เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนแปลกประหลาดไม่มีเพื่อนสนิทเราเองก็ไม่รู้ตัวเองหรอกจนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเรามีปัญหากับเพื่อนคนนึงในห้องเรียน
เราโดนเค้าถามกลับมาว่าขอถามไรอย่างสิมีเพื่อนสนิทกับเค้าปะไหนลองบอกมาซิในห้องนี้ใครเป็นเพื่อนสนิทเราตอบชื่อเพื่อนคนหนึ่งไปแล้วเค้าก็ย้อนเรากับมาว่าเคยถามมันปะว่ามันอยากจะสนิทด้วยรึเปล่าพอได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดไรมากแต่ช่วงหลังๆมานี้เริ่มมีคนอื่นๆมาถามว่าทำไมถึงไม่มีเพื่อนสนิท
เราก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่าไรแต่ว่าคำว่าเพื่อนสนิทในความคิดของเราคือคนที่ไม่เอาเราไปพูดกับคนอื่นหรือด่าเรารับหลังแต่โดยส่วนใหญ่แล้วในห้องเห็นทุกคนที่ว่าเป็นเพื่อนสนิทๆกันพอลับหลังนะต่างก็เอาเรื่องของเพื่อนตัวเองมาเล่าซะเสียหมดเลยบางทีก็เอามาด่าลับหลังแต่พอเจอหน้ากันก็อยู่ด้วยกันเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเราเลยคิดนะว่าไม่เห็นจำเป็นห้องมีเลยเพื่อนสนิทเลยไม่สิงสู่อยู่กับใครสักคนแบบว่าก็คุยด้วยหมดแต่ไม่มีคนที่เรียกว่าสนิทอะไรแบบนั้นแบบนี้เราทำถูกรึเปล่านะหรือว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติควรทำแบบคนพวกนั้นบ้างจะได้เข้ากะคนอื่นๆได้ง่ายๆบางทีก็เริ่มชักคิดแล้วดหมือนกัน