ตามหลักไวยากรณ์บาลี นามศัพท์จะแจกตามวิภัตติ 7 อย่าง   ศัพท์นามที่เป็นชื่อพระจะเป็นปุงลิงค์ ส่วนมากจะเป็น อะ การันต์  อย่างเช่น ภูริปญฺญ   เป็นศัพท์เดิมที่ยังไม่ได้แจก  เมื่อนำมาแจกตามวิภัตติทั้ง 7 ก็จะเป็น  


  ฝ่าย เอกวจนะ                                            ฝ่าย  พหุวจนะ
    1 ภูริปญฺโญ                                        ภูริปญฺญา
    2 ภูริปญฺญํ                                         ภูริปญฺเญ
    3 ภูริปญฺเญน                                      ภูริปญฺเญหิ     ภูริปญฺเญภิ
    4 ภูริปญฺญสฺส  ภูริปญฺญาย                     ภูริปญฺญานํ
    5 ภูริปญฺญสฺมา  ภูริปญฺญมฺหา                   ภูริปญฺเญหิ    ภูริปญฺเญภิ
    6  ภูริปญฺญสฺส                                      ภูริปญฺญานํ
    7 ภูริปญฺญสฺมึ   ภูริปญฺญมฺหิ                    ภูริปญฺเญสุ

คำแปลของวิภัตติแต่ละตัว   ที่ 1 แปลเป็นประธานของประโยค ส่วนมากจะแปลว่า  อันว่า  
ที่ 2  แปลว่า  ซึ่ง  สู่  ยัง  สิ้น   กะ  ตลอด  
ที่ 3 แปลว่า  ด้วย  โดย  อัน  ตาม  เพราะ  มี   ด้วยทั้ง  ข้าง
ที่ 4 แปลว่า  แก่  เพื่อ  ต่อ   แด่
ที่ 5  แปลว่า  แต่  จาก  กว่า  เหตุ
ที่ 6 แปลว่า แห่ง  ของ   เมื่อ
ที่ 7  แปลว่า  ใน  ใกล้  ที่   ครั้นเมื่อ  ในเพราะ   เหนือ  บน   ณ  

โดยเลือกคำแปลมาอย่างละตัวให้เข้า กับบริบทของประโยค  

วิภัตติทั้ง 7 จะมีหน้าที่ ของแต่ละวิภัตติ   เช่น  วิภัตติที่ 1  จะทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค    วิภัตติที่ 2 จะมีหน้าที่ เป็นกรรม  เป็นต้น  ฉะนั้นชื่อของพระ จึงใช้ วิภัตติที่ 1 เพราะใช้เป็นประธาน  นั่นเอง