ผมอายุยี่สิบสาม  ตอนนี้ผมกำลังศึกษาอยู่
เคยบอกทางบ้านในสิ่งที่เราเป็นไรแล้ว  แต่เค้าก็ยังไม่ยอมรับ

ผมกลุ้มใจทุกครั้งที่ทางบ้านพูดถึงเรื่องแต่งงาน  
ทางบ้านบอกว่าเมื่อเรียนจบแล้วให้ทำงานสักหนึ่งปีแล้วรีบแต่งงาน

แม่อยากอุ้มหลานแล้ว  ส่วนตัวผมก็เข้าใจในส่วนนี้  แต่ผมก็อยากให้ทางบ้านเข้าใจในตัวผม
ผมไม่อยากทำร้ายผู้หญิงอีกคนที่จะต้องแต่งงานกับผม  เพราะผมไม่ได้แต่งงานกับเขาด้วยความรัก  แต่ผมก็ไม่อยากให้ทางบ้านเสียใจ
ผมจึงรู้สึกแย่ทุกครั้งที่ทางบ้านคุยเรื่องนี้กับผม  ผมจึงพยายามบ่ายเบี่ยง  เปลี่ยนหัวข้อสนทนาทุกครั้ง  
จนหลังๆทางบ้านเริ่มรู้ทันแล้วบอกว่าอย่าเปลี่ยนเรื่องคุย  T T

ผมอยากให้ทางบ้านเปิดใจรับในสิ่งที่ผมเป็น  ให้โอกาศผม
ผมไม่รู้ว่าถ้าเกิดแต่งงานไปแล้วข้างหน้าจะเป็นอย่างไร  เด็กที่เกิดมาต้องมีปมด้อยถูกเพื่อนล้อที่พ่อเป็นแบบนี้

  
ท่านใดมีประสบการณ์ด้านนี้บ้างคับ  ลองแชร์ประสบการณ์กันดู

ผมอยากคุยกับทางบ้านให้เข้าใจ  ถึงรู้ว่ามันยากมากก เฮ้ออ