สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเราถ้าทำอะไรพลาดไปต้องขอโทษด้วยนะคะ
คือตอนนี้เรากำลังจะปิดเทอมค่ะ เปิดเทอมหน้าก็จะขึ้นปี2แล้ว และค่าใช้จ่ายมันเพิ่มขึ้นมากเลยเริ่มกังวลค่ะ
เราเป็นลูกคนเดียวของข้าราชการกลาโหมคนหนึ่งที่เงินเดือนแค่ราวๆ30000+-ไม่มากค่ะ ส่วนแม่เป็นแม่บ้านมีงานเล็กๆน้อยๆพอใช้จ่ายในบ้านกับเก็บอีกน ดหน่อย
ทีนี้ปีที่แล้วเราสอบติดคณะทันตแพทยศาสตร์ม.รัฐแห่งหนึ่งที่ไกลบ้านพอสมควรค่ะ แต่เราและครอบครัวพอใจกับตัวคณะเราก็เลยโอเคมาเรียนเเบบไม่คิดอะไร
แต่ตอนปี1เราไม่ได้เอารถมาค่ะ ซ้อนเพื่อนเอาหารค่าน้ำมันคนละครึ่ง ทีนี้พอมาปี2เพื่อนก็ย้ายหอค่ะ ทำให้เราต้องเอารถมาเอง
ทีนี้เราก็เลยขอเอามอร์เตอร์ไซต์ที่บ้านมาแต่พ่อกับแม่ไม่ให้ค่ะ ท่านซื้อรถยนตร์ให้เรา(yaris ค่ะ ไปรับรถมาแล้วด้วยห้ามไม่ได้แล้ว)
เรารู้สึกว่าซื้อรถมันทำให้รายจ่ายในครอบครัวเราเพิ่มขึ้นมาก แต่พ่อก็บอกว่าดีกว่าไปเสี่ยงขี่มอร์เตอร์ไซต์เอง
เพราะเราเคยขี่รถแล้วล้มมา3รอบแล้วค่ะ ปีที่แล้วญาติเราก็เสียเพราะรถล้ม พ่อกับแม่เลยยิ่งห่วงท่านกลัวเราตายมาก ท่านไม่ให้เราจับรถมอร์เตอร์ไซต์เลยตั้งแต่ญาติคนนั้นเสีย
เราเป็นคนคิดมากค่ะ พ่อแม่บอกว่าเรียนไปเถอะอย่าคิดมากเรื่องเงิน พ่อแม่ยังหาเลี้ยงไหว ถ้ากังวลมากก็จดๆไหวทำงานค่อยมาใช้คืนก็ได้ ถ้ากังวลเรื่องรถเรียนจบมาก็ซื้อคันใหม่ให้พ่อแม่สักคันเพราะตอนนั้นคันที่มีที่บ้านก็เก่าพอดี หรือถ้ากังวลว่าใช้เงินเยอะ จบมาก็มาพาพ่อแม่ไปดูหนังกันสามคนพ่อแม่ลูกเหมือนเดิมบ่อยๆก็พอ(ครอบครัวเราจะไปดูหนังด้วยกันอาทิตย์ละครั้งเป็นปกติค่ะ แต่ตั้งแต่เรามาอยู่มหาลัยก็เลยไม่ได้ดูด้วยกันแต่ก็โทรคุยเรื่องหนังกัน อย่างอาทิตย์ที่แล้วพ่อแม่เราไปดูไซอิ๋ว เราไปดู delivery man มา แต่อาทิตย์ก่อน300เหมือนกัน)
แต่ถึงพ่อจะพูดแบบนั้นเราก็ยังกังวลค่ะ เรานั่งร้องไห้คุยโทรศัพท์กับพ่อเป็นชั่วโมงกว่าใจจะเย็นลงได้ แต่เราก็ไม่คิดเลยอย่างที่พ่อบอกไม่ได้
คือเราได้เงินเดือนละ8000 รวมค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารุ่น(300/เดือน) ค่าซักผ้า ค่ากลับบ้าน ค่ากินค่ะ
แล้วก็มีค่าหอเดือนละ 2500 บาท แต่พอมีรถก็ต้องบวกค่าผ่อนรถอีกเดือนละ5000กว่า(เราจะไม่ขอค่าน้ำมันเพิ่ม) คิดๆแล้วมันเกือบครึ่งหนึ่งของเงินเดือนพ่อเราเลยค่ะ
เรากลัวพ่อจะเหนื่อย กลัวที่บ้านจะลำบาก เพราะเราใช้เงินเยอะเกินไป เราควรจะมทำยังไงดี ขอทุนก็ไม่ได้ งานพิเศษเราก็หาเวลาว่างไปทำยาก เราควรทำยังไงดีคะ
