พ่อของเราพึ่งซื้อโทรศัพท์Nokia asha มาแล้วเรากะน้องก็ผลัดกันเล่น ตอนน้องมันเล่นเราก้แกล้งมันโดยกันทำท่าจะกัด แล้วพอถึงตาเราเล่นน้องมันก้จะทำกลับ แต่เราวิ่งหนีเข้าห้องน้ำ น้องมันก้ตามมาจี้เราจนโทรศัพท์พ่อตก หน้าจอร้าว เรากะน้องตกใจและเครียดมาก เลยรีบนั่งมอไซไปร้านซ่อมประมาน11โมง ชุดก้ยังชุดนอน หน้าก้ยังไม่ล้าง ร้านบอกว่าจะเสดประมาน5-6โมงเย็น เราเลยวางแผนกะน้องว่า ไปเรียนพิเศษแล้วทำเป็นว่าโทรศัพท์พ่อติดมาด้วย พออาบน้ำเสดทุกอย่าง ก้รีบไปขึ้นรถเมล์ โดยที่โทรศัพท์ยังอยู่ร้านซ่อมเหมือนเดิม นั่งรถได้ประมาน15นาที โทรศัพท์บ้านก้โทรเข้ามาเบอร์น้อง ตอนนั้นเรากะน้องกลัวมาก รับโทรศัพท์ คนที่บ้านคือป้าโทรมาบอกว่า พ่อโกรธมากให้รีบนั่งสามล้อกลับมาละเอาโทรศัพท์มาคืนพ่อ เพราะพ่อต้องติดต่อกะที่ทำงาน ทีนี้เราก้เลยกะบอกความจริง แต่ยังไงโทรศัพท์ก้ซ่อมไม่ทันเลยไปเอาแค่ซิมมาก่อน ละก้กะจะกลับไปบอกความจริง เราบอกป้าก่อนว่าเราอ่ะแก้ไขปัญหาที่ละจุดแล้วนะ หน้าจอร้าวเราก้ไปซ่อมให้ ออกเงินเองแชร์กะน้อง800บาท ถ้าพ่อต้องการติดต่อกะที่ทำงานเราก้เอาซิมออกมาให้แล้ว แล้วใส่ในเครื่องน้องเราแทน ตอนจะเข้าบ้านลูกจ้างที่ร้านเราพูดว่า บ้านระเบิด(คำอุทาน) ละคือพ่อโมโหมาก ตอนเรากะลังอธิบายพ่อแทบตบเราอยู่แล้ว แล้วมาคว้าโทรศัพท์น้องจากมือเราไปแบบแรงๆ เราเครียดมาก รอเวลา5โมง น้องเราร้องไห้ใหญ่ ทำให้เรายิ่งเครียด พอถึง5โมงเรารีบไปเอาโทรศัพท์ ก้เห็นว่าหน้าจอกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก้เลยรีบกลับเอามาคืนพ่อ พร้อมกับพูดว่าขอโทษนะพ่อ พ่อก้หงุดหงิดมองขวางแต่เราก้ไม่ได้อะไร สักพักพ่อลงมาบอกว่าหน้าจอสัมผัสยาก ไม่เหมือนเดิม เราก้เครียดวันต่อมาเราก้ไปร้านซ่อมเหมือนเดิม ให้เค้าดูให้ เค้าทำไปทำมาบอกจะคิดตังเพิ่มอีก400ร้อย ละเราก้ทำหน้าเสีย งงมาก ร้านก้บอกว่าออกคนละครึ่งละกัน200เท่าๆกัน ทีนี้เราก้เลยจ่ายไป หน้าจอกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกรอบ แต่มีปัญหาใหม่คือ แบตชาตละหมดเร็วมาก ชาตเป็นชั่วโมง เอามาเล่นแค่5นาทีกลายเป็นขีดแดงแล้ว พ่อเราโมโหอีกแล้ว เราก้ไม่มีเงินแล้ว พ่อก้ออกจากห้องละกลับเข้ามาโดยไม่ไปไหนละปิดประตูแรงมาก พ่อก้กลับเข้ามาในห้องใหม่ละก้ถอนหายใจดังๆ เรารู้สึกแย่มาก โทรศัพท์เครื่องแค่สองพันกว่าทำไมพ่อต้องทำลายความรู้สึกของเราขนาดนี้ เราไม่ได้ตั้งใจทำของพ่อให้พังเลย ค่าซ่อมเราก้จ่ายทุกอย่าง คิดว่าเราอยากให้เป็นแบบนี้หรอ เราก้ร้องไห้ไปบอกป้า ป้าเราก้บอกว่าพ่อนี่แย่จริงๆเครื่องแค่นี้ทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกลูก เราแคร์พ่อมากไปกลับเอาโทรศัพท์ให้พ่อหลายรอบมากประมาน3-4รอบต่อวันนึง บางวันช่างไม่มาก้ต้องมาใหม่ เวลานี้ช่างไม่อยู่ อะไรแบบนี้เราก้เหนื่อยนะ แล้ววันนี้เป็นวันที่เราไปซ่อม0ด้วยไง กลับบ้านมา พ่อเมาแอ๋ เราก้ตกใจพ่อก้พูดว่า โทรศัพท์ซ่อมเสดแล้วนะ อยู่บนโต๊ะเรา เราก้ไปดู ปรากฎว่าเหลือแต่ซากโนเกีย อาช่า ที่พ่อเราปาทิ้ง ทุบทิ้ง เรารีบถือลงไปพ่อเราก้ด่าใหญ่ว่ากูไม่อยากเห็นหน้าพวกสองคน เราก้เหลืออดเลยบอกว่า โทรศัพท์ราคาเท่านี้พ่อทำเหมือนเครื่องมันเป็นแสนๆเลย พ่อไม่แคร์ความรู้สึกหนูเลย ค่าซ่อมพวกหนูก้จ่ายตั้ง1000นึงแต่พ่อมาทำลาความรู้สึกด้วยการปาทิ้งแบบนี้หรอ พ่อก้บอกว่าความรู้สึกอะไรของ เราก้บอกว่าหนูเสียความรู้สึก ราคาแค่นี้ทำไมพ่อถึงเป็นได้ขนาดนี้ พ่อก้บอกว่าก้ซื้อใหม่ให้กูสิ เราก้บอกว่างั้นจ่ายค่าซ่อมคืนมาสิพันนึง เราไม่มีตังแล้ว พ่อก้บอกว่ารีบขึ้นไปเลย ก่อนที่กูจะเอาขวดเหล้าเขวี้ยงหน้า เราก้เลยทิ้งซากโทรศัพท์ลงละบอกว่า ซากโทรศัพท์เน่าๆละก้วิ่งขึ้นข้างบนเลย เรื่องนี้เราเสียใจมากจริงๆ เราก้ขอโทษพ่อแล้ว ซ่อมให้ขนาดนี้พ่อก้ไม่พอใจ ความจริงหาทางแก้ปัญหาอื่นได้ พ่อเราก้มาปาโทรศัพท์ทิ้ง ทั้งเสียดาย เสียความรู้สึกและเสียใจมากค่ะ