้วยความสนใจ (คิดว่านางรู้ทันนะว่าฮวังฮูแอ๊บน่ะ)
(2) เด็จพี่อยู่กับขันทีพัง...ขันทีพังร้องเพลงที่เด็กๆ ร้อง ให้เด็จพี่ฟังอย่างตั้งใจ (ฮามากกกกก) เด็จพี่ก็นั่งดูโพยคอยเช็คความถูกต้อง จากนั้นก็ถามขันทีพังเรื่องยอนบิซู และทังกิเซ จากนั้นก็มองโพยในมือ สีหน้าครุ่นคิด...มูซงกับชอมบากี พยายามค้นหาทังกิเซ ไอ้ยมกับโจชัมมาสังเกตดู...ยอนบิซูคุยกับหัวหน้าของนาง แล้วเขาก็พานางไปพบกับหัวหน้าของเรือนอินทรี ทุกคนใส่หน้ากากปกปิดใบหน้าทั้งหมด หัวหน้าของนาง นำยอนบิซูไปแนะนำให้หัวหน้าของเขารู้จัก แนะนำว่าเธอชื่อยอนบิซู แต่ไม่ว่าจะถามอะไร เขาก็จะไม่ตอบ แต่ใช้วิธีเขียนแล้วให้ลูกน้องอ่านแทน (เพื่อไม่ให้จับได้ว่าหัวหน้าที่แท้จริง รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร) หัวข้อที่พูดคุยมีเรื่องของทังกิเซด้วย ยอนบิซูพยายามสังเกตว่าหัวหน้าคนนี้คือใคร แต่นางก็ยังไม่ได้ข้อมูลมากนัก...ทังกิเซหลบซ่อนอยู่กับลูกน้อง เขาร้องด้วยความเจ็บปวด (แน่ชัดว่าตาเขาบอดข้างนึงแล้ว)...แต่ทันทีที่นึกถึงภาพครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกับพ่อ และพ่อมอบความไว้วางใจให้กับเขา รวมไปถึงภาพสุดท้ายของทานาชิลรีก่อนตาย ทำให้เขาฮึดสู้ขึ้นมา แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ต้องแก้แค้นให้พ่อให้น้องให้ได้...ตัดกลับไปที่วังหยวน เพฮาเดินไปเดินมาอย่างกลัดกลุ้ม เขาถามหากอลทา แต่องครักษ์มารายงานว่ากอลทาไม่อยู่ แต่สักพักกอลทาก็มา เพฮาจึงเบิ๊ดกระโหลกไปหนึ่งที แล้วจัดหมวกของกอลทาให้เข้าที่เข้าทาง 555...เพฮาบอกให้กอลทาไปจัดหาการแสดงละครเงาเพื่อจะง้อนยัง กอลทารู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักที่เพฮาเหมือนลูกไก่ในกำมือนยังขึ้นทุกวัน เขาอยากปราม อยากจะเถียงแต่ก็ไม่กล้า จำใจต้องทำตามคำสั่ง...
