กระทู้นี้หมูน้อยขอนำเสนอเรื่องราวผ่านบทกวีโดย Merrill Glass นักแต่งกลอน กวีจากนิวเซาท์เวลล์ ควีนส์แลนด์
บทกวีชุดนี้ได้รับความนิยมอย่างมากไปทั่วโลก เพราะแต่งด้วยถ้อยคำที่มีพลัง อ่านง่ายและเข้าใจง่าย

เมื่อไม่นานมานี้นักวาดการ์ตูนชาวจีนได้วาดรูปให้สอดคล้องกับเนื้อหาในกวี
พร้อมกับใส่คำกวีบรรยายภาษาจีนเคียงคู่ไปกับภาษาอังกฤษซึ่งเป็นต้นฉบับและได้นำเผยแพร่บนblog
แม้จะเป็นเพียงภาพวาดการ์ตูน ด้วยถ้อยกวีและรูปภาพสื่อความหมาย....ทำให้บทกวีนี้มีชีวิตขึ้นมา...

* เพื่ออรรถรสในการรับชมกระทู้ ผู้อ่านสามารถเปิดคลิปเพลงประกอบการอ่านกระทู้
และเนื่องจากเป็นภาพวาดการ์ตูน หมูน้อยขอเลือกเพลงจากการ์ตูนแอนิเมชั่นเรื่อง " นารูโตะ "
เพลงซึ้ง บทกวีมีความหมาย....จะช้าไปเล่าใย....พ่ะน่ะ


เพลงประกอบซาวแทร็คจากแอนิเมชั่น " นารูโตะ " Sadness and Sorrow...
..................................................................................................................................

But you didn't
แต่แล้ว.....เธอก็ไม่


จำวันนั้นได้หรือเปล่า...
วันที่ฉันยืมรถคันใหม่ของเธอแล้วขับไปชนจนรถบุบ...

ฉันคิดว่าเธอคงจะฆ่าฉันให้ตายเป็นแน่แท้
แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


จำวันนั้นได้หรือเปล่า...
วันที่ฉันอาเจียนขนมพายสตรอเบอร์รี่ลงบนพรมอันใหม่ของเธอ...

ฉันคิดว่าเธอคงจะเกลียดฉันเป็นแน่แท้
แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


จำวันนั้นได้หรือเปล่า...
วันที่ฉันลากเธอไปชายหาด ทั้งๆที่ฝนตก อย่างที่เธอบอกไว้ว่าฝนจะตกไม่มีผิด...

ฉันคิดว่าเธอคงจะพูดว่า..เห็นมั๊ยล่ะ บอกแล้วไง


แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


จำวันนั้นได้หรือเปล่า...
วันที่ฉันทำตัวเจ้าชู้กับผู้ชายอื่นๆ อยากให้เธอหึงไง...และเธอก็หึงจริงๆด้วยสิ

ฉันคิดว่าเธอคงจะทิ้งฉันไปซะแล้ว


แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


จำวันนั้นได้หรือเปล่า...
วันที่ฉันลืมบอกให้แต่งตัวสุภาพในงานเต้นรำ แต่สุดท้ายเธอใส่ยีนส์มางานซะงั้น

ฉันคิดว่าเธอคงจะปล่อยฉันไว้คนเดียว




แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


ใช่สินะ...
ยังมีอีกตั้งหลายอย่างที่เธอยังไม่ได้ทำ...




แต่เธอก็อดทนกับสิ่งที่ฉันทำตลอดมา...


รักฉัน..... ดูแลปกป้องฉัน.....


ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย ที่ฉันอยากจะทำเพื่อเธอทดแทนในสิ่งที่ฉันทำลงไป...


เมื่อเธอกลับมาจากสงครามเวียตนาม...








แต่แล้ว.....เธอก็ไม่.....


เจ้าของบทกวีเป็นหญิงสาวชาวอเมริกัน สามีของเธอเป็นทหารและไปรบที่สมรภูมิเวียตนามเมื่อลูกสาวของเธออายุได้เพียงสี่ขวบ..
หลังจากวันนั้น คงเหลือเพียงเธอและลูกสาวที่มีเพียงกันและกัน

ต่อมาพบว่าสามีของเธอเสียชีวิตในสมรภูมิรบ เธอกลายเป็นหม้าย จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต...


เมื่อลูกสาวจัดการเก็บข้าวของที่เหลืออยู่ของแม่ และได้พบกับบทกวีที่แม่เขียนถึงพ่อ เมื่อคราวนั้น...

But you didn't....

................................................................................................................................................

ก่อนจาก...

อย่าลืมกอดคนที่คุณรัก รักกันทุกๆวัน กอดกันให้แน่นๆเหมือนเป็นวันสุดท้ายเด้อจ้า
รักกันให้มากๆเด้อ และขอบคุณที่อ่านกระทู้ แปลผิดแปลถึกกะขออภัยหลายๆเด้อ หมูน้อยถนัดแต่ภาษาอิสาน พ่ะน่ะ จุ๊บๆๆๆ

* บางแหล่งที่มาบอกว่าเป็นเรื่องราวชีวิตของ Merrill Glass บางแหล่งบอกเป็นเพียงบทกวีที่เขียนเพื่อให้กำลังใจผู้สูญเสีย
* ต้นฉบับเป็นภาพต่อเนื่องทางยาวภาพเดียว หมูน้อยตัดและรวมภาพบางภาพเข้าด้วยกัน (ต้องขออภัยต้นฉบับภาษาจีนมา ณ ที่นี้)
* ขอบคุณที่มา   http://www.chinasmack.com ,  http://www.viralnova.com
* ขอบคุณเพลงประกอบจากการ์ตูนนารูโตะ เพลงเพราะอิหลี พ่ะน่ะ.