เป็นครั้งแรกที่เราได้ไปแสวงบุญที่เขาคิชกูฏตามคำร่ำลือของนักแสวงบุญที่กล่าวขานกันมานักต่อนักว่าไปที่นี่ต้องได้โชคลาภกลับมาแล้วเราเองก็ได้กลับมาจริงๆครั้งแรกที่ไปคือวันที่ 8 กพ.57วันนั้นเราไปจอดรถเพื่อที่จะต่อรถกะบะขึ้นไปด้านบนที่คิวรถ"วัดพลวง"ซื่งคิวนี้เป็นคิวที่ต้องต่อรถสองครั้งครั้งละ 50 บาทแต่เป็นโชคดีของเราที่เราไปแล้วเราไม่ได้รอคิวนานซึ่งการที่เราไปแสวงบุญในครั้งนี้เรามีจิตศรัทธามากเพราะเราไปครั้งแรกเราไม่คิดว่าจะได้โชคลาภจากที่นี่กลับไปหลังจากที่เราลงมาจากเขากลับมาถึงบ้านเราก็เอ่ยกับน้องชายว่าถ้าพี่ถูกรางวัลพี่จะพากลับไปสรุปว่าเราถูกรางวัล
เย้ เย้ เย้ ถึงแม้จะไม่มากเราก็ดีใจแต่การกลับมาของเราในครั้งนี้เราได้ข้อมูลจากเพื่อนมาว่ามีคิวรถอิกคิวนึงซึ่งก้คือ"คิวรถวัดกะทิง"ราคาเท่ากันกับวัดพลวงคือ100 บาทแต่คิวนี้ไม่ต้องต่อรถให้เสียเวลาเราไปวันเสาร์ที่ 22 กพ.57เราไปถึงวัดเกือบ6โมงซึ่งจำนวนคนที่วัดนี้น้องกว่าวัดพลวงประมาณ 70% เราก็แอบดีใจว่าไม่ต้องรอรถนานแต่ก็ต้องรอประมาณ 1 ชม.
หลังจากที่เราขึ้นไปถึงด้านบนจนไหว้ทุกอย่างเสร็จมาถึงเวลา 00.15 เราก้มาซื้อตั๋วรอรถที่ คิววัดกะทิง เราได้ลำดับที่ 3 บัตรสีเหลืองถ้าดูจากลำดับคิวของเราเพื่อนๆคงคิดว่าเรารอรถแค่แปปเดียวแต่ไม่ใช่ก่อนจะเที่ยงคืนทางจนท.ได้จำหน่ายตั๋วบัตรสีขาวซึ่งเวลานั้นถึงคิวที่ประมาณ 34 เรารอไปสัก 1 ชม.ซึ่งตอนนั้นถึงคิวที่ 1 บัตรสีเหลืองแล้วอิกไม่อึดใจก็ถึงคิวเราแล้วแต่เราได้ยินหัวหน้าคิวรถบอกกับจนท.ว่าอย่าเพิ่งให้คิวเบอร์ 2 ขึ้นรถนะเพราะว่ามีคนตกหล่นรออยู่ตรงนี้ให้กลุ่มนี้ไปก่อนเราเองชักเริ่มเอะใจว่าทำไมกลุ่มนี้ถึงตกหล่นเยอะจังเป็น 10 คนเลยแถมในมือป้าคนหนึ่งในกลุ่มนี้ใส่เสื้อสีฟ้ายังถือบัตรสีเหลืองเหมือนเราด้วย...