(3) นยังยังคงอยู่ในห้องลับกับขันทีพัค ฮงดันมารายงานว่าพระพันปีมาหา พระพันปีตำหนินยังเรื่องการวางก้าม แสดงอำนาจบาทใหญ่ และบอกว่าตอนนี้ในวังมีพระมเหสีแล้ว จึงขอยึดตราประจำตำแหน่งของพระมเหสีคืน และสิ่งต่างๆ ที่พระนางเคยขอให้เธอทำหน้าที่แทนพระมเหสีองค์ก่อน (ทานาชิลรี) ก็ขอให้คืนให้พระมเหสีองค์ใหม่ให้หมด และไม่ต้องยุ่งกับเรื่องของบัญชีท้องพระคลังอีกแล้ว พอพระพันปีกลับไป กอลทาก็มาเชิญนยังไปเฝ้าเพฮา แต่นางไม่อยากไป กอลทาต้องพยายามบอกว่าจำเป็นต้องไป เพราะเพฮาเตรียมการแสดงเพื่อนาง..ระหว่างทางเสด็จ นยังก็เจอกับพระมเหสีโดยบังเอิญ ยัยแอ๊บก็ยังคงแอ๊บเสมอต้นเสมอปลาย แต่เพฮามาเห็นนยังก็พุ่งตรงเข้ามาคว้ามือนยังทันที แม้ว่ายัยแอ๊บจะร้องเรียกพูดคุยจำนรรจากับเพฮากี่ครั้ง เพฮาก็ไม่สนใจ แล้วบอกว่า วันนี้พระองค์จะอยู่กับนยัง แล้วก็คว้ามือนยังเดินไปทันที..แม่แอ๊บก็ยังคงแอ๊บหน้าเศร้าให้ซังกุงสงสารอีกเช่นเคย แต่พอเดินพ้นรัศมีการสังเกตของซังกุง นางก็เป็นตัวของตัวเองทันทีค่า (หน้าตาอำมหิตขึ้นมาทันที)...เพฮานั่งอยู่ในห้องกับนยัง เตรียมดูการฉายหนังอย่างมีความสุข รีบคว้ามือนยังมากุมไว้แน่น นยังพยายามห้าม ด้วยเพราะเป็นกิริยาที่ไม่งามนัก หากอยู่ในสายตาของเหล่าข้าราชบริพาร แต่เพฮาไม่แคร์ค่า ชั้นก็รักของฉัน อยากแสดงความรักใครจะทำไม นยังจึงหันไปสนใจดูหนังแทน แล้วนางก็เริ่มรู้สึกอะไรบางอย่างว่าละครนี้มีคำใบ้ซ่อนอยู่ ยิ่งดู หน้านางก็ยิ่งเครียด แล้วก็ดูตื่นเต้น เหมือนคิดอะไรได้ จนเพฮามองมาด้วยความสงสัย...ตัดกลับไปที่ท่านแพ็คอัน ซึ่งกำลังดูภาพติดผนังที่แสดงความกว้างใหญ่ไพศาลของอาณาจักรมองโกลด้วยความภาคภูมิใจ พอทัลทัลมาหา เขาก็ถามว่าเพฮาอยู่ไหน ทัลทัลบอกว่าเพฮาอยู่กับพระชายากี...นยังนั่งดื่มชาอยู่กับเพฮา แต่ด้วยเพราะในหัวนางมีแต่เรื่องสมบัติ ทำให้เพฮาร้สึกไม่พอใจที่นยังดูไม่มีความสุขเลยที่เขาชวนมาดูหนัง นยังขอโทษและบอกว่าจะกลับ เพฮาจึงเริ่มโมโห...กอลทารายงานว่าท่านแพ็คอันมาหา เพฮาจึงบอกนยังว่าถ้าอยากกลับก็กลับไปเสีย พอนางหันหลังกลับ เพฮาก็ฟุบลงกับโต๊ะอย่างเศร้าๆ นยังหันมาเหลือบมองเล็กน้อยก่อนเดินออกไป
(4) เพฮานั่งอยู่บนบัลลังก์ ท่านแพ็คอันเข้ามาเฝ้า ท่านอุปราชตำหนิที่เพฮาใช้เวลาอยู่แต่กีบพระชายา แต่เพฮาบอกว่าก่อนหน้านี้เขาทำให้นางไม่มีความสุขเท่าไร จึงอยากจะหาวิธีที่ทำให้นางมีความสุขขึ้นบ้างก็เท่านั้น แต่ท่านแพ็คอันบอกว่า "ท่านยอนชอลคงกำลังมองพระองค์อยู่จากเบื้องบน พระองค์จะทรงอยู่ใต้ชายกระโปรงของผู้หญิงหรือพะยะค่ะ" เพฮาโกรธทันที แล้วบอกว่าสิ่งที่ท่านแพ็คอันพูดเป็นการกล่าวหาเขา และความคิดของท่านแพ็คอันคงไม่ต่างอะไรกับท่านยอนชอลเสียแล้ว แต่สุดท้ายเพฮาก็สามารถกล่อมให้ท่านแพ็คอันยังคงเชื่อมั่นในตัวเขา จนท่านแพ็คอันคุกเข่าถวายความเคารพเพฮา...