เนื่องจากหลังจากที่กระผมได้ดูหนังเรื่องนี้ บอกได้เลย ถึงแม้ผมจะไม่ได้ร้องให้ในโรงหรือหน้าโรง แต่เมื่อใหร่ที่อยู่คนเดียว อื้อหือ ร้องให้ตลอดครับ T_T เป็นแบบนี้มา3วัน3คืนเต็มๆ ความจริงตั้งใจไปดูเพื่อตอกย้ำอดีตตอนวัยมัธยมของตัวผม เพราะดูแล้วเรื่องน่าจะคล้ายๆกันให้มันคิดถึงให้มันเจ็บปวด (ผมซาดิส) แต่ได้ไปดูเท่านั้นแหละครับ โหมันเกินที่คาดใว้เยอะครับ ผมไม่เป็นอันกิน อันเรียน อันนอนเลย ไม่รู้จะทำยังใง พยยามหาวิธีให้หายเศร้า จน
ได้ลองคิดจินตนาการถึงเรื่อง พี่ชาย | My Bromance ให้เป็นแบบ "Happy Ending" แต่พอคิดจบแล้วลองอ่านดูส่วนตัวก็อยากให้ภาค2เป็นแบบนี้ ถ้าเป็นไปได้นะครับ

*เวลาอ่านอย่าลืมเปิดเพลงในลิงก์ที่ผมแปะใว้ ช่วยให้ฟินขึ้น2เท่า *ถ้าเป็นไปได้ให้จินตนาการภาพตามด้วยนะครับเพราะเรื่องผมเขียนสั้นกว่าเพลง แต่ภาพทั้งหมดในความจริงมันดำเนินจนจบเพลงครับ‬

เรื่องก็คือ:

ในตอน หลังจากที่แม่บ้านรู้ว่ากอล์ฟกับแบงค์เป็นแฟนกันจึงบอกให้พ่อรู้ พ่อจึงเรียกมานั่งเคลียร์กัน ถึงคำพูดที่กอล์ฟว่า"แล้วคนอย่างพ่อละ รับกอล์ฟได้รึเปล่าละ ผู้ชายกับผู้ชายรักกัน มันผิดตรงใหนละพ่อ" หลังจากนั้นพ่อก็ให้กอล์ฟย้ายไปเรียนที่อเมริกา ไปลาแบงค์และเพื่อนๆที่โรงเรียนเป็นไปด้วยความเศร้าโศก 1ปีผ่านไปกอล์ฟกลับมาแต่ มีแฟนใหม่เป็นผู้หญิง พอช่วงที่กลับมา หลังจากนั้นกอล์ฟกับแบงค์ก็มีปัญหากัน แบงค์ก็เลยยอมเป็นแฟนพี่ต้อม ไม่ค่อยคุยกัน ทะเลาะกันบ้าง จนถึงตอนที่แบงค์หนีพี่ต้อมกลับบ้าน พี่ก็กอล์ฟลากแบงค์ไปเคลียร์กันที่ถนน จนโดนรถชนเข้าโรงพญาบาลทั้งคู่ กอล์ฟไม่เป็นอะไรมากนัก แต่พ่อและเพื่อนๆยังไม่ให้เจอแบงค์ กอล์ฟอยากรู้ว่าแบงค์เป็นอะไรและอยากเจอแบงค์มากเพราะไม่ได้เจอกันมาหลายวันแล้ว เพื่อนและพ่อจึงบอกว่า แบงค์ใตเสียไปข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างใช้การได้ไม่ดีนัก กอล์ฟรู้สึกรับไม่ได้จึงยอมบริจาคใตข้างหนึ่งให้แบงค์ได้มีชีวิตต่อ และผ่านฉากที่กอล์ฟกลับบ้านไปมองโมเดลอุลตร้าแมนคิดถึงภาพเก่าๆ และจนวันเกิดของแบงค์อีกครั้ง แบงค์ได้แลกของขวัญและได้แกะดูกัน กล่องสุดท้ายเป็นของแบงค์คือเล็กๆเปิดดูมีแหวน2คือ แหวนคู่ของพี่กอล์ฟ แล้วต้าก็เอาจดหมายที่เขียนโดยพี่กอล์ฟให้แบงค์อ่าน ก็ทำให้แบงค์ได้รู้ว่า พี่กอล์ฟได้เป็นมะเร็งตายไปแล้วตั้งแต่หลังจากเกิดอุบัติเหตุได้1เดือน แบงค์และเพื่อนๆก็ไปเยื่ยมที่หลุมศพของกอล์ฟ ที่สุาน หลังจากนั้นแบงค์ก็ต้องมีชีวิตอยู่ด้วยการที่ไม่มีพี่กอล์ฟเคียงข้าง และคอยจดจำไปตลอดครับ....
|
(สงสัยกันใช่ใหมละครับ? ว่ามันต่างจากเรื่องเดิมยังใง ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องดึงเรื่องเอาซะเหมือนเค้าโครงเดิมเลย 555+ ต่อไปนี้ต่างหากครับที่จะเปลื่ยนทุกอย่าง)
|

