ภาษามลายู ไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่หรอก เพราะว่าเป็นภาษาที่ใช้กันในประเทศหมู่เกาะ อินโด มาเล บรูไน สิงคโปร์
หากคุณเรียนเพื่อจะไปทำงานในประเทศเหล่านี้ก็เรียนไปเหอะ เพราะไม่มีคู่แข่ง
ผมเรียนจบมาหลายปีแล้ว ตอนนี้กำลังหางานอยู่ เรียนจบมา คงจะได้เป็นครูสอนภาษาอาเซียนก็โอแล้ว

เรียนภาษามลายู หรือภาษาอินโดเนเซีย ก็ได้เปรียบ ตรงที่ว่าเป็นภาษาที่เขาใช้กันในหลายประเทศ
อีกทั้งเราเป็นผู้พูดภาษาไทย ยิ่งได้เปรียบ เพราะอย่าลืมว่าภาษาไทยเรานี่แหละ ประเทศเพื่อนบ้านเรา
เขาสามารถพูดภาษาเราได้ ทั้ง เมียนมาร์ ลาว กัมพูชา รวมเราอีก (ไทย) เป็น 4 ประเทศแล้ว
หากเรารู้ภาษามาเลย์อีก อินโด บรูไน สิงคโปร์ ก็จะตามมาอีก 4 ประเทศ รวมกันแล้ว เป็น 8 ประเทศแล้ว
ที่เราพอจะสื่อสารเข้าใจกันได้ ประชากร ไทย +อินโดเนเซีย+มาเลเซีย = 330 ล้านคน เกินครึ่งของประชากรอาเซียนแล้ว
อย่าลืมว่า นี่คือ ตลาดงานของเรา หากคุณจะทำงานแค่ในประเทศก็ภาษาไทย ภาษาเดียวก็เอาอยู่

ไม่ได้ปฎิเสธว่าภาษาอังกฤษไม่สำคัญ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สำคัญที่สุด เพราะเป็นภาษาทางการของอาเซียน
แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า ประเทศไทยเราอ่อนภาษาอังกฤษมาก อย่าลืมว่าเราอยู่อันดับ 8 ของอาเซียน ภาษาอังกฤษ ของเราอยู่ในระดับ
" Very poor English " ดังนั้นภาษามาเลย์-อินโด ถือเป็นตัวเลือกตัวที่สอง ให้เราสามารถเรียนเป็นภาษาที่ 2 หรือ
ภาษาที่ 3 นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ

เพื่อนผมหลายคนทำงานเหมืองแร่ เงินเดือนเป็นแสน เป็นล่าม นักแปลภาษา ครู อาจารย์ นักธุรกิจระหว่างประเทศ อื่นๆ อีกมากมาย
ปัจจุบันประเทศไทยกำลังเปิดตลาดในอาเซียน เช่น ประเทศอินโดเนเซีย เพราะเป็นตลาดที่ใหญ่มาก แล้วภาษานี้จะตกงานได้อย่างไรกัน