นยังแอบมาสังเกตการณ์ด้วยความตกใจ (อยากรู้จัง เพฮาพูดอะไรกับท่านแพ็คอัน)...จากนั้นนยังก็กลับเข้าไปห้องลับต่อ นางเริ่มเขียนคำใบ้ตามที่นางเข้าใจจากการชมละครเงา เหมือนว่านางจะตีรหัสบางอย่างออก จึงปรึกษาหารือกับขันทีพัคต่อ แล้วถามว่าข้อมูลดังกล่าวนี้ เด็จพี่ได้มาจากใคร ขันทีพัคจึงบอกว่า เด็จพี่มีสายสืบเป็นผู้หญิงอยู่คนนึง นยังถามซ้ำ ผู้หญิงหรือ นางชื่ออะไร ขันทีพัคบอกว่าชื่อ ยอนบิซู...นยังจึงเรียกให้นำตัวยอนบิซูมาพบ...นยังกล่าวขอบคุณยอนบิซู และพูดคุยกับนางเล็กน้อยก่อนเด็จพี่ตามมาสมทบ เมื่อเด็จพี่และสมุนเข้ามาถึง ก็งงเล็กน้อยที่ยอนบิซูมาอยู่ที่นี่ก่อนแล้ว...นยังให้จดหมายฉบับนึงกับเด็จพี่ เด็จพี่เปิดอ่านแล้วทำสีหน้าตกใจ จากนั้นเด็จพี่ก็มอบจดหมายฉบับนั้นให้ยอนบิซู นางรับมาดูก็ตกใจ...ยอนบิซูมองหน้านยัง ทั้งคู่มองหน้ากันไปมา แววตาเชือดเฉือนมาก (ชอบโมเม้นท์นี่ค่ะ ผู้หญิงของเด็จพี่สองคนที่ดูจะเป็นคู่ชกที่สมน้ำสมเนื้อกันที่สุดได้เจอกันแล้ว)...จากนั้นเด็จพี่ก็เข้าไปคุยกับนยังตามลำพังสองคน ทิ้งให้ยอนบิซูแอบมองด้วยความปวดร้าว (นางนึกย้อนไปถึงตอนทำแผลให้เด็จพี่แล้วถามเด็จพี่เรื่องซึงนยัง ตอนนั้นเด็จพี่บอกว่ามันคืออดีต แต่เห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ แม่ยอนก็เจ็บปวดเป็นนะค๊า)...
(5) ทัลทัลกับท่านอุปราชเดินทางออกนอกเมือง อยู่ดีๆ ก็มีลูกธนูยิงปักมาที่เกี้ยวของท่านอุปราช ที่ปลายธนูนั้นมีจดหมายอยู่ (จดหมายฉบับเดียวกับที่นยังมอบให้ยอนบิซู)...แล้วท่านแพ็คอันก็มาพบกับยอนบิซู แม่ยอนให้หนังสือเล่มนึงกับท่านแพ็คอัน แล้วบอกข้อมูลเกี่ยวกับทังกิเซ ทำให้ท่านแพ็คอันตาลุกวาว...เพฮากำลังเล่นกับอายุ ซึ่งนยังอุ้มมาเฝ้าอย่างอารมณ์ดี แต่ท่านแพ็คอันรีบบุกเข้ามาเฝ้าด้วยความร้อนใจ แล้วบอกว่าขอทูลเพฮาตามลำพัง นยังจึงจำต้องลุก ท่านแพ็คอันหันมาขอบคุณนยัง (ประมาณว่าขอบใจนะที่รู้ตัว 555) นยังออกไปอย่างเสียไม่ได้ แต่ไม่ลืมจิกตาใส่ท่านแพ็คอันหนึ่งทีก่อนไป...แต่นางร้ายกว่านั้นค่า ไม่ให้ฟังต่อหน้า ก็ฟังลับหลังก็ได้ นางก็ไล่คนของเพฮาที่เฝ้าอยู่หน้าห้องออกไปให้หมด แล้วก็มายืนแอบฟังสิ่งที่ท่านแพ็คอันพยายามทูลเพฮา...ท่านแพ็คอันพูดถึงยอนบิซู นยังตกใจแล้วก็รีบออกไปทันที พร้อมบอกสมุนให้ไปแจ้งข่าวกับท่านวังยูทันที...ช๊คโกาหาเด็จพี่ เด็จพี่พาไปยังห้องซึ่งเก็บตั๋วเงินมากมายแล้วเปิดให้ช๊คโกดู มูซงรีบมารายงานว่าพระชายากีส่งข่าวมาว่ายอนบิซูไปพบกับท่านแพ็คอันแล้ว...