ขอ บอก ก่อนเลยว่าถ้ามีอะไรผิดไปผมก็ขอโทดด้วยนะครับ
แล้วก่อนเข้าเรื่องคือผมเป็นคนชอบ Boa Hancock  มากๆๆ ผมบอกเลยว่าผมชอบเธอคนนี้มากในเนื้อเรื่อง
อยากถามด้วยว่าจะเจอกับลูฟี่อีไหม แต่ผมคิดว่าน่าจะได้เจอกันอีก 10 ปีหรือไม่ก็น้อยกว่านั้น
   ที่นี้ก็เข้าเรื่องกันเลย
สุดท้ายกลุ่มหมวกฟางก็ได้ต่อสู่จนมาถึงจุดสุดท้ายของปลายทาง และได้พบกับกล่องใบหนึ่งเหมือนกับกล่องเก็บทองคำ
ลูฟี่ก็ได้เปิดกล่องใบนั้นขึ้นมาและได้พบกับรูปหนึ่งใบกับคำเขียนในกระดาษอีกหนึ่งใบ รูปนั้นเป็นรูปของครอบครัวทั้งหมดของ มังกี้ ดี อยู่กันพร้อมหน้าตั้งแต่ตอนลูฟี่ยังเป็นทารก ในใบนั้นก็เขียนว่า นี่แหละคือสิ่งที่แสนยิ่งใหญ่ของฉัน แล้วทุกคน ในกลุ่มก็ยิ้มและดีใจที่ได้ร่วมต่อสู่กันมา ช่วยกันตามหาความฝันร่วมกัน ได้ทำอะไรแล้วได้เห็นอะไรหลายๆอย่างในชีวิต แล้วลูฟี่ก็ยิ้มพร้อมกับมองภาพถ่าย ทุกคนในกลุ่มก็แยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง ตามเส้นทางที่แท้จริงของตัวเอง ภาพก็ตัดไป10ปีต่อมา ลูฟี่ก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วได้คู่กับ โบอา แฮนค็อกที่ใส่ชุดสีขาวอันสวยงานในท้ายเรื่อง และลูกตัวน้อยอีกหนึ่งคนที่กำลังจะกัดหมวกฟางที่จับอยู่ ภาพก็เลื่อนไปที่กรอบรูปภาพภายในบ้านที่ติดตรงผนังเป็นรูป ครอบครัวของลูฟี่ เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดจากการพจนภัย ที่เรียกกันว่า"สมบัติวันพีช" (อวสาน.)

สรุป
วันพีชที่ทุกคนใฝ่ฝันอยากได้มันมาก็คือ รูปภาพของตระกุลดี นั่นเอง สื่อให้เห็นถึงความรัก ความอบอุ่น ความเชื่อใจ ใน-
ครอบครัวและมิตรสหายที่พวกเขามี
****ถ้ามีอะไรผิดพลาดไปต้องขอโทดด้วยนะครับ******
****ขอให้ช่วยตอบกันด้วยนะครับ ขอฝากใว้แค่นี้******