ชม.นิดๆผ่านไปรถของคิววัดกะทิงก็มาถึงคนที่ได้คิวเบอร์ 2 บัตรสีเหลืองก็กรูกันขึ้นรถแต่โดนป้าเสื้อสีฟ้าไล่ลงมาจากรถเราเองอดโมโหไม่ได้รอมาชั่วโมงครึ่งแล้วเลยถามไปว่าคนที่ตกหล่นเนี่ยได้คิวอะไร...เสียงจนท.ดังขึ้นมาว่าตกหล่นตั้งแต่ 22.00 แล้ว แล้วป้าเสื้อฟ้าก็เสียงดังมาเลยว่ารถคันนี้จะไปรีสอร์ทไม่ได้ที่วัดจัดทัวร์กันมา 100 กว่าคนไม่รู้เรื่องอะไรกันเลย
แค่นั้นแหละ!!!! เรางี้ปรี๊ดแตกเลยแต่ก็คิดว่าเอาว่ะ..อิกคิวเดียวก้ได้ไปแล้วคงไม่นานเท่าไหร่จนเวลาผ่านไป2ชม.กว่ารถก็ยังไม่มาเราเดินไปถามจนท.ขายตั๋วว่าทำไมรถขึ้นมาช้าจังเพราะเห็นรถวัดพลวงขึ้นมาทุก 10 นาทีทีละ 6 คันแต่คิววัดกะทิงผ่านไปชม.กว่าไม่มีสักคันเทอตอบว่าคนข้างล่างเยอะมากค่ะรถไม่สามารถแทรกผู้คนขึ้นมาได้ถ้าพี่รอไม่ไหวคืนตั๋วแล้วไปขึ้นรถคิววัดพลวงก้ได้นะค่ะแล้วไปหารถต่อไปวัดกะทิงเองที่ด้านล่างค่ะจนท.ขายตั๋วตอบเรามาแบบนี้ในใจเรานี่แบบว่าอยากวีนแตกมากแต่มาทำบุญอ่ะนะเด่วจะไม่ได้บุญแต่แล้วพี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเราเค้าโทรหาเพื่อนเค้าซึ่งกะลังรอรถอยู่ที่คิววัดกะทิงเพื่อรอขึ้นมาด้านบนบอกว่าเค้ารอรถตั้งแต่2 ทุ่มแล้วจนตอนนี้ตี2 กว่ายังไม่มีรถมารับคนเลยสักคันเราก็ยังใจดีสุ้เสือยืนรอรถถึง 3 ชม.03.15สุดท้ายเราเอาตั๋วไปคืน....ซึ่งเรามาขึ้นรถที่คิววัดพลวงเราไม่ต้องรอรถเลยสรุปคือ
1.วัดกะทิงนี้ปีนี้เพิ่งเปิดวิ่งรับส่งนักบุญขึ้นไปบนเขาปีแรกซึ่งมีรถเพียงแค่ 20 คัน
2.หัวหน้าคิวรถให้รถแต่ละคันไปส่งลูกค้าทัวร์ของป้าใส่เสื้อสีฟ้าคนนั้น 100 กว่าคนซึ่งวนกลับมารับนักบุญที่มาใหม่และที่จะลงมาไม่ทัน
3.คนขับรถของวัดกะทิงมีที่เป็นมืออาชีพอยู่แค่ 2 คัน(เรื่องนี้ฟังมาจากคนแถวนั้น)
เราเองเนี่ยโมโหมากว่าทำไมคิวรถนี้ถึงทำกับพวกเราแบบนี้ให้เรายืนรอรถอยู่ 3 ชม.โดยที่ไม่แก้ไขและไม่ประกาศบอกใดๆทั้งสิ้งคนที่รอตรงนั้นมีทั้งคนท้อง คนแก่ เด็กเล้ก นั่งหลับรอกันมากมายโดนที่ไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นรถลงมาจากเขากันกี่โมง
ไม่เอาอิกแล้ว "คิวรถวัดกะทิง"ครั้งเดียวพอ
เขาคิชฌกูฏกับเรื่องแย่ๆของ"คิวรถวัดกะทิง"
เย้ เย้ เย้ ถึงแม้จะไม่มากเราก็ดีใจแต่การกลับมาของเราในครั้งนี้เราได้ข้อมูลจากเพื่อนมาว่ามีคิวรถอิกคิวนึงซึ่งก้คือ"คิวรถวัดกะทิง"ราคาเท่ากันกับวัดพลวงคือ100 บาทแต่คิวนี้ไม่ต้องต่อรถให้เสียเวลาเราไปวันเสาร์ที่ 22 กพ.57เราไปถึงวัดเกือบ6โมงซึ่งจำนวนคนที่วัดนี้น้องกว่าวัดพลวงประมาณ 70% เราก็แอบดีใจว่าไม่ต้องรอรถนานแต่ก็ต้องรอประมาณ 1 ชม.
หลังจากที่เราขึ้นไปถึงด้านบนจนไหว้ทุกอย่างเสร็จมาถึงเวลา 00.15 เราก้มาซื้อตั๋วรอรถที่ คิววัดกะทิง เราได้ลำดับที่ 3 บัตรสีเหลืองถ้าดูจากลำดับคิวของเราเพื่อนๆคงคิดว่าเรารอรถแค่แปปเดียวแต่ไม่ใช่ก่อนจะเที่ยงคืนทางจนท.ได้จำหน่ายตั๋วบัตรสีขาวซึ่งเวลานั้นถึงคิวที่ประมาณ 34 เรารอไปสัก 1 ชม.ซึ่งตอนนั้นถึงคิวที่ 1 บัตรสีเหลืองแล้วอิกไม่อึดใจก็ถึงคิวเราแล้วแต่เราได้ยินหัวหน้าคิวรถบอกกับจนท.ว่าอย่าเพิ่งให้คิวเบอร์ 2 ขึ้นรถนะเพราะว่ามีคนตกหล่นรออยู่ตรงนี้ให้กลุ่มนี้ไปก่อนเราเองชักเริ่มเอะใจว่าทำไมกลุ่มนี้ถึงตกหล่นเยอะจังเป็น 10 คนเลยแถมในมือป้าคนหนึ่งในกลุ่มนี้ใส่เสื้อสีฟ้ายังถือบัตรสีเหลืองเหมือนเราด้วย...