เด็จพี่และเหล่าสมุนจึงบุกเข้าไปทำร้ายคนของเรือนอินทรีและจับหัวหน้าของยอนบิซูไป...จากนั้น เด็จพี่ก็ไปหาท่านแพ็คอันแล้วบอกข้อมูลเรื่องทังกิเซ พร้อมให้หนังสือไปเล่มนึง นยังมาแอบดู เด็จพี่สบตาให้นยังเพื่อบอกว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน...ฝั่งทังกิเซและลูกสมุนสะกดรอยตามยอนบิซูกับลูกน้อง และพบว่ายอนบิซุมาพบกับท่านแพ็คอัน และมีการแลกเปลี่ยนจดหมายซึ่งกันและกัน คำพูดของยอนบิซูทำให้ทังกิเซกับไอ้ยมตาโต จากนั้นทังกิเวกับสมุนก็ไปประชุมวิเคราะห์สิ่งที่ตนได้ยินมา ไอ้ยมมองทังกิเซด้วยแววตาร้าย (คงหมายคิดฮุบสมบัติมาเป็นของตัว)...ตัดกลับไปที่นยัง เธอนั่งปรึกษากับลูกน้องในห้องลับ (มีภาพย้อนอดีตไปถึงตอนที่เธอคุยกับยอนบิซูอย่างลับๆ) นยังยิ้มด้วยความพึงพอใจ และเตรียมเขียนอะไรบางอย่าง...(จบจ้า)...วันนี้มึนมากๆ ไม่รู้แผนซ้อนแผนกันยังไง พรุ่งนี้มาเดากันต่อละกันเนอะ ฝันดีราตรีสวัสดิ์...แอดตาลคับผม
Empress Ki อัครชายาของติ่งชั่งฉลาดจริงๆ มี (spoil)
ถ้านางได้สมบัติแล้วละก็ทุกอย่างคงทำให้หยวนอยู่ในกำมือนางได้ ส่วนมเหสีถ้านยังรู้ว่าเป็นคนวางยาพิษ อายุละก็
ไม่รอดเช่นเดียวกัน (จะรอจนถึงวันนั้นอะหมั้นไส้นาง) อยากดูพรุ่งนี้แล้วอะ Empress Ki เพิ่มตอนเป็น 51 ตอนอะ
Cr.ฮาจีวอนแฟนคลับ โดย คุณ Tarn Tipsuda
(1) เรื่องเริ่มต้นย้อนอดีตเล็กน้อยตอนที่ไอ้ยมชวนพี่ทังไปฆ่านยัง...ในขณะที่เด็จพี่รอนยังอยู่ ณ จุดนัดหมายด้วยความกังวลใจ ชอมบากีรีบวิ่งมารายงานว่า ทังกิเซกำลังลอบทำร้ายนยังอยู่ เด็จพี่รีบพุ่งไปช่วยนยังทันที...ตัดกลับไปที่นยังกับทังกิเซ ซึ่งอยากจะฆ่าแต่ละฝ่ายเพื่อแก้แค้นให้ครอบครัว ทั้งคู่ประดาบกันอย่างเอาเป็นเอาตาย สุดท้ายดาบในมือนยังร่วง นยังเกือบเสียที แต่นางคว้าเครื่องประดับผมเขวี่ยงใส่ตาพี่ทัง พี่ทังร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ทหารมาช่วยเขาไว้และบอกให้รีบหนีเพราะเด็จพี่วังยูขนคนมาช่วย เด็จพี่ถามนยังว่าปลอดภัยไหม นยังบอกว่าปลอดภัยดี เด็จพี่สั่งสมุนให้ติดตามจับตัวทังกิเซมาให้ได้ ทหารของทังกิเซมอบพี่ทังให้ไอ้ยมและโจชัมมารับตัวไป ส่วนเขาก็ล่อสมุนเด็จพี่ไปอีกทาง สุดท้ายพี่ทังก็หนีไปได้ เด็จพี่ยังคงสั่งสมุนว่ายังไงก็ต้องตามจับทังกิเซต่อ...จากนั้นเด็จพี่ก็คุยแผนการกับนยัง และปรึกษาสมุนต่อ เขานึกไปถึงเพลงที่เด็กๆ ร้องไปตลอดทางที่เขาไปหาช๊คโก...ท่านแพ็คอันไปหาบายันกุตุกเพื่อติวหลานในการเป็นฮวังฮู เพราะไม่อยากให้ชีวิตเธอต้องเหมือนทานาชิลรี และบอกให้ระวังพระชายากีด้วย...