ช่วงก่อนมือถือเรามือปัญหามากเราเลยอยากได้มือถือใหม่แต่เพราะว่าไม่มีบัตรเครดิตจึงไม่สามารถผ่อนกับศุนย์ได้ เราเลยลองหาวิธีในเนตก็พบว่ามีวิธีการผ่อนแบบเช่าซื้อคือให้ผ่อนจ่ายเงินจนครบแล้วจึงได้ของ เราเห็นว่าราคาไม่ต่างกันกับราคาที่ศุนย์มากเท่าไหร่ และเหมือนการเก็บเงินแล้วไปซื้อสดแบบนั้นสบายใจกว่า เราเลยไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เราไปไลค์เพจพวกนี้อยู่ 2-3เพจ ไลค์รูปในเพจบ้าง เม้นถามบ้างแต่กไม่ได้ใส่ใจ แต่ก็ลืมๆไปละ จนกระทั่งวันนึงมีคนแอดเฟรนเรามาชื่อ "ขายโทรศัพท์เครื่องแท้หลุดจำนำทั้งผ่อนและสด" แว๊บแรกคิดว่า อ๋อคงอยากขายของเลยตามๆมาจากในเพจ เหมือนเวลาที่เราขายของในอินตา เราเลยรับแอดเพราะด้วยความอยากได้ เผื่อจะเจอร้านที่ถูกว่าร้านที่เป็นเพจ เราก็ได้แค่คิดว่าทำไมเค้าไม่ตั้งเพจวะหรืออาจจะเป็นการเข้าถึงตัวลูกคามากกว่ารึยังไงนะ แต่สุดท้ายก็รับแอด

เราเข้าไปดูรูปในเฟสของคนขายคนนั้น ในทุกๆวันเค้าจะะมีรูปมือถือมือ2ที่หลุดจำนำมาเพิ่มเติมเกือบทุกวันวันละ2-3เครื่อง ราคาก็ไม่ถูกไม่แพง ราคากลางๆทั่วไปตามมือถือมือ2 เราก็ไลค์บ้าง ดูบ้าง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่เพราะคิดว่าวิธีการผ่อนคงเหมือนกับแบบที่เป็นเพจ คนขายก็ดูทำตัวปกติธรรมดาอัพรูป ตอบคำถาม มีประมูลโทรศัพท์ มีบ่นๆด้วยว่า ไม่น่ามารอให้โง่ที่ไปรษณีย์เป็นชั่วโมงๆ(อารมณ์โดนเบี้ยวนัดมาแหงมๆ#เราคิดในใจ)

จนวันนึง เค้าอัพรูปโทรสับไอโฟน5s ติดประกันศุนย์ถึงธค57 ราคา17500 ผ่อนก่อน3500แล้วเอาของไปใช้ได้เลยแล้วค่อยผ่อนต่อทีหลัง เราก็แบบสนใจมากไม่ต้องมีบัตรก็ผ่อนแบบได้ของก่อนได้ด้วยเหวย เราเลยเม้นไปว่าสนใจค่ะ เท่านั้นแหละ คนขายก็ทักกลับมาก็คุยกันสักแปป คนขายดูพูดจาดี(ก็แน่ละสิ)ดูชวนคคุย คนขายพูดประมาณ"สียดายนะคับที่วันนี้ม่ะทันผมเปิดประมูลiPhone 4s ความจุ 16GB สีดำ เครื่องศูนย์ DTAC ไปลูกค้าได้ไปในราคาที่ต่ำมากแค่5800" แต่เพราะเปนรุ่นที่เราไม่อยากได้และการประมูลต้องจ่ายสด เราไม่สนใจ พอเราถามนัดรับของที่ไหน เค้าก็ตอบ"ส่วนนัดรับของทางร้านส่งทางไปรษณีย์คับเพราะนัดเจอหลายครั้งแล้วโดนเบี้ยวไม่มาบ้างเสียทั้งค่าน้ำมันเสียทั้งเวลาและที่สำคัญเสียความรู้สึกจึงไม่นัดรับนานแล้วส่งทางไปรษณีย์อย่างเดียวคับ"  อยู่ใกล้แค่ไหนก็ส่งไปรษณีย์ พอเราบอกว่าพี่ไม่สะดวกมาไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปหาเอง เค้าก็บอกไม่สะดวกจริงๆแถมบอกไม่เปนไรครับ(แหน่ะ! ไม่ง้อลูกค้าด้วยเหวยยย) แต่ด้วยความอยากได้ของเรา เราก็เออออห่อหมกไป ตกลงจะโอนเงินให้ในวันเเสาร์ พอวันเสาร์ เราก็ไปโอน เราตามจิกเลขพัสดุก็อางโน้นนี้ว่าอยู่นอกบ้านครับ ไปงานเลี้ยงครับ แต่ส่งแล้วครับสบายใจได้(พูดประโยคนี้สักแสนรอบ) คนขายบอกไม่เกินวันจันทร์บ่ายชัวร์ พอจันทร์11โมงเราเลยทักไป ก็บอกเหมือนเดิมเดี๋ยวดูเลขให้แต่ส่งแล้วครับสบายใจได้ เราเริ่มแหม่งๆละ แต่ด้วยความอยากได้ก็เข้าข้างตัวเองเต็มที่ว่าอย่าคิดมากเดี๋ยวก็ได้เองแหละนะ คืนวันจันทร์เราก็ไม่ไดทักเพราะคิดว่ามันคงล่าช้าตามหลักไปรษรณีย์นิดหน่อยเดี๋ยวคงมา
พออังคารบ่ายของยังไม่มาเราเลยกะว่าจะทักไปขอเลขพัสดุอีกที อ้าวไอ้เ*ย มันดูเหมือนปิดเฟสหนี

เราเลยให้เพื่อนเราดูใหอีกทีว่ามีเฟสมันรึป่าว สรุปคือยังมีแต่มันบล๊อคเราไปแล้ว แล้วยังตั้งค่าความเปนส่วนตัวแบบที่ไม่มีใครแอดมันได้เลย มันต้องขอแอดเอง เพื่อนเราก็ทักไปว่าสนใจโทรศัพท์ แต่เราก็อันเฟรนกะเพื่อนเราก่อน แต่เราก็คิดว่ามันน่าจะไม่โง่น่าจะรู้แหละว่าเป็นเพื่อนเรา เพราะสุดท้ายตอนเย็นๆกลับมาดูอีกทีก็บล๊อคเพื่อนเราเหมือนกัน  แต่ก่อนที่เราจะโดนบล๊อคเราเห็นมีคนหลายคนก็กำลังสนใจมือถือมันอยู่ไม่รู้ว่าเป็นหน้าม้ารึป่าว เลยอยากจะมาเล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์ เรื่องแบบนี้ฟังคนเล่ามาตามเวปบ่อยแต่พอเจอกับตัวเองนี่พูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

วิธีสังเกตุ
ัมันแอดเรามา
เพื่อนมันน้อยรึป่าว
มันเปลื่ยนชื่อเฟสบ่อยมากๆ ขายโทรศัพท์หลุดจำนำ>>ขายโทรศัพท์ทั้งปลีกแหละส่ง.....ฯลฯ
ลองให้เพื่อเราเข้าเฟสมันอีกทีสิ
ชอบให้โทรหามากกว่าคุยแชทเพราะคุยแทชเป็นหลักฐานได้แต่โทรไม่มีหลักฐาน

ไม่อยากให้ใครเจอแบบเราอีก เลยมาเตือนเปนอุทาหรณ์อย่าให้ความอยากครอบงำสมองเด็ดขาด