กระทู้นี้ไม่ได้เจตนาดูถูกผู้อื่นนะครับ แค่อยากจะแสดงความคิดเห็น

ผมเคยอ่านพระไตรปิฎกฉบับประชาชน(เรียกถูกหรือเปล่าไม่รู้) หน้าแรกๆเลยที่เปรียบเทียบเกี่ยวกับต้นไม้

มีเปลือกไม้ กระพี้ไม้ แก่นไม้ เปรียบกับการได้ประโยชน์จากธรรมะ เออมันก็จริงว่ะ

จากนั้นผมก็อ่านมาเรื่อย ทั้งเรื่องจักรวาล เรื่องทั่วๆไปในธรรมชาติ มีทุกเรื่องเลย

ผมว่าพระไตรปิฏก เหมือนกับหนังสือวิทยาศาสตร์เล่มโต ที่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นจริงตามธรรมชาติ

ไม่ได้มีส่วนที่เหนือธรรมชาติ ผมว่าพระพุทธเจ้า คือนักวิทยาศาสตร์ที่เก่งมากๆคนหนึ่งของโลกเลยครับ

ผมว่าพระบางรูปท่านก็คงศึกษาพระไตรปิฏกมาอย่างจริงจังและยาวนาน และได้วิเคราะห์ สังเคราะห์ เชื่อมโยงมูลเหตุต่างๆ

ที่เกิดขึ้นจริงตามธรรมชาติ จนสรุปเป็นความคิดรวบยอดและได้มาซึ่ง "แก่นที่แท้จริงของพระพุทธศาสนา"

แล้วนำออกเผยแพร่โดยไม่ได้อ้างอิงถ้อยคำในพระไตรปิฏกมากนัก จนบางท่านคิดว่ามั่ว คิดเอาเอง

แต่อย่าลืมว่าพื้นฐานทางความคิด แนวคิด จุดมุ่งหมายก็มาจากที่เดียวกันคือ"พระไตรปิฏก" (หนังสือเรียนพระ)

แตกต่างกันที่กระบวนการคิด การวิเคราะห์และการตีความ ซึ่งสิ่งเหล่านี้แหละคือมูลเหตุของ"ความขัดแย้ง"

ทุกท่านลองเปิดใจ ไม่มองว่าฝ่ายใดผิด ฝ่ายใดถูก แล้วลองนั่งนึกดู ทุกท่านจะพบว่าสิ่งที่ท่านคิดกับสิ่งที่คนอื่นคิด

มันช่างมีความสอดคล้องกันเหลือเกิน และสุดท้ายที่ทุกท่านจะได้รับก็คือ........ความว่างเปล่า ขอบคุณครับ