นยังยังคงกางแผนที่อยู่ในห้องลับ ฮงดันมารายงานให้ทราบว่าพระมเหสีเรียกประชุม...ระหว่างทางที่จะไปพบกับพระมเหสี นยังก็พบกับทัลทัลโดยบังเอิญ ทัลทัลกล่าวตำหนิที่นยังมายุ่งเกี่ยวเรื่องการค้นหาสมบัติ ทำให่นยังและสมุนรู้ทันทีว่าพวกเขาโดนจับได้ที่ไปรื้อค้นหนังสือที่ทัลทัลเป็นคนดูแล...ฮวังฮูอบรมเหล่าสนม แต่ดูไม่มีใครสนใจ จนนยังเข้ามา สนมคนอื่นกลับทักทายนยังด้วยความเคารพ สร้างความไม่พอใจให้ฮวังฮู...พระนางพูดอะไรไม่รู้ แต่ทำให้ซังกุงของนางตกใจมาก หลังการเรียกประชุมเสร็จสิ้น ฮวังฮูก็ทำเป็นร้องไห้เสียใจ ฟ้องซังกุงของนางว่านางถูกขุ่มขู่คุกคามจากนยังอย่างเงียบๆ แม้แต่สายตาที่จ้องมองมาก็ดูแทบจะกินเลือดกินเนื้อ ยอนซังกุงรีบไปรายงานพระพันปี แต่ซอซังกุงคอยสังเกตอาการของฮวังฮูด้วยความสนใจ (คิดว่านางรู้ทันนะว่าฮวังฮูแอ๊บน่ะ)
(2) เด็จพี่อยู่กับขันทีพัง...ขันทีพังร้องเพลงที่เด็กๆ ร้อง ให้เด็จพี่ฟังอย่างตั้งใจ (ฮามากกกกก) เด็จพี่ก็นั่งดูโพยคอยเช็คความถูกต้อง จากนั้นก็ถามขันทีพังเรื่องยอนบิซู และทังกิเซ จากนั้นก็มองโพยในมือ สีหน้าครุ่นคิด...มูซงกับชอมบากี พยายามค้นหาทังกิเซ ไอ้ยมกับโจชัมมาสังเกตดู...ยอนบิซูคุยกับหัวหน้าของนาง แล้วเขาก็พานางไปพบกับหัวหน้าของเรือนอินทรี ทุกคนใส่หน้ากากปกปิดใบหน้าทั้งหมด หัวหน้าของนาง นำยอนบิซูไปแนะนำให้หัวหน้าของเขารู้จัก แนะนำว่าเธอชื่อยอนบิซู แต่ไม่ว่าจะถามอะไร เขาก็จะไม่ตอบ แต่ใช้วิธีเขียนแล้วให้ลูกน้องอ่านแทน (เพื่อไม่ให้จับได้ว่าหัวหน้าที่แท้จริง รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร) หัวข้อที่พูดคุยมีเรื่องของทังกิเซด้วย ยอนบิซูพยายามสังเกตว่าหัวหน้าคนนี้คือใคร แต่นางก็ยังไม่ได้ข้อมูลมากนัก...ทังกิเซหลบซ่อนอยู่กับลูกน้อง เขาร้องด้วยความเจ็บปวด (แน่ชัดว่าตาเขาบอดข้างนึงแล้ว)...แต่ทันทีที่นึกถึงภาพครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกับพ่อ และพ่อมอบความไว้วางใจให้กับเขา รวมไปถึงภาพสุดท้ายของทานาชิลรีก่อนตาย ทำให้เขาฮึดสู้ขึ้นมา แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ต้องแก้แค้นให้พ่อให้น้องให้ได้...ตัดกลับไปที่วังหยวน เพฮาเดินไปเดินมาอย่างกลัดกลุ้ม เขาถามหากอลทา แต่องครักษ์มารายงานว่ากอลทาไม่อยู่ แต่สักพักกอลทาก็มา เพฮาจึงเบิ๊ดกระโหลกไปหนึ่งที แล้วจัดหมวกของกอลทาให้เข้าที่เข้าทาง 555...เพฮาบอกให้กอลทาไปจัดหาการแสดงละครเงาเพื่อจะง้อนยัง กอลทารู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักที่เพฮาเหมือนลูกไก่ในกำมือนยังขึ้นทุกวัน เขาอยากปราม อยากจะเถียงแต่ก็ไม่กล้า จำใจต้องทำตามคำสั่ง...