ย้อนกลับมาที่ฉากที่พ่อของกอล์ฟนั่งเคลียร์กัน จบที่คำว่า "ผู้ชายกับผู้ชายรักกัน มันผิดตรงใหนละพ่อ"  พ่อสะดุ้งเฮือกในใจ หัวใจเต้น ตึกตัก ๆ เพราะตัวเองได้เห็นภาพอนาคตที่จะเกิดขึ้นทั้งหมดกับกอล์ฟและแบงค์ กอล์ฟจะตาย และ แบงค์จะต้องเดียวดาย (เหมือนในหนัง) ภาพเหล่านั้นผ่านไปแค่เพียงเสื้ยววินาทีเดียวเอง เมื่อพ่อของกอล์ฟได้เห็นภาพดังนั้น ก็ทำหน้าช๊อค ส่วนกอล์ฟยังทำหน้าเศร้า แล้วพ่อก็พูดกับกอล์ฟด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังเหน็ดเหนื่อยว่า "กอล์ฟ ... พ่อเห็นแก่ลูก ... พ่อยอมให้แกสองคนคบกันก็ได้"

(*เปิดเพลง ฟังแล้วอ่านต่อ)

กอล์ฟทำหน้างง+แปลกใจ แล้วแบงค์ก็เดินเข้ามา "แบงค์" กอล์ฟมองหน้าแบงค์พูดแล้วเข้ามากอดแบงค์แล้วร้องให้ "แบงค์ พ่อยอมให้เราคบกันแล้ว" แบงค์"ห๊ะ" (มองหน้ากัน และพูดอีกว่า) "พ่อให้เราคบกันเป็นแฟนแล้ว"และกอดกันอีกครั้ง แบงค์ทำหน้าแปลกใจ พ่อก็ยังคงนั่งมองโต๊ะเพราะยังช๊อคกับภาพที่ตัวเองได้เห็นอยู่ กอล์ฟกับแบงค์ก็เข้ามากราบเท้าและขอโทษพ่อ พ่อก็ร้องให้และพูดว่า "ไม่เป็นไร ลูก ยังใง ลูก ก็เป็นลูกของพ่อ พ่อรักลูกทั้งคู่" แล้วธาราเธอก็จับมือพ่อ (หลังจากนั้นพ่อ แรกๆยังรับไม่ค่อยได้ แต่นานๆไปก็จะค่อยๆรับได้ที่กอล์ฟกับแบงค์เป็นแฟนกัน)

(เปลื่ยนมาเปิดเพลงนี้ ฟังแล้วอ่านไปพร้อมกับจินตนาการ)

ตัดจากไปตอนวันเปิดเทอม เช้าวันใหมที่สดใส กอล์ฟและแบงค์ ก็เดินจับมือกันไปขึ้นรถแดงเพื่อไปโรงเรียนตามเคย เข้าห้องมา เพื่อนๆต่างก็แซวกันลั่น "แอ่นแหลๆ คู่เกย์แห่งโรงเรียนฯ ฯลฯ" แล้วทั้งคู่ก็เขิน ตอนที่อาจารย์สอน ทั้งคู่จีบกัน อาจารย์ก็เลยจิก ทั้งห้องหัวเราะ

(ปิดเพลง)

