เรากับแฟนคบกันมาจะเกือบปีแล้ว มีทะเลาะงอนกันบ้างตามประสา แต่เราจะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง งี่เง่า ชอบพูดจาไม่ดีกับเค้า เค้าก็ทนมาตลอด
จนมาเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาทะเลาะกันแรงมาก เราใช้คำพูดไม่ดีกับเค้าไปเยอะเลย ไม่ได้เป็นคำหยาบนะคะ สุดท้ายเราก็โมโหแล้วก็บอกเลิกเค้าไป คือเราเลิกกันด้วยความโมโหคะ เมื่อวันพุธเราก็โทรไปง้อเค้า ขอโทดสัญญาว่า จะเป็นแฟนที่ดี ดูแลเอาใจใส่ให้มากกว่าเดิม แล้วเค้าก็มีอีกคนนึงเข้ามาในชีวิตเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เพื่อนเป็นคนติดต่อให้ เค้ามาสารภาพกับเราคะ เค้าบอกว่า เค้าชอบคนนั้น แต่ไม่ได้จะคบเป็นแฟนคนนั้นก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เป็นรุ่นน้องที่ทำงาน เราเรียนหนังสือนะคะ วันอังคารเค้าไปกับเพื่อนและผู้หญิงคนนี้ ไปนั่งปรับทุกข์ตามประสาคนเสียใจกับความรัก แล้วเค้ากับผู้หญิงคนนั้นก็คุยกันคะ
พอเรารู้เราก็ร้องไห้ ร้องไห้ขอให้เป็นแบบเดิม เราคิดว่าเราผิดเองถ้าไม่ผิดจริงเค้าคงไม่ไปหาผู้หญิงคนนั้น ถ้าเราดูแลเค้าให้ดีกว่านี้ อ่อนหวานเหมือนวันแรกที่คบกันก็คงจะดี อยากกลับไปทำหน้าที่แฟนที่ดี ตอนแรกเค้าก็ไม่กลับบอกว่า อยากอยู่คนเดียว ขอให้เค้าได้ไปคิดอะไรได้มั้ย เราทำกับเค้าไว้เยอะ เค้าแบกรับมันมามากพอแล้ว เค้าพูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย จนสุดท้ายเค้าขอวางสายเด่วโทรกลับ สรุปว่า ตอนตี 1 เค้ามาหาเราที่หอ เราก็ถามว่า ไหนอยากอยู่คนเดียวไง เค้าบอกว่า งั้นเค้ากลับก็ได้นะ ต้องให้พูดอะไรอีกหรอ มาถึงขนาดนี้แล้ว สภาพเค้าคือไม่ต่างจากเราคะ ร้องไห้มาเยอะเหมือนกัน เราจับน้ำเสียงเค้าตั้งแต่เราร้องไห้แล้ว แล้วก็กอดกันร้องไห้ เราถามว่าร้องไห้ทำไม เค้าบอกว่า พอได้ยินเสียงเราร้องไห้เค้าต้องร้องไห้ตลอด แล้ววันนั้นเค้าก็บอกว่าเค้าโทรไปหาน้องคนนั้นบอกว่า พี่จะกลับมาคบกับแฟนแล้ว น้องเค้าก็เข้าใจคะ
แต่กลับมาคบได้เกือบสามวัน เราชอบนั่งเหม่อลอยโทษตัวเองต่างๆนาๆ กัวว่าเค้าจะไปหาไปเล่นกับน้องคนนั้น เค้าพูดกับเราว่าถ้าเค้าไม่รักเราเค้าจะกลับมาทำไม คิดว่าที่เค้ากลับมาเพราะสงสารเราหรือว่ายังไง? สามวันมานี่ก็ร้องไห้ตลอดเลย ส่วนเค้าจากที่เคยบอกรักกันก็นิ่งไปเยอะ บางครั้งเราถามอะไรซ้ำๆเค้าไม่ตอบ แต่ขอวางไปซะ เราสับสนไปหมดไม่รู้จะยังไง ไม่รู้ว่าเราทำถูกมั้ย เค้าพูดกับเราว่า ถ้าไม่เชื่อใจตัวเราเองกก็จะไม่มีความสุขนะ เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม หรือว่าเราคิดมากไปคะ สุดท้ายนะคะ เค้าบอกว่า ถ้ากลับมาคบกันครั้งนี้เรายังทำตัวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ควบคุมอารมณ์ตัวเอง เค้าก็คงต้องไป
ขอโทษนะคะพิมยาวเลย แหะๆ
แฟนกลับมาคบด้วย เราคิดถูกแล้วใช่มั้ย?
จนมาเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาทะเลาะกันแรงมาก เราใช้คำพูดไม่ดีกับเค้าไปเยอะเลย ไม่ได้เป็นคำหยาบนะคะ สุดท้ายเราก็โมโหแล้วก็บอกเลิกเค้าไป คือเราเลิกกันด้วยความโมโหคะ เมื่อวันพุธเราก็โทรไปง้อเค้า ขอโทดสัญญาว่า จะเป็นแฟนที่ดี ดูแลเอาใจใส่ให้มากกว่าเดิม แล้วเค้าก็มีอีกคนนึงเข้ามาในชีวิตเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เพื่อนเป็นคนติดต่อให้ เค้ามาสารภาพกับเราคะ เค้าบอกว่า เค้าชอบคนนั้น แต่ไม่ได้จะคบเป็นแฟนคนนั้นก็ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เป็นรุ่นน้องที่ทำงาน เราเรียนหนังสือนะคะ วันอังคารเค้าไปกับเพื่อนและผู้หญิงคนนี้ ไปนั่งปรับทุกข์ตามประสาคนเสียใจกับความรัก แล้วเค้ากับผู้หญิงคนนั้นก็คุยกันคะ
พอเรารู้เราก็ร้องไห้ ร้องไห้ขอให้เป็นแบบเดิม เราคิดว่าเราผิดเองถ้าไม่ผิดจริงเค้าคงไม่ไปหาผู้หญิงคนนั้น ถ้าเราดูแลเค้าให้ดีกว่านี้ อ่อนหวานเหมือนวันแรกที่คบกันก็คงจะดี อยากกลับไปทำหน้าที่แฟนที่ดี ตอนแรกเค้าก็ไม่กลับบอกว่า อยากอยู่คนเดียว ขอให้เค้าได้ไปคิดอะไรได้มั้ย เราทำกับเค้าไว้เยอะ เค้าแบกรับมันมามากพอแล้ว เค้าพูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย จนสุดท้ายเค้าขอวางสายเด่วโทรกลับ สรุปว่า ตอนตี 1 เค้ามาหาเราที่หอ เราก็ถามว่า ไหนอยากอยู่คนเดียวไง เค้าบอกว่า งั้นเค้ากลับก็ได้นะ ต้องให้พูดอะไรอีกหรอ มาถึงขนาดนี้แล้ว สภาพเค้าคือไม่ต่างจากเราคะ ร้องไห้มาเยอะเหมือนกัน เราจับน้ำเสียงเค้าตั้งแต่เราร้องไห้แล้ว แล้วก็กอดกันร้องไห้ เราถามว่าร้องไห้ทำไม เค้าบอกว่า พอได้ยินเสียงเราร้องไห้เค้าต้องร้องไห้ตลอด แล้ววันนั้นเค้าก็บอกว่าเค้าโทรไปหาน้องคนนั้นบอกว่า พี่จะกลับมาคบกับแฟนแล้ว น้องเค้าก็เข้าใจคะ
แต่กลับมาคบได้เกือบสามวัน เราชอบนั่งเหม่อลอยโทษตัวเองต่างๆนาๆ กัวว่าเค้าจะไปหาไปเล่นกับน้องคนนั้น เค้าพูดกับเราว่าถ้าเค้าไม่รักเราเค้าจะกลับมาทำไม คิดว่าที่เค้ากลับมาเพราะสงสารเราหรือว่ายังไง? สามวันมานี่ก็ร้องไห้ตลอดเลย ส่วนเค้าจากที่เคยบอกรักกันก็นิ่งไปเยอะ บางครั้งเราถามอะไรซ้ำๆเค้าไม่ตอบ แต่ขอวางไปซะ เราสับสนไปหมดไม่รู้จะยังไง ไม่รู้ว่าเราทำถูกมั้ย เค้าพูดกับเราว่า ถ้าไม่เชื่อใจตัวเราเองกก็จะไม่มีความสุขนะ เรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม หรือว่าเราคิดมากไปคะ สุดท้ายนะคะ เค้าบอกว่า ถ้ากลับมาคบกันครั้งนี้เรายังทำตัวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ควบคุมอารมณ์ตัวเอง เค้าก็คงต้องไป
ขอโทษนะคะพิมยาวเลย แหะๆ