(3) นยังยังคงอยู่ในห้องลับกับขันทีพัค ฮงดันมารายงานว่าพระพันปีมาหา พระพันปีตำหนินยังเรื่องการวางก้าม แสดงอำนาจบาทใหญ่ และบอกว่าตอนนี้ในวังมีพระมเหสีแล้ว จึงขอยึดตราประจำตำแหน่งของพระมเหสีคืน และสิ่งต่างๆ ที่พระนางเคยขอให้เธอทำหน้าที่แทนพระมเหสีองค์ก่อน (ทานาชิลรี) ก็ขอให้คืนให้พระมเหสีองค์ใหม่ให้หมด และไม่ต้องยุ่งกับเรื่องของบัญชีท้องพระคลังอีกแล้ว พอพระพันปีกลับไป กอลทาก็มาเชิญนยังไปเฝ้าเพฮา แต่นางไม่อยากไป กอลทาต้องพยายามบอกว่าจำเป็นต้องไป เพราะเพฮาเตรียมการแสดงเพื่อนาง..ระหว่างทางเสด็จ นยังก็เจอกับพระมเหสีโดยบังเอิญ ยัยแอ๊บก็ยังคงแอ๊บเสมอต้นเสมอปลาย แต่เพฮามาเห็นนยังก็พุ่งตรงเข้ามาคว้ามือนยังทันที แม้ว่ายัยแอ๊บจะร้องเรียกพูดคุยจำนรรจากับเพฮากี่ครั้ง เพฮาก็ไม่สนใจ แล้วบอกว่า วันนี้พระองค์จะอยู่กับนยัง แล้วก็คว้ามือนยังเดินไปทันที..แม่แอ๊บก็ยังคงแอ๊บหน้าเศร้าให้ซังกุงสงสารอีกเช่นเคย แต่พอเดินพ้นรัศมีการสังเกตของซังกุง นางก็เป็นตัวของตัวเองทันทีค่า (หน้าตาอำมหิตขึ้นมาทันที)...เพฮานั่งอยู่ในห้องกับนยัง เตรียมดูการฉายหนังอย่างมีความสุข รีบคว้ามือนยังมากุมไว้แน่น นยังพยายามห้าม ด้วยเพราะเป็นกิริยาที่ไม่งามนัก หากอยู่ในสายตาของเหล่าข้าราชบริพาร แต่เพฮาไม่แคร์ค่า ชั้นก็รักของฉัน อยากแสดงความรักใครจะทำไม นยังจึงหันไปสนใจดูหนังแทน แล้วนางก็เริ่มรู้สึกอะไรบางอย่างว่าละครนี้มีคำใบ้ซ่อนอยู่ ยิ่งดู หน้านางก็ยิ่งเครียด แล้วก็ดูตื่นเต้น เหมือนคิดอะไรได้ จนเพฮามองมาด้วยความสงสัย...ตัดกลับไปที่ท่านแพ็คอัน ซึ่งกำลังดูภาพติดผนังที่แสดงความกว้างใหญ่ไพศาลของอาณาจักรมองโกลด้วยความภาคภูมิใจ พอทัลทัลมาหา เขาก็ถามว่าเพฮาอยู่ไหน ทัลทัลบอกว่าเพฮาอยู่กับพระชายากี...นยังนั่งดื่มชาอยู่กับเพฮา แต่ด้วยเพราะในหัวนางมีแต่เรื่องสมบัติ ทำให้เพฮาร้สึกไม่พอใจที่นยังดูไม่มีความสุขเลยที่เขาชวนมาดูหนัง นยังขอโทษและบอกว่าจะกลับ เพฮาจึงเริ่มโมโห...กอลทารายงานว่าท่านแพ็คอันมาหา เพฮาจึงบอกนยังว่าถ้าอยากกลับก็กลับไปเสีย พอนางหันหลังกลับ เพฮาก็ฟุบลงกับโต๊ะอย่างเศร้าๆ นยังหันมาเหลือบมองเล็กน้อยก่อนเดินออกไป
