หลายๆคนคงเคยมีประสบการณ์แอบรักเพื่อนตัวเอง หรือเพื่อนมาแอบชอบเรา
อาจจะมีสมหวัง ผิดหวัง หรือจะลงเลยอย่างไรก็แล้วแต่ อยากให้เพื่อนๆมาช่วยเล่าแบ่งปันประสบการณ์กันค่ะ
เราเคยมีประสบการณ์นี้ค่ะ ประสบการณ์ถูกเพื่อนสนิทบอกว่าชอบ จะขอเล่าในมุมมองของเรานะคะ
เหตุการณ์มันเกิดมาแล้วนานมากค่ะ จนแทบจะจำไม่ได้แล้ว ที่นึกถึงเพื่อนคนนี้ก็เพราะว่าเมื่อไม่นานมานี้เคยฝันถึงเขา
เราก็งงมากว่าฝันถึงได้ยังไงในเมื่อไม่ได้เจอกันเกือบจะสิบปีแล้ว....
ย้อนกลับไปสมัยสาวๆ ประมาณมัธยม ช่วงวัยรุ่น เรากับเพื่อนคนนี้เรียนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ
เวลาอาจารย์ให้จับคู่ผู้หญิงกับผู้ชายนั่งโต๊ะด้วยกัน เรากับเขาจะได้นั่งด้วยกันตลอด ก็เลยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่นั้น
จะว่าไปสมัยนั้นผู้หญิงกับผู้ชายจะจับกลุ่มแล้วคอยแกล้งคอยแซวกันมากกว่า ไม่ค่อยมีหรอกที่จะเรียกว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน
เรากับเขาก็แกล้งกันตลอดค่ะ เราจะเป็นผู้หญิงแบบห้าวๆหน่อย(ห้าวสุดในกลุ่มของเรา) แล้วเขาจะเป็นพวกเด็กหัวโจกหลังห้องคอยแกล้งเพื่อนทุกคน เราเล่นกันแบบเจ็บอ่ะ กระโดดถีบขาคู่ เล่นเก้าอี้ดนตรีจนเล็บเราหลุด เอาส้อมมาแทงตูดเวลาจะนั่ง ..ตลอดเวลาเราไม่เคยแม้แต่จะคิดสักนิด ไม่เคยจะเอะใจเลยว่าเขาชอบเรา
ในกลุ่มเรามีผู้หญิงห้าคน เพื่อนเราสองคนแอบชอบเขา รุ่นพี่รุ่นน้องหลายคนเลยแหล่ะแอบมากรี้ดกร้าดเขาเหมือนกัน
แล้วเพื่อนสนิทของเขาก็แอบชอบเรา สมัยนั้นเวลามีใครรู้ว่าใครแอบชอบใครก็จะรู้ทั้งชั้นแล้วก็จะคอยแซวคอยแกล้ง
เพื่อนเราก็คอยแซวเราให้เพื่อนของเขา เราก็แซวเพื่อนเราว่าชอบเขา คือตอนนั้นเราก็ไม่ได้จะชอบเพื่อนของเขานะ
แต่เวลาโดนเพื่อนแซวเราก็ทำตัวไม่ถูก คือตอนนั้นยังไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้ วันๆก็คอยจะหาเรื่องแกล้งคนนู้นคนนี้เท่านั้นเอง
เพื่อนของเขาโทรมาหาเรา(สมัยนั้นโทรตู้หยอดเหรียญโทรเขาเบอร์บ้าน) โดยให้เขาเป็นคนต่อสายให้ และจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งอยู่ช่วงหนึ่ง
พักหลังๆเป็นเขาเองที่โทรมาคุย ประมาณช่วงปิดเทอม โทรมาก็คุยนั่นคุยนี่ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของคนอื่น ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร
เพราะเราก็โทรคุยกับเพื่อนๆในแก้งค์ห้าสาวอยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้เอะใจ คือยังไม่ประสีประสาว่างั้นเถอะ จนมีวันนึงเราขี่จักรยานล้มที่หน้าบ้าน วันนั้นตอนเย็นเขาก็โทรมาอีกพอดี นั่งคุยกันไปเราก็นั่งเช็ดแผลไป แล้ว...จู่ๆ เขาก็พูดมาว่าเขามีเรื่องจะบอก
แล้วเขาก็บอกว่า.. เขาชอบเรา.. เราก็ อึ้งไปพักนึง คือไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้กับเรา เราก็พูดไปว่า .. เราไม่ได้คิดกับเธอแบบนั้น แล้วเราก็จำไม่ได้ว่าเขาพูดอะไรต่อหรือเราพูดอะไรต่อ
เราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนในกลุ่มเรารู้ คือไม่รู้จะบอกว่ายังไง พอเปิดเทอมมา เราก็ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังไปแกล้งเขาอยู่เหมือนเดิม
จำได้เราเดินไปทำน้ำหกใส่เขา กะแล้วว่าเขาต้องแกล้งตอบ แต่ไม่ใช่ เขามองหน้าเราแล้วไม่พูดอะไรสักคำ แล้วเดินออกห้องเรียนไปเลย
