แรกเริ่มเดิมทีชีวิตเป็นลูกน้องมาตลอดเลยค่ะ แต่ตอนนี้ได้เริ่มงานที่ใหม่3เดือนแล้วค่ะ ตำแหน่งหัวหน้ามีลูกน้องอยู่หลายคนค่ะ ทุกคนก็คุยเล่นทำงานร่วมกันเป็นอย่างดีคะ แต่มีอยู่คนหนึ่งจากเมื่อก่อนก็คุยกันร่วมงานเป็นอย่างดี ลูกน้องคนนี้เก่งมากค่ะ เรียนรู้เร็วมาก ขยันตั้งใจทำงานมาก แต่อยู่ๆเขาก็บึ้งตึงมา3อาทิตย์แล้วค่ะ ถามอะไรก็ไม่เต็มใจตอบ เดินหนีทำเบือนหน้าใส่ ผู้ชายนะคะ คนแบบนี้มีหรือคะ พยายามถามหลายครั้งหลายหนว่าเป็นอะไร ไม่พอใจอะไรหรือต้องการอะไรหรือเปล่า ดิฉันเป็นคนคิดมากนะคะว่าเกิดอะไรขึ้นก็คุยกันดีๆ จนเมื่อวานนี้ทนไม่ไหวค่ะ ปรี๊ดแตก..เลยขอคุยกัน2คน ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมบอกนะคะ จนต้องซักไซ้จี้จนมุมประมาณนั้นเลยค่ะ ได้ความมาว่าเขาเหนื่อย แล้วดิฉันก็ไม่ใส่ใจเขาเลย คือไม่ถามเขาบ้างเลยว่าเขาเป็นยังไง มีอะไรให้ช่วยไหม อืม...ดิฉันก็เห็นนะคะว่าน้องเหนื่อยจริงแต่ดิฉันเองก็ไม่ว่างมาใส่ใจน้องจริง น้องงอลเอามากๆเลยค่ะ จะทำไงดีคะ บางครั้งจะถามเรื่องงานแต่พอเห็นหน้าก็ไม่อยากถามค่ะ บอกตรงๆว่าโกรธเหมือนกันค่ะคนที่ไม่มีเหตุผล ความจริงเรื่องแบบนี้พูดออกมาตรงๆก็จบแล้ว แต่น้องเลือกที่จะไม่พูดแล้วมาโกรธแทน มันใช่หรือคะ จะทำไงดีคะ อยากร่วมงานกันอย่างราบรื่น ควรใส่ใจไหมคะ ตอนนี้หนักอกมากค่ะ