(4) เพฮานั่งอยู่บนบัลลังก์ ท่านแพ็คอันเข้ามาเฝ้า ท่านอุปราชตำหนิที่เพฮาใช้เวลาอยู่แต่กีบพระชายา แต่เพฮาบอกว่าก่อนหน้านี้เขาทำให้นางไม่มีความสุขเท่าไร จึงอยากจะหาวิธีที่ทำให้นางมีความสุขขึ้นบ้างก็เท่านั้น แต่ท่านแพ็คอันบอกว่า "ท่านยอนชอลคงกำลังมองพระองค์อยู่จากเบื้องบน พระองค์จะทรงอยู่ใต้ชายกระโปรงของผู้หญิงหรือพะยะค่ะ" เพฮาโกรธทันที แล้วบอกว่าสิ่งที่ท่านแพ็คอันพูดเป็นการกล่าวหาเขา และความคิดของท่านแพ็คอันคงไม่ต่างอะไรกับท่านยอนชอลเสียแล้ว แต่สุดท้ายเพฮาก็สามารถกล่อมให้ท่านแพ็คอันยังคงเชื่อมั่นในตัวเขา จนท่านแพ็คอันคุกเข่าถวายความเคารพเพฮา...นยังแอบมาสังเกตการณ์ด้วยความตกใจ (อยากรู้จัง เพฮาพูดอะไรกับท่านแพ็คอัน)...จากนั้นนยังก็กลับเข้าไปห้องลับต่อ นางเริ่มเขียนคำใบ้ตามที่นางเข้าใจจากการชมละครเงา เหมือนว่านางจะตีรหัสบางอย่างออก จึงปรึกษาหารือกับขันทีพัคต่อ แล้วถามว่าข้อมูลดังกล่าวนี้ เด็จพี่ได้มาจากใคร ขันทีพัคจึงบอกว่า เด็จพี่มีสายสืบเป็นผู้หญิงอยู่คนนึง นยังถามซ้ำ ผู้หญิงหรือ นางชื่ออะไร ขันทีพัคบอกว่าชื่อ ยอนบิซู...นยังจึงเรียกให้นำตัวยอนบิซูมาพบ...นยังกล่าวขอบคุณยอนบิซู และพูดคุยกับนางเล็กน้อยก่อนเด็จพี่ตามมาสมทบ เมื่อเด็จพี่และสมุนเข้ามาถึง ก็งงเล็กน้อยที่ยอนบิซูมาอยู่ที่นี่ก่อนแล้ว...นยังให้จดหมายฉบับนึงกับเด็จพี่ เด็จพี่เปิดอ่านแล้วทำสีหน้าตกใจ จากนั้นเด็จพี่ก็มอบจดหมายฉบับนั้นให้ยอนบิซู นางรับมาดูก็ตกใจ...ยอนบิซูมองหน้านยัง ทั้งคู่มองหน้ากันไปมา แววตาเชือดเฉือนมาก (ชอบโมเม้นท์นี่ค่ะ ผู้หญิงของเด็จพี่สองคนที่ดูจะเป็นคู่ชกที่สมน้ำสมเนื้อกันที่สุดได้เจอกันแล้ว)...จากนั้นเด็จพี่ก็เข้าไปคุยกับนยังตามลำพังสองคน ทิ้งให้ยอนบิซูแอบมองด้วยความปวดร้าว (นางนึกย้อนไปถึงตอนทำแผลให้เด็จพี่แล้วถามเด็จพี่เรื่องซึงนยัง ตอนนั้นเด็จพี่บอกว่ามันคืออดีต แต่เห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ แม่ยอนก็เจ็บปวดเป็นนะค๊า)...
