ลูกบิดมี 2 แบบครับคืออันที่อยู่ปลายไวโอลิน อันใหญ่ๆครับ อันนั้นไว้ปรับเสียงหยาบ บิดนิดเดียวเสียวก็เปลี่ยนไปเยอะแล้วครับ
ส่วนอันเล็กๆเป็นที่ปรับเสียงละเอียดครับ หมุนไปสามรอบยังเสียงเปลี่ยนไปไม่เท่าที่ปรับเสียงหยาบเลยครับ
เวลาตั้งสายจะเริ่มตั้งโดยการใช้ที่ปรับเสียงหยาบก่อนครับ แล้วพอเสียงใกล้เคียงแล้วจึงใช้ที่ปรับเสียงละเอียด (ทั่วๆไปแล้วที่ปรับเสียงละเอียดจะมีแคีอันเดียวคือของสาย E ครับ)
ทีนี้หัวใจสำคัญอยู่ที่ว่า การบิดลูกบิดเสียงหยาบนั้น ถ้าทำให้เพี้ยนสูงเกินไปสายจะขาดได้ครับ ดังนั้น การบิดลูกบิดแต่ละครั้ง ต้องได้ยินเสียงของสายไวโอลินตลอดเพื่อฟังและตรวจสอบตลอดเวลาว่าเพี้ยนสูงไปหรือยัง โดยจะต้องสีสายที่กำลังตั้งตลอดเวลาและบิดไปดัวย หรือจะใช้วิธีดีดเอาก็สุดแท้แต่ครับ
ส่วนการจะเช็คว่าตรงไม่ตรงก็มีหลายวิธีครับ ใช้ tuner ก็ไดั กดเปียโนเทียบเอาก็ได้ครับ
การหมุนที่ปรับเสียงหยายยังมีความยากอีกประการครับคือ ถ้าหมุนจนเสียงตรงแล้วปล่อยมือ ลูกบิดมักจะคลายตัวครับ ทำให้ต้องจูนใหม่ เพราะฉะนั้นจึงต้องออกแรงอัดในระหว่างที่บิดครับ
ทั่วๆไปนักไวโอลินจะตั้งสาย A ให้ตรงก่อน จากนั้นจึงสีคู่สายข้างๆเทียบเสียงให้ตรงจนครบครับ แต่อาจต้องฝึกๆฟังก่อนจึงจะทำได้ครับ ถ้าเทียบสายข้างๆไม่ได้จะใช้ tuner เทียบเอาทุกเสันก็ได้ครับ แต่เสียงจะไม่เป๊ะเท่าวิธีแรกครับ ความสัมพันธ์ของสายแต่ละเสันจะแปร่งๆไปบ้างเล็กน้อย
แนะนำว่าให้หาคนตั้งสายเป็นสอนให้จะดีที่สุดครับ ไม่รู้ว่าที่พิมพ์มาจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนครับ