ผมเป็นคนที่ ชอบวิชาคำนวณมากครับ พวก เลข ,ฟิสิกส์ (แต่ก็ไม่ได้ถึงกับเก่งอะไรมากมายขนาดไปแข่งโอลิมปิกวิชาการนะครับ)
ตอนแรกสนใจอยากเรียนวิศวะมาก ตั้งแต่ช่วงม.4
พอถึงคราวเอ็นทรานซ์ พ่อแม่ก็ให้ลองสอบหมอด้วย ก็เลยลองสอบไป และคะแนนก็ดีพอใช้ได้ครับ
ทางพ่อแม่ผมอยากให้เป็นหมอมากและพยายามโน้มน้าวผมให้เรียนโดยเฉพาะแม่ผม แต่ผมก็ยังคงขอตัดสินใจและไปสอบ GAT-PAT ไว้ก่อน
จนมาถึงเดือนนี้ซึ่งเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญว่าเราจะไปยืนยันสิทธิ์หมอหรือเปล่า คุณแม่ผมก็ยิ่งโน้มน้าว และให้เหตุผลประกอบ
ประมาณว่า ถ้าเรียนหมอแล้วจบมา ก้มีอาชีพรองรับแน่นอน มั่งคง ทั้งเรื่อง อาชีพการงาน การเงิน ส่วนวิศวะถ้าเรียนจบมาก็อาจจะไม่แน่นอนเท่าไรนัก
สำหรับอาชีพเพราะต้องขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของแต่ละคนด้วย ซึ่งตัวผมก็เห็นด้วยกับเหตุผลของแม่ เพราะ ส่วนตัวผมมีบุคลิกที่ไม่ค่อยกล้าแสดงออกนัก
และไม่ลุยๆ เท่าไหร่ ก็อาจจะไปไม่รอดในทางวิศวะก็เป็นได้ ส่วนเรื่องความมั่นคงในอาชีพสำหรับวิศวะ ผมคิดว่าถ้าเข้าปิโตรจุฬาฯ และไปทำงานกับปตท.
หรือบริษัทอื่นๆ ก็น่าจะมั่นคงพอสมควรอยู่เหมือนกันจากที่ได้ยินมา

อาชีพหมอสำหรับผม โดยส่วนตัวไม่ชอบพวกเครื่องใน ,การผ่าตัดลงมีด ,โดนเจาะเลือด,... อยู่แล้ว ส่วนวิชาชีวะ(ที่คิดว่าน่าจะใช้มากที่สุดในหมอ)ก็พอถูไถอยู่ครับ ไม่ได้ย่ำแย่แต่ก็ไม่ถึงกับชอบซะทีเดียว ก็เลยคิดว่าถ้าไปทำงานแล้วต้องเจอกับสิ่งเหล่านี้จะทนได้ไหม อาจจะเป็นอุปสรรคในการรักษาตามหน้าที่แพทย์ให้ดีที่สุดหรือเปล่า

ถ้าเพื่อนๆ เจอเหตุการณ์ลังเลแบบนี้จะเลือกเส้นทางชีวิตต่อทางไหนดีครับ?

ปล. อาจจะใช้ภาษา งงๆ นิดนึงนะครับ (_ /\ _)"