(5) ทัลทัลกับท่านอุปราชเดินทางออกนอกเมือง อยู่ดีๆ ก็มีลูกธนูยิงปักมาที่เกี้ยวของท่านอุปราช ที่ปลายธนูนั้นมีจดหมายอยู่ (จดหมายฉบับเดียวกับที่นยังมอบให้ยอนบิซู)...แล้วท่านแพ็คอันก็มาพบกับยอนบิซู แม่ยอนให้หนังสือเล่มนึงกับท่านแพ็คอัน แล้วบอกข้อมูลเกี่ยวกับทังกิเซ ทำให้ท่านแพ็คอันตาลุกวาว...เพฮากำลังเล่นกับอายุ ซึ่งนยังอุ้มมาเฝ้าอย่างอารมณ์ดี แต่ท่านแพ็คอันรีบบุกเข้ามาเฝ้าด้วยความร้อนใจ แล้วบอกว่าขอทูลเพฮาตามลำพัง นยังจึงจำต้องลุก ท่านแพ็คอันหันมาขอบคุณนยัง (ประมาณว่าขอบใจนะที่รู้ตัว 555) นยังออกไปอย่างเสียไม่ได้ แต่ไม่ลืมจิกตาใส่ท่านแพ็คอันหนึ่งทีก่อนไป...แต่นางร้ายกว่านั้นค่า ไม่ให้ฟังต่อหน้า ก็ฟังลับหลังก็ได้ นางก็ไล่คนของเพฮาที่เฝ้าอยู่หน้าห้องออกไปให้หมด แล้วก็มายืนแอบฟังสิ่งที่ท่านแพ็คอันพยายามทูลเพฮา...ท่านแพ็คอันพูดถึงยอนบิซู นยังตกใจแล้วก็รีบออกไปทันที พร้อมบอกสมุนให้ไปแจ้งข่าวกับท่านวังยูทันที...ช๊คโกาหาเด็จพี่ เด็จพี่พาไปยังห้องซึ่งเก็บตั๋วเงินมากมายแล้วเปิดให้ช๊คโกดู มูซงรีบมารายงานว่าพระชายากีส่งข่าวมาว่ายอนบิซูไปพบกับท่านแพ็คอันแล้ว...เด็จพี่และเหล่าสมุนจึงบุกเข้าไปทำร้ายคนของเรือนอินทรีและจับหัวหน้าของยอนบิซูไป...จากนั้น เด็จพี่ก็ไปหาท่านแพ็คอันแล้วบอกข้อมูลเรื่องทังกิเซ พร้อมให้หนังสือไปเล่มนึง นยังมาแอบดู เด็จพี่สบตาให้นยังเพื่อบอกว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผน...ฝั่งทังกิเซและลูกสมุนสะกดรอยตามยอนบิซูกับลูกน้อง และพบว่ายอนบิซุมาพบกับท่านแพ็คอัน และมีการแลกเปลี่ยนจดหมายซึ่งกันและกัน คำพูดของยอนบิซูทำให้ทังกิเซกับไอ้ยมตาโต จากนั้นทังกิเวกับสมุนก็ไปประชุมวิเคราะห์สิ่งที่ตนได้ยินมา ไอ้ยมมองทังกิเซด้วยแววตาร้าย (คงหมายคิดฮุบสมบัติมาเป็นของตัว)...ตัดกลับไปที่นยัง เธอนั่งปรึกษากับลูกน้องในห้องลับ (มีภาพย้อนอดีตไปถึงตอนที่เธอคุยกับยอนบิซูอย่างลับๆ) นยังยิ้มด้วยความพึงพอใจ และเตรียมเขียนอะไรบางอย่าง...(จบจ้า)...วันนี้มึนมากๆ ไม่รู้แผนซ้อนแผนกันยังไง พรุ่งนี้มาเดากันต่อละกันเนอะ ฝันดีราตรีสวัสดิ์...แอดตาลคับผม