ถึง คุณหญิงดารินทร์แม่ยอดดวงใจของผม ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน
แต่ต้องหักห้ามใจไม่ให้ไปหาคุณที่กรุงเทพ เพราะได้ข่าวว่า
ตอนนี้ที่กรุงเทพวุ่นวายเหลือเกิน มีกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงอยู่ทั่วไป
ทั้งกลุ่มชาวนา กลุ่มคปท. กลุ่มกปปส. แล้วยังมีหลวงปู่พุทธอิสระอีก
เรียกร้องให้นายกฯลาออกเนื่องจากการบริหารประเทศล้มเหลว
แล้วยังเรื่องจำนำข้าว พรบ.สุดซอยอะไรนั่นอีก..ได้ยินข่าวว่ายุคนี้เป็นยุคข้าวยากหมากแพง
ประชาชนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้าจริงหรือ?
แต่ผมก็ไม่รู้หรอกนะ เพราะที่น้องน้ำแห้งนี่สบายมาก แค่เดินเข้าป่าก็ได้อาหารมากินแล้วไม่ต้องเสียเงินซักแดงเดียว
และเขาว่าในสภามีแต่เสือ สิงห์ กระทิง แรด ทั้งนั้น จริงหรือ?
ไอ้แหว่ง ไอ้ลายพาดกลอนผีสิง หรือกระทิงเปลี่ยวที่เราผจญกันมาที่ดงมรณะที่ว่าร้ายกาจนักหนาก็หาได้เทียบชั้นสิงห์เสือในสภาเลยเชียวหรือ
พวกม็อบก็ถูกครอบงำอุดมการณ์จาก จอมผีดิบมันตรัย ยังไงยังงั้นเลยสิ
ผมเกรงว่าขืนบ้านเมืองยังเป็นไปเช่นนี้ อีกไม่นานผู้คนคงเข่นฆ่ากัน
กลายเป็นเมืองต้องคำสาป รกร้างดังเช่นนิทรานครเป็นแน่แท้
นึกๆไปก็อิจฉาแงซายนะ ที่บ้านเมืองของเขาแม้จะห่างไกลจากความเจริญ
แต่ก็สงบสุข ร่มเย็นเพราะผู้นำเปี่ยมล้นด้วยปรีชาชาญ
เปี่ยมด้วยคุณธรรมและจริยธรรม การเป็นเมืองที่ปิดกั้นอยู่ในหุบเขาพระอุมา
อาจจะดีกว่าเมืองที่เปิดกว้างอย่างเมืองไทยก็เป็นได้
เพราะนอกจากจะเปิดกว้างรับทุกอย่างโดยไม่กลั่นกรองแล้ว
ยังมีม็อบที่ถูกครอบงำโดย จอมผีดิบมันตรัย มาชุมนุมเรียกร้องนู่นนี่นั่นอีก
เอาเป็นว่าอีกไม่นานคงได้ไปหานะ แต่ตอนนี้ต้องเข้าป่าไปล่ากระทิงก่อน..
แล้วคุณชายในฐานะทูตทหารบกและไชยยันในฐานะนายทหารปืนใหญ่เป็นยังไงบ้าง
เพราะมีข่าวลือกันไม่สิ้นสุดว่าทหารจะปฏิวัติอยู่ทุกวัน หวังว่าท่านคงจะสบายดีนะครับ
คุณหญิงดูแลตัวเองด้วยนะ เป็นห่วงนะครับ คุณอำพลให้ตาบุญคำลงมาตามแล้วล่ะ
แล้วค่อยพบกันนะครับ แม่ดอกฟ้าของพรานไพร...