ตอนนั้นเราโมโหมาก คิดประมาณว่า แกจะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย จะเลิกคบกันกันเลยใช่มั้ย ได้ จะทำอะไรก็ทำ...หลังจากนั้นเรากับเขาก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย
จนเรียนจบ แล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย
จนประมาณสามปีให้หลัง ต่างคนต่างย้ายไปเรียนที่ใหม่กันหมด จนได้มาเจอกันอีกทีตอนวันงานศพยายของเขา เพื่อนๆในกลุ่มก็ชวนกันไป
เราก็ไปด้วย เราสองคนได้คุยกันบ้าง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม เวลาเราคุยกับเขาเราก็ไม่สามารถคุยเล่นแบบเดิมได้ เขาก็คงเหมือนกันเพราะถ้าเลี่ยงได้เขาก็พยายามไม่คุยกับเรา จนเลิกงานเขาก็ขับรถไปส่งเพื่อนทุกคน เราเป็นคนสุดท้ายที่เขาต้องไปส่ง ระหว่างทางที่มีแค่เราสองคนในรถ
เรามีคำถามมากมายอยากถามเขา...แกเกลียดฉันเหรอ แกล้อเล่นป่าววะวันนั้น แกจะหายบ้าได้รึยัง ชีวิตเป็นไงบ้างวะ มีแฟนแล้วอ่ะดิ ... แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา จนเราลงจากรถเราก็แค่พูด ขอบใจนะที่มาส่ง... และต่างคนต่างก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
เราเสียดายที่ต้องเสียเพื่อนดีๆคนนึงไป แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ เพราะเราก็แค่คิดว่าถึงฉันไม่ได้ชอบแกแต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นี่ โดยเราอาจจะลืมคิดถึงความรู้สึกของเขาว่าเขาอาจจะอึดอัดใจเวลาที่ต้องเจอเรา เราแค่อยากเคลียร์อะไรให้ชัดเจน จะเอายังไงก็ว่ามา เพราะตอนนั้นตอนเขาบอกชอบเรามันเกิดเร็วมาก จนไม่รู้ว่ามันจริงรึมันฝัน
ตอนนี้เราแค่อยากจะเจอเขาอีกสักครั้ง ... แล้วสามารถถามเขาได้อย่างสนิทใจว่า ตอนนั้นแกชอบฉันจริงๆเหรอวะ บ้าเปล่า ฉันเนี่ยนะ แกอำฉันล่ะสิ สบายดีมั้ย ทำอะไรอยู่ที่ไหนล่ะตอนนี้..
ประสบการณ์แอบรักเพื่อนหรือเพื่อนแอบรัก
อาจจะมีสมหวัง ผิดหวัง หรือจะลงเลยอย่างไรก็แล้วแต่ อยากให้เพื่อนๆมาช่วยเล่าแบ่งปันประสบการณ์กันค่ะ
เราเคยมีประสบการณ์นี้ค่ะ ประสบการณ์ถูกเพื่อนสนิทบอกว่าชอบ จะขอเล่าในมุมมองของเรานะคะ
เหตุการณ์มันเกิดมาแล้วนานมากค่ะ จนแทบจะจำไม่ได้แล้ว ที่นึกถึงเพื่อนคนนี้ก็เพราะว่าเมื่อไม่นานมานี้เคยฝันถึงเขา
เราก็งงมากว่าฝันถึงได้ยังไงในเมื่อไม่ได้เจอกันเกือบจะสิบปีแล้ว....
ย้อนกลับไปสมัยสาวๆ ประมาณมัธยม ช่วงวัยรุ่น เรากับเพื่อนคนนี้เรียนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ
เวลาอาจารย์ให้จับคู่ผู้หญิงกับผู้ชายนั่งโต๊ะด้วยกัน เรากับเขาจะได้นั่งด้วยกันตลอด ก็เลยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่นั้น
จะว่าไปสมัยนั้นผู้หญิงกับผู้ชายจะจับกลุ่มแล้วคอยแกล้งคอยแซวกันมากกว่า ไม่ค่อยมีหรอกที่จะเรียกว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน
เรากับเขาก็แกล้งกันตลอดค่ะ เราจะเป็นผู้หญิงแบบห้าวๆหน่อย(ห้าวสุดในกลุ่มของเรา) แล้วเขาจะเป็นพวกเด็กหัวโจกหลังห้องคอยแกล้งเพื่อนทุกคน เราเล่นกันแบบเจ็บอ่ะ กระโดดถีบขาคู่ เล่นเก้าอี้ดนตรีจนเล็บเราหลุด เอาส้อมมาแทงตูดเวลาจะนั่ง ..ตลอดเวลาเราไม่เคยแม้แต่จะคิดสักนิด ไม่เคยจะเอะใจเลยว่าเขาชอบเรา
ในกลุ่มเรามีผู้หญิงห้าคน เพื่อนเราสองคนแอบชอบเขา รุ่นพี่รุ่นน้องหลายคนเลยแหล่ะแอบมากรี้ดกร้าดเขาเหมือนกัน
แล้วเพื่อนสนิทของเขาก็แอบชอบเรา สมัยนั้นเวลามีใครรู้ว่าใครแอบชอบใครก็จะรู้ทั้งชั้นแล้วก็จะคอยแซวคอยแกล้ง
เพื่อนเราก็คอยแซวเราให้เพื่อนของเขา เราก็แซวเพื่อนเราว่าชอบเขา คือตอนนั้นเราก็ไม่ได้จะชอบเพื่อนของเขานะ
