วันนั้นตอนประมาณ 2 ทุ่มค่ะ ก็ไปกินร้านบรรยากาศข้างถนน เป็นร้านส้มตำน้ำตกจ้าวอร่อย แฟนก็สั่งอาหารหลายอย่างค่ะ รวมทั้งน้ำอัดลมและเบียร์
ณ เวลานั้นก็กินกันไปคุยกันไปได้ซักพัก จนเบียร์ขวดที่ 2 เกือบหมด (สามารถรินได้อีกเกือบแก้วค่ะ) ดิฉันไม่ได้ดื่มด้วยนะคะ พอดีไม่ชอบ
แฟนก็ดื่มเรื่อยๆ ชิวๆของเค้าไป
ซักพักมีอาแป๊ะอายุประมาณ 70 กว่า จำได้ว่าเค้าเป็นเจ้าของตึกแถวติดถนนย่านนั้น มีทั้งให้เช่า มีทั้งเปิดร้านตัดผม จ้างช่างมากมายค่ะ
อาแป๊ะ สอยไปแล้วค่ะขวดเบียร์ทั้งขวดที่หมดแล้วและยังก็ไม่หมด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นึกภาพตามนะคะ แฟนดิฉันมองตามขวดเบียร์ที่ลอยจากไปและพยายามจะอ้าปากบอกว่า ผมยังกินไม่หมดอาแป๊ะแกเดินห่างออกไปเพียงไม่เกิน 3 ก้าว
และแป๊ะแกก็บ่นขึ้นมาว่า เฮ้อ...กินทิ้ง กินขว้างอย่างนี้จะรวยได้ยังไงว๊า และอาแป๊ะก็เทเบียร์ที่เหลือจากขวดลงบนฟุตบาทข้างทางค่ะ
ไม่โกรธแป๊ะค่ะแต่ขำ และเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า
1. ด้านได้อายอด
2. อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา
3. ขยะบนโต๊ท่านให้แป๊ะเถอะครับ
นี่ละมั้งเคล็ดลับความรวยของอาแป๊ะ
ณ เวลานั้นก็กินกันไปคุยกันไปได้ซักพัก จนเบียร์ขวดที่ 2 เกือบหมด (สามารถรินได้อีกเกือบแก้วค่ะ) ดิฉันไม่ได้ดื่มด้วยนะคะ พอดีไม่ชอบ
แฟนก็ดื่มเรื่อยๆ ชิวๆของเค้าไป
ซักพักมีอาแป๊ะอายุประมาณ 70 กว่า จำได้ว่าเค้าเป็นเจ้าของตึกแถวติดถนนย่านนั้น มีทั้งให้เช่า มีทั้งเปิดร้านตัดผม จ้างช่างมากมายค่ะ
อาแป๊ะ สอยไปแล้วค่ะขวดเบียร์ทั้งขวดที่หมดแล้วและยังก็ไม่หมด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ อาแป๊ะแกเดินห่างออกไปเพียงไม่เกิน 3 ก้าว
และแป๊ะแกก็บ่นขึ้นมาว่า เฮ้อ...กินทิ้ง กินขว้างอย่างนี้จะรวยได้ยังไงว๊า และอาแป๊ะก็เทเบียร์ที่เหลือจากขวดลงบนฟุตบาทข้างทางค่ะ
ไม่โกรธแป๊ะค่ะแต่ขำ และเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า
1. ด้านได้อายอด
2. อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา
3. ขยะบนโต๊ท่านให้แป๊ะเถอะครับ