ชม.นิดๆผ่านไปรถของคิววัดกะทิงก็มาถึงคนที่ได้คิวเบอร์ 2 บัตรสีเหลืองก็กรูกันขึ้นรถแต่โดนป้าเสื้อสีฟ้าไล่ลงมาจากรถเราเองอดโมโหไม่ได้รอมาชั่วโมงครึ่งแล้วเลยถามไปว่าคนที่ตกหล่นเนี่ยได้คิวอะไร...เสียงจนท.ดังขึ้นมาว่าตกหล่นตั้งแต่ 22.00 แล้ว แล้วป้าเสื้อฟ้าก็เสียงดังมาเลยว่ารถคันนี้จะไปรีสอร์ทไม่ได้ที่วัดจัดทัวร์กันมา 100 กว่าคนไม่รู้เรื่องอะไรกันเลย
แค่นั้นแหละ!!!! เรางี้ปรี๊ดแตกเลยแต่ก็คิดว่าเอาว่ะ..อิกคิวเดียวก้ได้ไปแล้วคงไม่นานเท่าไหร่จนเวลาผ่านไป2ชม.กว่ารถก็ยังไม่มาเราเดินไปถามจนท.ขายตั๋วว่าทำไมรถขึ้นมาช้าจังเพราะเห็นรถวัดพลวงขึ้นมาทุก 10 นาทีทีละ 6 คันแต่คิววัดกะทิงผ่านไปชม.กว่าไม่มีสักคันเทอตอบว่าคนข้างล่างเยอะมากค่ะรถไม่สามารถแทรกผู้คนขึ้นมาได้ถ้าพี่รอไม่ไหวคืนตั๋วแล้วไปขึ้นรถคิววัดพลวงก้ได้นะค่ะแล้วไปหารถต่อไปวัดกะทิงเองที่ด้านล่างค่ะจนท.ขายตั๋วตอบเรามาแบบนี้ในใจเรานี่แบบว่าอยากวีนแตกมากแต่มาทำบุญอ่ะนะเด่วจะไม่ได้บุญแต่แล้วพี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเราเค้าโทรหาเพื่อนเค้าซึ่งกะลังรอรถอยู่ที่คิววัดกะทิงเพื่อรอขึ้นมาด้านบนบอกว่าเค้ารอรถตั้งแต่2 ทุ่มแล้วจนตอนนี้ตี2 กว่ายังไม่มีรถมารับคนเลยสักคันเราก็ยังใจดีสุ้เสือยืนรอรถถึง 3 ชม.03.15สุดท้ายเราเอาตั๋วไปคืน....ซึ่งเรามาขึ้นรถที่คิววัดพลวงเราไม่ต้องรอรถเลยสรุปคือ
1.วัดกะทิงนี้ปีนี้เพิ่งเปิดวิ่งรับส่งนักบุญขึ้นไปบนเขาปีแรกซึ่งมีรถเพียงแค่ 20 คัน
2.หัวหน้าคิวรถให้รถแต่ละคันไปส่งลูกค้าทัวร์ของป้าใส่เสื้อสีฟ้าคนนั้น 100 กว่าคนซึ่งวนกลับมารับนักบุญที่มาใหม่และที่จะลงมาไม่ทัน
3.คนขับรถของวัดกะทิงมีที่เป็นมืออาชีพอยู่แค่ 2 คัน(เรื่องนี้ฟังมาจากคนแถวนั้น)
เราเองเนี่ยโมโหมากว่าทำไมคิวรถนี้ถึงทำกับพวกเราแบบนี้ให้เรายืนรอรถอยู่ 3 ชม.โดยที่ไม่แก้ไขและไม่ประกาศบอกใดๆทั้งสิ้งคนที่รอตรงนั้นมีทั้งคนท้อง คนแก่ เด็กเล้ก นั่งหลับรอกันมากมายโดนที่ไม่รู้ว่าจะได้ขึ้นรถลงมาจากเขากันกี่โมง
ไม่เอาอิกแล้ว "คิวรถวัดกะทิง"ครั้งเดียวพอ