สุดสัปดาห์แรกของวันเปิดเทอม พ่อโทรบอกให้กอล์ฟกับแบงค์ไปตรวจสุขภาพี่โรงพญาบาล แล้วพ่อจะมีรางวัลตอบแทน (เพราะรู้ว่ากอล์ฟเป็นมะเร็งจากภาพที่เห็นในอนาคต) แต่กอล์ฟถามพ่อว่า"ทำใมผมต้องไปตรวจด้วยพ่อ กอล์ฟก็แข็งแรงดีนิ" แบงค์ก็บอกว่า"เอาเถอะน่าพี่กอล์ฟ ไม่เสียหายอะไรหรอก" กอล์ฟกับแบงค์ก็เลยมีโอกาสได้ไปตรวจสุขภาพที่โรงพญาบาล จึงทำให้รู้ว่ากอล์ฟ เป็นมะเร็งในสมอง ทุกๆคนต่างตึงเครียด แบงค์น้ำตาจะใหลถามหมอว่า"แล้วพี่ผมจะหายใหมครับ" หมอบอกว่า "นี่ยังโชคดีนะครับที่มาทัน ถ้ารู้ตัวช้ากว่านี้ ก็จะเข้าระยะ3 ซึ่งมะเร็งชนิดนี้ถ้าเข้าระยะที่3 แล้วจะรักษาได้ยากหรือรักษาไม่ได้เลยครับ ผู้ป่วยจะยังใช้ชีวิตได้ตามปกตินะครับ แต่ต้องคอยกินยาเป็นประจำ รักษาสุขภาพ และขอให้รักษาสภาพจิตใจให้ดีอยู่เสมอนะครับ" กอล์ฟก็บอกแบงค์ว่า "บอกแล้ว พี่กอล์ฟซะอย่าง ไม่เป็นไรมากหรอก" และเชื่อใหม่ครับว่าเพียงแค่6เดือนกอล์ฟรักษามะเร็งหายขาดได้อย่างเหลือเชื่อ(เพราะได้รับแรงบัลดาลใจจากแบงค์เพื่อนและครอบครัว).

ในเย็นวันศุกร์ของอาทิตย์สุดท้าย ก่อนการส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ กอล์ฟกับแบงค์อยู่ในห้องนอน กอล์ฟกำลังอ่านนิติยสารโมเดลเพื่อเลือกโมเดลตัวใหม่ ส่วนแบงค์นั่งเขียนนิยายอยู่ (เพราะอาทิตย์นี้อาจารย์ใจดี ไม่สั่งการบ้านไว้ให้ทำในช่วงวันหยุดเทศกาลปีใหม่) ทันใดนั้นก็มีเสียงรถยนต์ขับเข้ามาแล้วมาหยุดที่หน้าบ้าน แล้วขับออกไป หมายความว่ามาส่งใครซักคน แบงค์ที่อยู่ใกล้กว่าก็เลยออกไปดูที่ระเบียงเพื่อให้รู้ว่าใครมา คนๆนั้นคือ.. “พี่กอล์ฟๆ! พ่อแม่กลับมาแล้ว” พี่กอล์ฟตอบว่า “ห๊ะ จิงดิ” แล้วทั้งคู่ก็วิ่งลงบรรใดไปหาพ่อแม่ พ่อเซอร์ไพรส์กอล์ฟและแบงค์อีกแล้ว >_< ที่ได้กลับบ้านซักทีหลังจากที่ต้องออกไปทำงาน ณ ที่ไกลบ้านอันแสนยาวนาน “โห! พ่อ พ่อเซอร์ไพรส์ผมอีกแล้วนะ สวัสดีครับแม่” แม่(ธารา)ถามแบงค์“แบงค์ช่วงที่พ่อแม่ไม่อยู่พี่กอล์ฟทำตัวดีไหมลูก” “ดีครับแม่” แล้วแบงค์กับกอล์ฟก็มองหน้าแบบว่า รู้กันนะ!?! กอล์ฟถามพ่อ“เอ้อ พ่อ คราวนี้พ่อมีของที่พ่อเคยคุยไว้กับผมมาด้วยรึเปล่า” พ่อตอบ“แน่นอนสิลูก คราวนี้พ่อไม่ลืมหรอก.. เอาละ ตอนนี้พ่อกับแม่เหนื่อยแล้วก็หิวด้วยลูก เดื๋ยวเราทำกับข้าวกินเลยนะ” แบงค์ว่า “ครับ เดี๋ยวพ่อกับแม่เตรียมตัวรอนะครับ เดี๋ยวผมกับพี่กอล์ฟ จะทำสุดฝืมือเลย...”
หลังทานข้าวกันเสร็จ หลังจากที่กอล์ฟกับแบงค์ล้างจานเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้องครัวกำลังจะจะขึ้นบรรใด
พ่อที่นั่งกับแม่อยู่ที่โต๊ะทานข้าวก็เรียก“กอล์ฟ แบงค์ มานั่งคุยกับพ่อหน่อยสิลูก” กอล์ฟกับแบงค์ก็มองหน้ากันแล้วก็เข้ามานั่งตรงข้ามกับพ่อ พ่อมองหน้ากอล์ฟกับแบงค์ กอล์ฟกับแบงค์ทำหน้าแอบสงสัยและกลัวๆว่าพ่อมีอะไรจะพูดกับเรากันแน่ จะให้เราเลิกกันรึเปล่า...

