เราเลิกกับแฟนมาได้ 3 เดือนแล้ว แต่ที่เพิ่งตัดใจห่างออกมาจริงได้แค่เดือนเดียว แบบตัดขาด ไม่โทร ไม่คุยอะไรกันเลย
ตอนนี้เราอาการดีขึ้นจากเมื่อก่อนแล้วค่ะ แต่ก็ยังมีอยู่บ้างที่นึกถึงเค้าแล้วร้องไห้ออกมา มันเหมือนข้างในลึกๆเรายังตัดไม่ตายขายไม่ขาด
ยังคงมีความหวังว่าเค้าจะกลับมา ทั้งๆที่เค้าเองก็มีคนใหม่ไปแล้ว เราอยากหายจากอาการนี้ซักที.. คือเลิกคิดถึง เลิกวนเวียน
อยากปล่อยวาง ทุกวันนี้พยายามตั้งสติทุกครั้งที่นึกถึง เช่น.. นึกถึงเค้าขึ้นมาตอนซักผ้า ก็จะผ่อนลมหายใจเข้าออก
แล้วตั้งความคิดใหม่ว่านี่เรากำลังทำสิ่งใดอยู่นะ? ก่อนนอนก็สวดมนต์ทุกคืน จากที่เป็นคนไม่สวดมนต์เลย ไม่เคร่งเลย ก็มาเคร่งเอาตอนนี้
เรายังทุกข์อยู่บ้างแต่น้อยแล้ว เหมือนมีเค้าติดค้างอยู่ในใจ อยากปล่อยวาง ท่านใดเคยผ่านเหตุการณ์เช่นนี้ไปแล้ว ผ่านไปได้อย่างไร
รบกวนช่วยแชร์ความคิดเห็นกับเราหน่อยค่ะ อยากตัดเค้าให้ขาดจริงๆ อยากปล่อยวางให้ได้จริงๆ
ปล.เดือนหน้าเรามีแพลนจะไปนั่งวิปัสนากับพี่ 8 วัน 7 คืน อย่างนี้เราหวังว่าจะช่วยอะไรขึ้นมาได้บ้าง
หากท่านใดยังมีวิธีอื่นแนะนำอีกก็จะขอบคุณมากเลยค่ะ
เป็นทุกข์เพราะความรัก ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ตอนนี้เราอาการดีขึ้นจากเมื่อก่อนแล้วค่ะ แต่ก็ยังมีอยู่บ้างที่นึกถึงเค้าแล้วร้องไห้ออกมา มันเหมือนข้างในลึกๆเรายังตัดไม่ตายขายไม่ขาด
ยังคงมีความหวังว่าเค้าจะกลับมา ทั้งๆที่เค้าเองก็มีคนใหม่ไปแล้ว เราอยากหายจากอาการนี้ซักที.. คือเลิกคิดถึง เลิกวนเวียน
อยากปล่อยวาง ทุกวันนี้พยายามตั้งสติทุกครั้งที่นึกถึง เช่น.. นึกถึงเค้าขึ้นมาตอนซักผ้า ก็จะผ่อนลมหายใจเข้าออก
แล้วตั้งความคิดใหม่ว่านี่เรากำลังทำสิ่งใดอยู่นะ? ก่อนนอนก็สวดมนต์ทุกคืน จากที่เป็นคนไม่สวดมนต์เลย ไม่เคร่งเลย ก็มาเคร่งเอาตอนนี้
เรายังทุกข์อยู่บ้างแต่น้อยแล้ว เหมือนมีเค้าติดค้างอยู่ในใจ อยากปล่อยวาง ท่านใดเคยผ่านเหตุการณ์เช่นนี้ไปแล้ว ผ่านไปได้อย่างไร
รบกวนช่วยแชร์ความคิดเห็นกับเราหน่อยค่ะ อยากตัดเค้าให้ขาดจริงๆ อยากปล่อยวางให้ได้จริงๆ
ปล.เดือนหน้าเรามีแพลนจะไปนั่งวิปัสนากับพี่ 8 วัน 7 คืน อย่างนี้เราหวังว่าจะช่วยอะไรขึ้นมาได้บ้าง
หากท่านใดยังมีวิธีอื่นแนะนำอีกก็จะขอบคุณมากเลยค่ะ