เจ็บแค้นเธอล้นฟ้ามหาสมุทร                  เจ็บที่สุดเมื่อเธอไม่หวั่นไหว
จะคัดค้านคุกคามวิธีใด            ไม่หวั่นไหวเธอยืนสู้บนลู่ทาง
         ปากตะโกนด่าก้องตามัวตัวสั่น              ประกาศลั่นเราคืออหิงสา
มาเหวยเพื่อนผู้มีวิทยา            มีฤทธามีอำนาจบารมี
        ดั่งพญาเสือโคร่งที่หิวโหด        แกะกระโดดผ่านหน้าไม่หลบหนี
หมายตะครุบจับกินสิ้นชีวี            แกะน้อยมีบุญญาพาพ้นภัย
        เสือเฒ่าป่าวเมืองป่ามาเป็นพวก              สิ้นมดปลวกแมงสาบราชสี
หมายเพียงเธอแกะน้อยพนาลี                สิ้นชีวีหมดสิ้นถิ่นฝังกาย
        แกะน้อยมีบุญญารักษาอยู่        เธอยึดสู้ตามกติกาไม่ห่างหาย
ยิ่งนานวันแรงใจนั้นมากมาย                  ปกป้องเธอรอดได้ด้วยประชา
       เสือเฒ่าเจ้าลังเลเจ้าแกะน้อย                   กระจ้อยร่อยบอบบางเพียงหนักหนา
ไฉนจึงมีเรี่ยวแรงแข่งฤทธา               เสือเยี่ยงข้าผู้มากประสบการณ์
       หรือตัวเราคงเป็นเช่นคนบาป               ต้องคำสาปมารับทุกข์ในสถาน
กลางถนนกลางแดดจ้าทรมาน                  สุขสำราญเคยมีหนีหมดไป
    
    ช่วยต่อด้วยคะ ......