(*เปิดเพลง ฟังแล้วอ่าน)

แล้วพ่อมองหน้ากอล์ฟกับแบงค์ยิ้มเหมือนจะร้องให้ แล้วพูดว่า “ลูก ลูกรู้ไหมว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงยอมให้ลูกสองคนคบกัน” แบงค์ตอบ“เออ ไม่รู้ครับ” กอล์ฟ “เพราะอะไรเหรอครับพ่อ” พ่อพูดต่อด้วยเสียงราบเรียบ”เรื่องที่พ่อจะบอก พ่อบอกกับแม่แล้วนะ แม่รู้หมดแล้ว เหลือแต่เราสองคนนี่แหละ พ่อต้องบอกให้ลูกทั้งสองคนได้รู้” กอล์ฟกับแบงค์ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ .........................
“ลูกเชื่อในเรื่องปาฏิหาริย์ เรื่องเทพไหมลูก... พ่อรู้ ว่าเราต่างศาสนากัน แต่พ่ออยากจะบอกว่าที่พ่อยอมให้ลูกสองคนคบกัน คงเป็นบุญของพวกเรานะ เพราะพระแม่ศรีอุมาเทวีที่แม่บูชาอยู่ มาบอกสิ่งที่จะเกิดกับลูกให้พ่อได้เห็น สิ่งที่มันจะเกิด ถ้าพ่อไม่ให้ลูกสองคนคบกัน และวันนั้นด้วยที่พ่อบอกให้ลูกไปตรวจสุขภาพแล้วเจอมะเร็งจนให้ลูกรักษาได้ทันยังใงละ” กอล์ฟกับแบงค์มองหน้ากันแล้วก็ก็ทำหน้าแปลกใจใหญ่เลย “พ่อทำให้ลูกทั้งสองคนเห็นได้ ยื่นมือขวามาให้พ่อทีสิ” แล้วแม่ก็จับแขนขวาพ่อ พ่อก็จับมือกอล์ฟกับแบงค์” กอล์ฟกับแบงค์ยังคงงงๆ... แป๊บเดียวเท่านั้น ทั้งคู่ก็ได้เข้าไปเห็นภาพเดียวกับที่พ่อได้เห็นทั้งหมด
“ทั้งคู่เห็นตัวเองทุกอย่างตั้งแต่วันที่พ่อนั่งเคลียร์กันวันนั้น | กอล์ฟลาเพื่อนๆเรียนต่อเมืองนอกที่โรงเรียน แบงค์ก็วิ่งออกมารั้งแต่เพื่อนๆก็จับตัวแบงค์ใว้ทั้งร้องให้ฟูมฟาย “ไอ่พี่เหื้ย ๆ ๆ . ใหนบอกจะไม่ทิ้งกันใง . ถ้าไปแล้วกูจะอยู่กับใคร” | กอล์ฟมีแฟนใหม่เป็นผู้หญิงชื่อแก้มเพื่อให้พ่อภูมิใจและยอมให้กลับเมืองไทย แต่พอแบงค์เห็นดังนั้นก็เสียใจมาก | แบงค์ก็เลยยอมเป็นแฟนพี่ต้อม | กอล์ฟก็พยยามจะเคลียร์กับแบงค์ให้เข้าใจกัน แต่แบงค์ก็ไม่ยอมคุยด้วยเลย กอล์ฟ“ใหนว่าจะไม่ยุ่งกับมันอีกใงฯ ทีพี่เป็นเงื้ยฯ แบงค์ต้องอยู่ข้างพี่สิ ไม่ใช่ทำแบบนี้ฯ” แบงค์ตอบ”ก็อยากให้เป็นแบบนี้เองนิฯ ลืมเรื่องที่ผ่านมาเหอะ” ||คืนนั้น พี่กอล์ฟตะคอก“ไปเอากับไอ่ต้อมมาใช่มั้ย” แบงค์ตอบ“พี่ก็อย่าคิดว่าคนอื่นเหมือนพี่สิ พี่มาเอาแบงค์ทั้งๆที่ไม่ได้รักแบงค์จริง” กอล์ฟตอบ“ได้งั้นกูจะทำให้ดูว่ากูกับไอ่ต้อมใครรักมากกว่ากัน มานี่”..........เอื๊ยดโครม!ตุบๆ!(เสียงรถชน) ภาพรถเข็น แบงค์บาดเจ็บหนัก กอล์ฟไม่เป็นไรมาก | กอล์ฟเสียใจ | กอล์ฟบริจาคไตให้แบงค์ได้มีชีวิตต่อ | และวันเกิดแบงค์จัดที่วินด์มิลล์ แบงค์ก็ได้รับของขวัญและจดหมายจากต้า ทำให้รู้ว่าพี่กอล์ฟตายไปแล้ว แบงค์ร้องให้ล้มลง และเพื่อนๆกับแบงค์ก็ไปเยื่ยมกอล์ฟที่หลุมศพ | และแบงค์ต้องอยู่อย่างเดียวดายไม่มีพี่กอล์ฟเคียงข้าง...................................................


