หนูไม่รู้จะทำยังไงดีแล้วค่ะ มันตันหมดทุกทาง
ครอบครัวหนูกำลังลำบากมากๆ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้
ครอบครัวหนูมีกันอยู่ 3 คน แม่ลูก พ่อทิ้งพวกเราไปแต่งงานใหม่ตั้งแต่หนูอายุได้ 10 ปี ตอนนี้หนู 20 แล้ว สิบกว่าปีที่ แม่ต้องหาเงินคนเดียว
แม่หนูเป็นข้าราชการ แต่เงินเดือนไม่เคยพอ หนี้ท่วมหัว ครั้งหนึ่งหนูเคยถามแม่ว่า ทำไมแม่ถึงเป็นหนี้เยอะจัง แม่มองหน้าหนูแล้วร้องไห้บอกว่า
ก็เพราะพวกแกไง แม่ถึงเป็นหนี้ แม่อยู่คนเดียวกินอะไรก็ได้ แต่เพราะมีพวกแกแม่ถึงต้องยืม แม่ไม่อยากให้พวกแกอด
หนูจำได้ว่า วันที่แม่เลิกกับพ่อ วันนั้นเรามีเงินในกระเป๋าเหลือแค่ 20 บาท ถ้ากินวันนี้ พรุ่งนี้พวกหนูก็อด แต่โชคยังดีที่ยายหนูท่านยื่นเงินให้ ทำให้เราไม่อดกัน
พวกเราสามแม่ลูกอยู่กันมาแบบ พอมีพอกิน บางครั้งก็ขัดสนบ้าง แต่ก็ยังไม่ถึงกับต้องอด
จนกระทั้งหนูสอบติดเข้ามหาลัยได้ ก็ต้องจากแม่มาไกล ค่าใช้จ่ายก็ยิ่งสูงขึ้น แม่ต้องโอนเงินมาให้ทุกอาทิตย์ ทำให้เงินเริ่มไม่เหลือ หนี้เริ่มเยอะขึ้น แม่หนูต้องหาเงินคนเดียวมันลำบากมาก
จนกระทั้งมาวันนี้ น้องโทรมาหาหนูว่า แม่กลับมาจากที่ทำงานอยู่ๆก็เข้าห้องปิดประตู ร้องไห้ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา หนูถามน้องว่า เพราะเขาจะมายึดรถ
และแม่ก็โดนเพื่อนที่ทำงานว่าร้าย กระแนะกระแหน ใส่ หนูไม่เข้ามใจเลยค่ะ ว่าคนพวกนี้เขาคิดอะไรกันอยู่ ชีวิตพวกเขามีความสุขมากใช่มั้ยที่ได้พูดนินทา พวกจาส่อเสียดน้ำใจคน คนที่ยิ่งทุกข์อยู่แล้ว เขามีความสุขมากใช่มั้ยที่ได้เอาเท้ามาเหยี่ยบหัวให้เราจมดินให้เราทุกข์กว่าเดิม
ตอนนี้หนูกลุ้มใจมาก หนูไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว หนูกลัวแม่ฆ่าตัวตาย หนูกลัวไปหมด หนูอยากกลับบ้านแต่ยังสอบไม่เสร็จเลยค่ะ
ตอนนี้เงินติดตัวหนูก็ไม่เหลือเลยสักบาท
ที่มาพูดเพราะหนูอักอั่นตันใจในชีวิตของตัวเองมาก
ทำไมชีวิตคนเราถึงเป็นแบบนี้
ครอบครัวหนูกำลังลำบากมากๆ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้
ครอบครัวหนูมีกันอยู่ 3 คน แม่ลูก พ่อทิ้งพวกเราไปแต่งงานใหม่ตั้งแต่หนูอายุได้ 10 ปี ตอนนี้หนู 20 แล้ว สิบกว่าปีที่ แม่ต้องหาเงินคนเดียว
แม่หนูเป็นข้าราชการ แต่เงินเดือนไม่เคยพอ หนี้ท่วมหัว ครั้งหนึ่งหนูเคยถามแม่ว่า ทำไมแม่ถึงเป็นหนี้เยอะจัง แม่มองหน้าหนูแล้วร้องไห้บอกว่า
ก็เพราะพวกแกไง แม่ถึงเป็นหนี้ แม่อยู่คนเดียวกินอะไรก็ได้ แต่เพราะมีพวกแกแม่ถึงต้องยืม แม่ไม่อยากให้พวกแกอด
หนูจำได้ว่า วันที่แม่เลิกกับพ่อ วันนั้นเรามีเงินในกระเป๋าเหลือแค่ 20 บาท ถ้ากินวันนี้ พรุ่งนี้พวกหนูก็อด แต่โชคยังดีที่ยายหนูท่านยื่นเงินให้ ทำให้เราไม่อดกัน
พวกเราสามแม่ลูกอยู่กันมาแบบ พอมีพอกิน บางครั้งก็ขัดสนบ้าง แต่ก็ยังไม่ถึงกับต้องอด
จนกระทั้งหนูสอบติดเข้ามหาลัยได้ ก็ต้องจากแม่มาไกล ค่าใช้จ่ายก็ยิ่งสูงขึ้น แม่ต้องโอนเงินมาให้ทุกอาทิตย์ ทำให้เงินเริ่มไม่เหลือ หนี้เริ่มเยอะขึ้น แม่หนูต้องหาเงินคนเดียวมันลำบากมาก
จนกระทั้งมาวันนี้ น้องโทรมาหาหนูว่า แม่กลับมาจากที่ทำงานอยู่ๆก็เข้าห้องปิดประตู ร้องไห้ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา หนูถามน้องว่า เพราะเขาจะมายึดรถ
และแม่ก็โดนเพื่อนที่ทำงานว่าร้าย กระแนะกระแหน ใส่ หนูไม่เข้ามใจเลยค่ะ ว่าคนพวกนี้เขาคิดอะไรกันอยู่ ชีวิตพวกเขามีความสุขมากใช่มั้ยที่ได้พูดนินทา พวกจาส่อเสียดน้ำใจคน คนที่ยิ่งทุกข์อยู่แล้ว เขามีความสุขมากใช่มั้ยที่ได้เอาเท้ามาเหยี่ยบหัวให้เราจมดินให้เราทุกข์กว่าเดิม
ตอนนี้หนูกลุ้มใจมาก หนูไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว หนูกลัวแม่ฆ่าตัวตาย หนูกลัวไปหมด หนูอยากกลับบ้านแต่ยังสอบไม่เสร็จเลยค่ะ
ตอนนี้เงินติดตัวหนูก็ไม่เหลือเลยสักบาท
ที่มาพูดเพราะหนูอักอั่นตันใจในชีวิตของตัวเองมาก