เคยค่ะ หลังจบมหาลัยเราไปเรียนต่อ เค้าอยู่ที่ไทย แรกๆก็คุยกันดี แต่ไม่นาน 3-4 เดือนเราก็เริ่มไม่มีอะไรจะคุยแล้ว ไม่รู้สิมันเบื่อๆเหมือนโลกเรากว้างขึ้นเจอคนนู้นคนนี้ มีชีวิตอยู่ในสิ่งแวดล้อมของเรา แต่ที่เรายอมรับว่าเราแย่มากๆเลยคือ เค้าอุตส่าห์บินมาหาเรา แต่เราดันบอกเลิกเค้าไปเลยตอนนั้น -_-"

แต่เอาจริงๆนะ เราว่าใจนี่แหละสำคัญมากกกก คือถ้าคนเรารักกันจริงๆมันต่อติด มันพยายามได้อยู่แล้ว ต่อให้อยู่คนละสังคมคนละทวีปยังไง ถ้ารักกันส่วนมากก็อยากให้คนรักรับรู้แชร์ในสิ่งที่เราเจอในชีวิตประจำวันเราใช่มั้ยล่ะคะ พยายามติดต่อ คุยกันทุกวัน มันทำได้อยู่แล้วถ้าคน 2 คนร่วมกัน ความรู้สึกนั้นเท่าๆกัน อย่างกรณีเรา เราว่าเราคงไม่ได้รักเค้าขนาดนั้น เราเลยหมดใจเอง