วันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เพื่อนสาวโทรกริ๊งกร๊างมาอย่างด่วนว่าว่างครั้งเดียวในรอบปี สองสาวจึงหาที่เที่ยวไม่ไกลจาก กทม. นัก แล้วพรหมลิขิตพันทิบก็ดลบันดาลให้เราเจอกับ "บ้านกกกอด" เห็นรีวิวปุ๊บ รักปั๊บเลยค่ะ นี่แหล่ะใช่เลย แต่ไม่รู้จะมีที่นอนเหลือหรือเปล่ากะทันหันขนาดนี้ แต่ก็โชคดีมากค่ะที่เหลือที่พักพอดี เราเลยเริ่มเดินทางกันเลย



หลังจากทำงานประจำตอนเช้าเสร็จ เราก็จัดการหาของกินลงท้องกันค่ะ เวลาบ่ายโมงตรงก็ขับรถไปกาญจนบุรี ขับตามทางสะดวกดีค่ะ สองชั่วโมงก็ถึงที่หมายแรก "สุสานพันธมิตร"


สีเขียวสดทำให้รูปออกมามีชีวิตชีวาค่ะ มีชาวต่างชาติมาท่องเที่ยวเยอะเหมือนกัน



เพื่อนสาวผู้ initiate trip นี้ค่ะ (แต่เที่ยวตามใจผู้เขียน 555)



ที่หมายต่อไป สะพานข้ามแม่น้ำแคว ที่นี่เคยมาตอนสักสิบปีที่แล้ว พอมาคราวนี้พร้อมกล้อง ทำให้ได้มุมสวยๆ ไม่น้อยเลยล่ะค่ะ




มีนางแบบในภาพ เป็นที่ที่สวยเหลือเชื่อจริงๆ แสงก็ให้ดีค่ะ มีคนมาถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกันด้วย



คนเยอะสักหน่อย แต่แนะนำให้เดินไปจนสุดเลยค่ะ


ที่ปลายทางรถไฟ ฉันยังรอเธออยู่....555



จนหนำใจ เราจึงเดินทางไปยังเป้าหมายในทริปนี้ "บ้านกดกอด" ค่ะ


มีที่อยู่ใน google map ไม่ต้องกลัวหลงเลยค่ะ เว็บไซต์ของที่พักก็แนะนำได้หลายๆ อย่าง
http://www.baankokkod.com/documents/Map-25-11-12-c.jpg

เป็นบรรยากาศสบายริมน้ำ ที่โอบล้อมด้วยขุนเขา มีลมพัดเย็นสบาย ที่พักมีแค่กระโจมสามสี่หลัง กับบ้านไม้ไผ่ไม่กี่หลังค่ะ เงียบสงบมาก เจ้าของเป็นสามีภรรยากับลูกๆ สี่ขาสามตัว เก่งมากจริงๆ ที่ยังคงความเงียบสงบได้ขนาดนี้




เป็นที่ๆ โอบล้อมด้วยต้นกกค่ะ เป็นที่มาของชื่อ


น้องสี่ขาก็ต้อนรับแขกมาก มีเรือให้พายเล่นได้ด้วย สบายจนแอบได้ยินแขกบ้านข้างๆ ขอให้เจ้าของบ้านทำอาหารเย็นให้เพราะไม่อยากจะออกไปไหน อ้อ...ที่นี่ไม่มีบริการอาหารเย็นนะคะ เพราะเจ้าของทำไม่ไหว แต่ขับรถออกไปแค่สามกิโลก็มีร้านอาหารรสชาติอร่อยอยู่ค่ะ


เวลายามเช้าแสนสุข มีเสียงหริ่งเรไร




ไม่อยากจะจากมาจริงๆ แต่ก็ต้องบอกลาล่ะค่ะ หลังจากจัดการกับอาหารเช้า เป้าหมายของเราคือ "ช่องเขาขาด" ค่ะ


เป็นพิพิธภัณฑ์ให้เข้าฟรีค่ะ นอกจากห้องจัดแสดงแล้ว เขายังจัดเป็นเส้นทาง tracking ค่ะ ถ้าจะเดินเต็มรูปแบบจริงๆ ใช้เวลาสามชั่วโมง แต่เนื่องจากเวลาและสังขารไม่อำนวย เราจึงเดินไปถึงแค่ช่องเขาขาดค่ะ



มีคนชมเยอะเหมือนกันค่ะ ที่น่าประหลาดใจคือ ชาวยุโรปกับชาวญี่ปุ่นเดินสวนกันให้ว่อน...ตามคำบอกที่ว่า "เวลา" จะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง ไม่แน่ว่าที่พวกเราทะเลาะกันอยู่ในทุกวันนี้ อนาคตอาจจะรักกันปานจะกลืนก็ได้นะคะ



ออกจากช่องเขาขาดไปที่ ถ้ำกระแซค่ะ เดินตามทางรถไฟอีกแล้ว



การมาที่นี่ทำให้ได้รู้ตัวเองว่ามีอาการกลัวความสูงหน่อยๆ เดินไปแรกๆ ก็ไม่เป็นอะไร สักพักเริ่มใจหวิวเหงื่อออก เหอๆ เกือบไม่รอดน่ะค่ะ



เดินไปก็หวั่นไปว่ามันจะยังมีรถไฟวิ่งหรือเปล่าหว่า



ปาดเหงื่อแวะไปกินข้าวในตัวเมืองก็กลับบ้านเราแล้วล่ะค่ะ

เป็นทริปบังเอิญที่คุ้มค่าจริงๆ ค่ะ เติมพลังจากธรรมชาติ ความจริงกาญจนบุรียังมีอะไรให้เที่ยวอีกเยอะค่ะ คงต้องกลับไปอีกสักครั้งแน่ๆ ขอปิดท้ายด้วยพระอาทิตย์ดวงเดิม แต่มองในที่ใหม่ ทำให้ความรู้สึกไม่เคยเหมือนเดิมทุกที....พบกันที่การเดินทางครั้งต่อไปค่ะ