เป็นนักศึกษาใช้เงินแบบนี้เยอะเกินไปรึเปล่าคะ
คือตอนนี้เรากำลังจะปิดเทอมค่ะ เปิดเทอมหน้าก็จะขึ้นปี2แล้ว และค่าใช้จ่ายมันเพิ่มขึ้นมากเลยเริ่มกังวลค่ะ
เราเป็นลูกคนเดียวของข้าราชการกลาโหมคนหนึ่งที่เงินเดือนแค่ราวๆ30000+-ไม่มากค่ะ ส่วนแม่เป็นแม่บ้านมีงานเล็กๆน้อยๆพอใช้จ่ายในบ้านกับเก็บอีกน ดหน่อย
ทีนี้ปีที่แล้วเราสอบติดคณะทันตแพทยศาสตร์ม.รัฐแห่งหนึ่งที่ไกลบ้านพอสมควรค่ะ แต่เราและครอบครัวพอใจกับตัวคณะเราก็เลยโอเคมาเรียนเเบบไม่คิดอะไร
แต่ตอนปี1เราไม่ได้เอารถมาค่ะ ซ้อนเพื่อนเอาหารค่าน้ำมันคนละครึ่ง ทีนี้พอมาปี2เพื่อนก็ย้ายหอค่ะ ทำให้เราต้องเอารถมาเอง
ทีนี้เราก็เลยขอเอามอร์เตอร์ไซต์ที่บ้านมาแต่พ่อกับแม่ไม่ให้ค่ะ ท่านซื้อรถยนตร์ให้เรา(yaris ค่ะ ไปรับรถมาแล้วด้วยห้ามไม่ได้แล้ว)
เรารู้สึกว่าซื้อรถมันทำให้รายจ่ายในครอบครัวเราเพิ่มขึ้นมาก แต่พ่อก็บอกว่าดีกว่าไปเสี่ยงขี่มอร์เตอร์ไซต์เอง
เพราะเราเคยขี่รถแล้วล้มมา3รอบแล้วค่ะ ปีที่แล้วญาติเราก็เสียเพราะรถล้ม พ่อกับแม่เลยยิ่งห่วงท่านกลัวเราตายมาก ท่านไม่ให้เราจับรถมอร์เตอร์ไซต์เลยตั้งแต่ญาติคนนั้นเสีย
เราเป็นคนคิดมากค่ะ พ่อแม่บอกว่าเรียนไปเถอะอย่าคิดมากเรื่องเงิน พ่อแม่ยังหาเลี้ยงไหว ถ้ากังวลมากก็จดๆไหวทำงานค่อยมาใช้คืนก็ได้ ถ้ากังวลเรื่องรถเรียนจบมาก็ซื้อคันใหม่ให้พ่อแม่สักคันเพราะตอนนั้นคันที่มีที่บ้านก็เก่าพอดี หรือถ้ากังวลว่าใช้เงินเยอะ จบมาก็มาพาพ่อแม่ไปดูหนังกันสามคนพ่อแม่ลูกเหมือนเดิมบ่อยๆก็พอ(ครอบครัวเราจะไปดูหนังด้วยกันอาทิตย์ละครั้งเป็นปกติค่ะ แต่ตั้งแต่เรามาอยู่มหาลัยก็เลยไม่ได้ดูด้วยกันแต่ก็โทรคุยเรื่องหนังกัน อย่างอาทิตย์ที่แล้วพ่อแม่เราไปดูไซอิ๋ว เราไปดู delivery man มา แต่อาทิตย์ก่อน300เหมือนกัน)
แต่ถึงพ่อจะพูดแบบนั้นเราก็ยังกังวลค่ะ เรานั่งร้องไห้คุยโทรศัพท์กับพ่อเป็นชั่วโมงกว่าใจจะเย็นลงได้ แต่เราก็ไม่คิดเลยอย่างที่พ่อบอกไม่ได้
คือเราได้เงินเดือนละ8000 รวมค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารุ่น(300/เดือน) ค่าซักผ้า ค่ากลับบ้าน ค่ากินค่ะ
แล้วก็มีค่าหอเดือนละ 2500 บาท แต่พอมีรถก็ต้องบวกค่าผ่อนรถอีกเดือนละ5000กว่า(เราจะไม่ขอค่าน้ำมันเพิ่ม) คิดๆแล้วมันเกือบครึ่งหนึ่งของเงินเดือนพ่อเราเลยค่ะ
เรากลัวพ่อจะเหนื่อย กลัวที่บ้านจะลำบาก เพราะเราใช้เงินเยอะเกินไป เราควรจะมทำยังไงดี ขอทุนก็ไม่ได้ งานพิเศษเราก็หาเวลาว่างไปทำยาก เราควรทำยังไงดีคะ