สวัสดีค่ะ วันนี้เรามาขอรับช่วงจากคุณ fukaze อีกแล้วค่ะ เนื่องจากตอนนี้คุณ fukaze เจอมรสุมเรียนและงานรุมอยู่อย่างหนัก
เราเลยขอมาทำกระทู้แทนชั่วคราวนะคะ พอคุณ fukaze มรสุมผ่านพ้นไปแล้ว ก็จะกลับมาเช่นเดิมค่าาาา

คำขอเล็กน้อยเช่นเดิม เรื่องวายรบกวนช่วยใส่สปอยล์ด้วยนะคะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

อ๊ะ ในตอนนี้เราคงจะเปิดโหมดติ่งเยอะหน่อยนะคะ ขออภัยล่วงหน้าเลยน้าาา XD
คือเกมโยเซ็นนี่เราโฮกมากอะ >_< (พอๆกับเกมชูโตคุ) แล้วได้ทำกระทู้ ก็เลย... >_<

เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา มาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-


ความเดิมตอนที่แล้ว

เริ่มช่วงต้นเกมในรอบ Quarter Finals พบกับกำแพงไททัน เอ๊ะ โยเซ็น

ตั้งแต่ตอนสตรีทบาสหน้าร้อนแล้วสินะ คราวนี้ไม่ลืมนายหรอกนะ คิโยชิ เทปเปย์ เริ่มจากขยี้นายก่อนเลย
ดีใจนะที่นายจำได้ด้วย แต่ถ้าคิดว่าทำได้ก็เอาเลย

#แม่ยกนอนตาย เอ๊ยยยยยยยย เดี๋ยวสิ ไม่ใช่ๆๆๆ นั่นมันความเดิมของเราคนเดียวแล้วค่ะ
อันนี้ๆ

ไม่ว่าจะที่ไหนๆในเส้นสามคะแนน ก็เป็นอาณาเขตของมุราซากิบาระคุงทั้งหมด
...จะขยี้ให้หมดทุกคนเลย

#แม่ยกก็ตายอย่างสงบอยู่ดี -,,-


เข้าเกม เซย์รินเริ่มบุกเร็วก่อน แต่ก็ทำอะไรโยเซ็นไม่ได้ และในที่สุดแต้มแรกของเกมโยเซ็นก็เป็นฝ่ายได้ไป
แถม เทปเปย์กับคากามิคุงยังแพ้รีบาวน์พี่หลิวกับโอคามุระซังอีกตะหาก


เซย์รินเลยเริ่มแผนต่อไปคือจะโต้กลับเร็ว แต่แล้วกับเจอมุราซากิบาระคุงอยู่ใต้แป้นซะงั้น!!! หมอนี่ไม่ได้ขึ้นบุกรึ??
ใช่ค่ะ ไม่ได้บุกเพราะ มรซกบร.คุงขี้เกียจวิ่งนั่นเอง 55555555555555 แต่กลายเป็นว่า แผนโต้เร็วก็ล้มเหลวไปโดยปริยาย


ต่อไปก็จะทำคะแนนให้ได้จากวงนอก แต่.. ก็บล็อคได้ซะหมดอีกกกกก มุราซากิบาระคุงแขนขายาวเกินไป
แถมเซย์รินยังรีบาวน์ไม่ได้เสียด้วย แย่แล้ว... จนใกล้จะหมดควอเตอร์แรก คะแนนคือ 18 ต่อ 0 !!!!!
ถ้าจบควอเตอร์แรกด้วยตาม 18 คะแนนจะต่างกับ 20 คะแนนมาก เพราะถ้าไปถึง 20 ล่ะก็ กำลังใจหดหายแน่นอน


แถมจังหวะนั้น ก็เป็นจังหวะบุกของโยเซ็น ฟุคุอิซังได้ชู้ต แต่ไม่ลงและก็ต้องรีบาวน์ ซึ่งในตอนนั้น...

ย้อนความหลังของเทปเปย์ที่รักของอะฮั้น (สร้อยคำนี่อะไรน่ะ?? )

เทปเปย์กำลังฝึกข้อมือเพื่อเสริมพลังในการพัฒนาการจับลูก เพราะมือใหญ่อย่างเทปเปย์ก็ได้เปรียบอยู่แล้ว
ป๊ะป๋าของริโกะซังเลยให้ฝึกรับก้อนหินใหญ่หนัก(และขรุขระ)ให้ได้ด้วยมือเดียว!!
เพราะการฝึกจับอะไรยากๆได้ผลดีกว่าการเสริมแรงมือเฉยๆด้วย และเทปเปย์ก็...


ใต้แป้นของเซย์รินฉันจะปกป้องเอง!!

ไวซ์ คลอว์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!

//เป็นท่าที่ เทปเปย์ใช้มือเดียวจับลูกได้ขณะอยู่กลางอากาศนั่นเอง


#น่ารักเกินไปแล้วววว เทปเปย์จ๋า แม่ยกจะเป็นลม -,,- (แปะภาพนี้เพราะแค่นี้สินะ?? XD)


เซย์รินจึงไม่เสียคะแนนสุดท้าย และจบควอเตอร์แรกโดยตามอยู่ 18 ต่อ 0 (แค่นี้ก็โหดเกินไปแล้วววว T_T)


ริโกะซังอธิบายถึงแนวป้องกันของโยเซ็นคร่าวๆ และทุกคนเห็นว่าแม้ว่าจะยังพอมีทางทำคะแนนจากด้านนอกได้
แต่ว่าถ้าทำคะแนนจากวงในไม่ได้ก็คงไม่ชนะอยู่ดี และในตอนนั้น...


คือว่า ทุกคนครับ ผม..
........

เอ๋???!!!!!


ไดจังกับซัทสึกิจังที่เพิ่งเข้ามาดู เห็นสกอร์แล้วก็อึ้งนิดๆ แต่มันก็แบบนี้ล่ะนะ
//นักพากย์กิตติมศักดิ์ประจำตอน อาโฮ่มิเนะ ไดจัง


กลับมาควอเตอร์สอง เซย์รินบุกก่อนบอลผ่านไปที่เทปเปย์ แต่ก็โดนมุราซากิบาระคุงประกบอยู่

#ลงภาพนี้ด้วยความลำเอียงส่วนตัวล้วนๆๆๆๆๆๆ ไม่มีเหตุผลอื่นใด 55555555 จะฟินทำไมก็ไม่รู้ แค่นี้อะ XD

เทปเปย์กระโดดแต่ไม่ชู้ต โยนต่อให้คากามิคุง แต่มุราซากิบาระคุงก็หันกลับมากระโดดบล็อคทันอีกครั้ง (นี่ก็น่ากลัวไป๊!! >_<)
แต่แล้วคากามิก็งัดกลับมาได้ และส่งต่อไปให้คุโรโกะ และก็...


ท่าแบบนั้นมันอะไรกันน่ะ??


ถึงจะเป็นมุราซากิบาระก็บล็อคไม่ได้หรอกนะ เพราะลูกชู้ตนั่นมันจะ...


หายไป...


18-2 แต้มแรกของเกมของเซย์รินได้มาแล้ว!!!!!!

คุโรจิน!!!!!

#แม่ยกเป็นลมตายอีกแล้วค่า หน้าโหดก็น่าร้ากกกกกกก -,,- (แปะภาพนี้เพราะแค่นี้(อีกแล้ว??) XD)

อึก..

#ชอบภาพนี้อะ เท่มากกกกกกกกกกกกก แง้วววว >w<

(มีต่อ)