แต่เวลาโดนเพื่อนแซวเราก็ทำตัวไม่ถูก คือตอนนั้นยังไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้ วันๆก็คอยจะหาเรื่องแกล้งคนนู้นคนนี้เท่านั้นเอง
เพื่อนของเขาโทรมาหาเรา(สมัยนั้นโทรตู้หยอดเหรียญโทรเขาเบอร์บ้าน) โดยให้เขาเป็นคนต่อสายให้ และจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งอยู่ช่วงหนึ่ง
พักหลังๆเป็นเขาเองที่โทรมาคุย ประมาณช่วงปิดเทอม โทรมาก็คุยนั่นคุยนี่ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของคนอื่น ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร
เพราะเราก็โทรคุยกับเพื่อนๆในแก้งค์ห้าสาวอยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้เอะใจ คือยังไม่ประสีประสาว่างั้นเถอะ จนมีวันนึงเราขี่จักรยานล้มที่หน้าบ้าน วันนั้นตอนเย็นเขาก็โทรมาอีกพอดี นั่งคุยกันไปเราก็นั่งเช็ดแผลไป แล้ว...จู่ๆ เขาก็พูดมาว่าเขามีเรื่องจะบอก
แล้วเขาก็บอกว่า.. เขาชอบเรา.. เราก็ อึ้งไปพักนึง คือไม่คิดว่าเขาจะคิดแบบนี้กับเรา เราก็พูดไปว่า .. เราไม่ได้คิดกับเธอแบบนั้น แล้วเราก็จำไม่ได้ว่าเขาพูดอะไรต่อหรือเราพูดอะไรต่อ
เราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนในกลุ่มเรารู้ คือไม่รู้จะบอกว่ายังไง พอเปิดเทอมมา เราก็ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังไปแกล้งเขาอยู่เหมือนเดิม
จำได้เราเดินไปทำน้ำหกใส่เขา กะแล้วว่าเขาต้องแกล้งตอบ แต่ไม่ใช่ เขามองหน้าเราแล้วไม่พูดอะไรสักคำ แล้วเดินออกห้องเรียนไปเลย
ตอนนั้นเราโมโหมาก คิดประมาณว่า แกจะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย จะเลิกคบกันกันเลยใช่มั้ย ได้ จะทำอะไรก็ทำ...หลังจากนั้นเรากับเขาก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย
จนเรียนจบ แล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย
จนประมาณสามปีให้หลัง ต่างคนต่างย้ายไปเรียนที่ใหม่กันหมด จนได้มาเจอกันอีกทีตอนวันงานศพยายของเขา เพื่อนๆในกลุ่มก็ชวนกันไป
เราก็ไปด้วย เราสองคนได้คุยกันบ้าง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม เวลาเราคุยกับเขาเราก็ไม่สามารถคุยเล่นแบบเดิมได้ เขาก็คงเหมือนกันเพราะถ้าเลี่ยงได้เขาก็พยายามไม่คุยกับเรา จนเลิกงานเขาก็ขับรถไปส่งเพื่อนทุกคน เราเป็นคนสุดท้ายที่เขาต้องไปส่ง ระหว่างทางที่มีแค่เราสองคนในรถ
เรามีคำถามมากมายอยากถามเขา...แกเกลียดฉันเหรอ แกล้อเล่นป่าววะวันนั้น แกจะหายบ้าได้รึยัง ชีวิตเป็นไงบ้างวะ มีแฟนแล้วอ่ะดิ ... แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา จนเราลงจากรถเราก็แค่พูด ขอบใจนะที่มาส่ง... และต่างคนต่างก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
เราเสียดายที่ต้องเสียเพื่อนดีๆคนนึงไป แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ เพราะเราก็แค่คิดว่าถึงฉันไม่ได้ชอบแกแต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้นี่ โดยเราอาจจะลืมคิดถึงความรู้สึกของเขาว่าเขาอาจจะอึดอัดใจเวลาที่ต้องเจอเรา เราแค่อยากเคลียร์อะไรให้ชัดเจน จะเอายังไงก็ว่ามา เพราะตอนนั้นตอนเขาบอกชอบเรามันเกิดเร็วมาก จนไม่รู้ว่ามันจริงรึมันฝัน
ตอนนี้เราแค่อยากจะเจอเขาอีกสักครั้ง ... แล้วสามารถถามเขาได้อย่างสนิทใจว่า ตอนนั้นแกชอบฉันจริงๆเหรอวะ บ้าเปล่า ฉันเนี่ยนะ แกอำฉันล่ะสิ สบายดีมั้ย ทำอะไรอยู่ที่ไหนล่ะตอนนี้..