สวัสดีคะ ดิฉัน ชื่อจิ๊กนะคะ เป็นอดีตออแพร์เยอรมัน และออสเตรียคะ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าปกติเป็นคนไม่ได้เล่นเวป Pantip ประจำ คือจะเข้ามาอ่านหาข้อมูล ศึกษาเวลาจะวางแผนแพลนไปเที่ยว หรืออ่านแค่บางกระทู้ที่เพื่อนๆเอามาแชร์ อะไรประมาณนี้เท่านั้น เลยไม่ได้สมัครเป็นสมาชิกเวป Pantip สักที
บังเอิญวันก่อนมีน้องที่รู้จัก ที่คอยเชียร์ให้ดิฉันเอาประสบการณ์เรื่องออแพร์เขียนแชร์ลงพันทิปมาตลอด ได้เอากระทู้ของน้องวิว ออแพร์ไทยในเนเธอร์แลนด์มาให้ดิฉันอ่านคะ แล้วบอกว่า "เห็นไหมมีคนเอาเรื่องออแพร์มาแชร์แล้ว ทำไมพี่จิ๊กไม่ลองแชร์ประสบการณ์ออแพร์ของตัวเองบ้าง?"
ก่อนหน้านี้ดิฉันใช้เวลาคิดอยู่นานเลยคะ ว่าจะเอายังไงดี เพราะปกติไม่เคยเขียนเล่าเรื่องของตัวเองในที่สาธารณะ ให้สาธารณะชนอ่าน เคยเขียนแต่บันทึกเรื่องเล่าของตัวเองเก็บไว้อ่านคนเดียว
สุดท้ายมาวันนี้ ก็ได้ฤกษ์ตัดสินใจสมัครสมาชิกใน Pantip เพื่อจะแชร์ประสบการณ์เรื่องออแพร์ของตัวเองให้สาธารณะชนได้อ่าน(ครั้งแรก) เพื่อการนี้โดยเฉพาะ พิมพ์ผิดถูกยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้เลยนะคะ
มีหลายคนที่รู้จักเคยแนะนำให้ดิฉันเอาประสบการณ์ชีวิตเรื่องออแพร์ของดิฉันไป "เขียนหนังสือขาย" หรือ "ลง Pantip"
เพราะใครที่รู้เรื่องของดิฉันมาบ้าง จะรู้ว่า "ชีวิตดิฉัน มันยิ่งกว่านิยาย"
กว่าจะได้มาเป็นออแพร์ มันไม่ใช่แค่หาเอเจนซี่..สมัคร.. ได้โฮส.. แล้วบินมายุโรปแบบสบายๆ เหมือนคนอื่นๆ
ดิฉันใช้เวลา 2 ปีกว่า กว่าจะได้มาเป็นออแพร์
ดิฉัน เสียเวลา.. เสียเงิน.. แต่ ไม่เคยเสีย "ความตั้งใจ"
เคยท้อ แต่ ไม่เคยถอย.. หรือ ทิ้งฝันของตัวเอง
จนวันที่ดิฉันได้มาเป็นออแพร์ จนถึงตอนนี้ ดิฉันบอกกับตัวเองเสมอ ว่ามัน "คุ้มค่า" มากแค่ไหน ที่เราอดทน.. รอ.. และไม่เคยทิ้งฝัน
ดังนั้น ดิฉันตั้งใจไว้ว่าอยากพิมพ์ประสบการณ์ชีวิตเรื่องออแพร์ของตัวเองเก็บเอาไว้เป็น “เรื่องเล่าครั้งหนึ่งในความทรงจำของชีวิต”
อยากพิมพ์ตอนนี้ก่อนที่ความทรงจำบางอย่างมันจะค่อยๆเลือนลางหายไปตามกาลเวลา (ขนาดแค่ตอนนี้ ที่จะต้องพิมพ์เล่า ต้องมานั่งรื้อฟื้นความทรงจำ ก็ยังมีหลงๆลืมๆแล้วเลย เพราะมันนานมากแล้ว)
แล้วก็หวังว่าอย่างน้อยๆ ก็น่าจะพอเป็นข้อมูลในการตัดสินใจสำหรับคนที่กำลังศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับโครงการ ออแพร์ (Aupair) หรือสำหรับคนที่ไม่รู้จักเลยว่าออแพร์คืออะไร ให้รู้จักโครงการนี้ขึ้นมา และสุดท้ายสำหรับคนที่มีฝันคะ ว่า... "ถ้าเรามีฝัน จงอย่าทิ้งฝัน"
สำหรับดิฉัน ดิฉันบอกกับตัวเองเสมอคะ ว่ามันคุ้มค่ามากแค่ไหน ที่ไม่เคยทิ้งฝัน และที่ตัดสินใจมาเป็น "ออแพร์"
อภิมหากาพย์ออแพร์ ... ขอบคุณตัวเองในวันนั้น ที่ตัดสินใจมาเป็น “ออแพร์” ในวันนี้
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าปกติเป็นคนไม่ได้เล่นเวป Pantip ประจำ คือจะเข้ามาอ่านหาข้อมูล ศึกษาเวลาจะวางแผนแพลนไปเที่ยว หรืออ่านแค่บางกระทู้ที่เพื่อนๆเอามาแชร์ อะไรประมาณนี้เท่านั้น เลยไม่ได้สมัครเป็นสมาชิกเวป Pantip สักที
บังเอิญวันก่อนมีน้องที่รู้จัก ที่คอยเชียร์ให้ดิฉันเอาประสบการณ์เรื่องออแพร์เขียนแชร์ลงพันทิปมาตลอด ได้เอากระทู้ของน้องวิว ออแพร์ไทยในเนเธอร์แลนด์มาให้ดิฉันอ่านคะ แล้วบอกว่า "เห็นไหมมีคนเอาเรื่องออแพร์มาแชร์แล้ว ทำไมพี่จิ๊กไม่ลองแชร์ประสบการณ์ออแพร์ของตัวเองบ้าง?"