กลับมาที่โต๊ะ กอล์ฟกับแบงค์ได้เห็นภาพทั้งหมดแล้ว แต่ผ่านไปแค่เสี้ยววินาทีเดียวเอง ก็อยู่ในอาการช๊อคมากๆ ความรู้สึกเหมือนกับทั้งคู่ได้จากกันแล้วได้พบกันอีกครั้ง ทั้งคู่ร้องให้ออกมาทันที มองหน้ากันด้วยสิหน้าสงสาร
“พี่กอล์ฟ”แบงค์พูด
“แบงค์”กอล์ฟตอบ ทั้งคู่กอดกันแน่น ร้องให้ออกมาดัง
แบงค์“พี่กอล์ฟ มันไม่จริงใช่มั้ย พี่กอล์ฟ พี่กอล์ฟจะทิ้งแบงค์จริงๆเหรอ พี่กอล์ฟจะตายจริงๆเหรอ ไม่เอานะ แบงค์รักพี่กอล์ฟคนเดียวนะ”
กอล์ฟตอบพร้อมเสียงสั่น ”มันก็ไม่จริงแล้วไงแบงค์ ถือว่ามันเป็นบุญของเราสองคน ที่เราไม่ต้องจากกันแบบนั้น พี่สัญญานะ ว่าพี่จะไม่ทิ้งแบงค์เด็ดขาด พี่ก็รักแบงค์คนเดียวเหมือนกัน” แบงค์”ถ้าพ่อไม่เห็นภาพพวกนั้น เราสองคนคงไม่ได้อยู่ด้วยกันถึงวันนี้หรอก ผมสองคนขอบคุณพ่อมากครับ”  
พ่อ”ไม่เป็นไรลูก คนเป็นพ่อใครจะอยากให้ลูกเป็นอะไรไปละ”
หลังจากวันนั้นกอล์ฟกับแบงค์ก็รักกันห่วงกันมากกว่าเดิม

ในวันเกิดของแบงค์อีกครั้งหนึ่ง กอล์ฟและเพื่อนๆทุกคนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้า และได้ต่างก็ได้แลกของขวัญและได้แกะดู จนเหลือกล่องสุดท้าย เป็นกล่องเล็กๆ แบงค์ได้มันไปและได้เปิดดู มันเป็นกล่องสีน้ำตาล พอเปิดปั๊บ แบงค์ก็ต้องตะลึง เพราะมันคือ ...............


(*เปิดเพลง ฟังแล้วอ่านไปพร้อมกับจินตนาการ)


แหวนหมั้น!นั่นเอง และแล้วกอล์ฟก็หยิบมาใว้ในมือคุกเขาลงตรงหน้าแบงค์ และพูดว่า "น้องแบงค์ครับ หมั้นกับพี่กอล์ฟนะครับ" แบงค์ซึ้งอยู่แป๊บนึง แล้วตอบว่า "ได้สิครับ" (และแล้วพิธีหมั้นได้จัดขึ้นแบบคริสต์นะครับ) และก็จะเป็นภาพกอล์ฟแบงค์ไปกินข้าวด้วยกันเทื่ยวรอบเมืองเชียงใหม่.
พี่ต้อมซึ่งอกหักอยู่ได้เจอกับน้องโอมโดยบังเอิญในมินิมาร์ท(ตัวละครแต่งใหม่)ซึ่งเป็นตุ๊ด(เกย์รับออกสาวเรียนอยู่ปวช.ปี2น่ารักมากเพิ่งย้ายมาจากชลบุรีย์)กำลังซื้อของใช้ทำขวดสบู่เหลวตกไกล้ๆพี่ต้อมจึงเก็บขึ้นมามองหน้ากันแล้วยิ้มและถามว่า"น้องครับ น้องมีแฟนหรือยังครับ" น้องโอมตอบ"ยังคะ".


(*เปิดเพลง เลื่อนไปที่0:23นาท