ก่อนหน้านี้ดิฉันใช้เวลาคิดอยู่นานเลยคะ ว่าจะเอายังไงดี เพราะปกติไม่เคยเขียนเล่าเรื่องของตัวเองในที่สาธารณะ ให้สาธารณะชนอ่าน เคยเขียนแต่บันทึกเรื่องเล่าของตัวเองเก็บไว้อ่านคนเดียว
สุดท้ายมาวันนี้ ก็ได้ฤกษ์ตัดสินใจสมัครสมาชิกใน Pantip เพื่อจะแชร์ประสบการณ์เรื่องออแพร์ของตัวเองให้สาธารณะชนได้อ่าน(ครั้งแรก) เพื่อการนี้โดยเฉพาะ พิมพ์ผิดถูกยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้เลยนะคะ
มีหลายคนที่รู้จักเคยแนะนำให้ดิฉันเอาประสบการณ์ชีวิตเรื่องออแพร์ของดิฉันไป "เขียนหนังสือขาย" หรือ "ลง Pantip"
เพราะใครที่รู้เรื่องของดิฉันมาบ้าง จะรู้ว่า "ชีวิตดิฉัน มันยิ่งกว่านิยาย"
กว่าจะได้มาเป็นออแพร์ มันไม่ใช่แค่หาเอเจนซี่..สมัคร.. ได้โฮส.. แล้วบินมายุโรปแบบสบายๆ เหมือนคนอื่นๆ
ดิฉันใช้เวลา 2 ปีกว่า กว่าจะได้มาเป็นออแพร์
ดิฉัน เสียเวลา.. เสียเงิน.. แต่ ไม่เคยเสีย "ความตั้งใจ"
เคยท้อ แต่ ไม่เคยถอย.. หรือ ทิ้งฝันของตัวเอง
จนวันที่ดิฉันได้มาเป็นออแพร์ จนถึงตอนนี้ ดิฉันบอกกับตัวเองเสมอ ว่ามัน "คุ้มค่า" มากแค่ไหน ที่เราอดทน.. รอ.. และไม่เคยทิ้งฝัน
ดังนั้น ดิฉันตั้งใจไว้ว่าอยากพิมพ์ประสบการณ์ชีวิตเรื่องออแพร์ของตัวเองเก็บเอาไว้เป็น “เรื่องเล่าครั้งหนึ่งในความทรงจำของชีวิต”
อยากพิมพ์ตอนนี้ก่อนที่ความทรงจำบางอย่างมันจะค่อยๆเลือนลางหายไปตามกาลเวลา (ขนาดแค่ตอนนี้ ที่จะต้องพิมพ์เล่า ต้องมานั่งรื้อฟื้นความทรงจำ ก็ยังมีหลงๆลืมๆแล้วเลย เพราะมันนานมากแล้ว)
แล้วก็หวังว่าอย่างน้อยๆ ก็น่าจะพอเป็นข้อมูลในการตัดสินใจสำหรับคนที่กำลังศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับโครงการ ออแพร์ (Aupair) หรือสำหรับคนที่ไม่รู้จักเลยว่าออแพร์คืออะไร ให้รู้จักโครงการนี้ขึ้นมา และสุดท้ายสำหรับคนที่มีฝันคะ ว่า... "ถ้าเรามีฝัน จงอย่าทิ้งฝัน"
สำหรับดิฉัน ดิฉันบอกกับตัวเองเสมอคะ ว่ามันคุ้มค่ามากแค่ไหน ที่ไม่เคยทิ้งฝัน และที่ตัดสินใจมาเป็น "ออแพร์"