ทิ้งท้ายไว้ที่กระทู้เมื่อวานว่า ได้เนื้อปลายกรายขูดมาโลครึ่ง   เขาทำเป็นถุงละครึ่งโล ๆ

มือหนึ่งเห็นขอแบ่งไปถุงหนึ่ง บอกว่าอยากทำทอดมันกิน  เป็นอย่างนี้ใครจะกล้าขัด

เหลือ 2 ถุง 1 โล ยังไม่รู้จะทำอะไรกินดี  แต่เพื่อรักษาความสดก็เลยคิดว่าทำเป็นลูกชิ้นไว้ก่อน

นี่ไงครับ  2 ถุง 1 โล



จัดการนวดกับน้ำเกลือ น้ำแข็งป่น  จนปวดมือ เมื่อยมือ  นวดเสร็จเอามาตี มาฟาด เพื่อให้
เนื้อปลาเข้ากันอย่างมาก ๆ  ได้เท่านี้แหละ



ใส่กระป๋องเข้าฟรีซต่ออีก ครึ่งชั่วโมง  แล้วเอามาปั้น (มือบีบ)  ลงในน้ำร้อนไม่เดือด

บีบปล่อย ๆ ลูกไหนสุกมันจะลอยขึ้นมา  ก็ช้อนออกลงแช่น้ำเย็น



ด้วยความใจเย็น  ได้ลูกชิ้นลูกไม่สวยเท่าไหร่  อย่างนี้แหละที่เขาเรียก "ปั้นมากับมือ"



จบขั้นตอนการทำปลาสดให้เป็นปลาสุก  ไม่ได้ชั่งน.น.ดูว่าเนื้อปลาสด 1 โล ทำลูกชิ้น
ได้เท่าไหร่  สรุปว่าลูกชิ้นที่เห็นทั้งหมดราคา 150 บาท  ไม่รู้ถูกไปหรือแพงไป

---

---

ตื่นเช้ามาลงไปทำกับข้าวตามคำสั่งที่ได้รับตั้งแต่ตอนกลางคืน  หมูอบพะโล้  ได้ซี่โครงอบ
1 หม้อ



ระหว่างรอหมูเปื่อย นึกอยากจะเอาลูกชิ้นมาทำอะไรสักอย่าง  ถ้าเป็นลูกชิ้นปลากราย
แกงที่แว๊บขึ้นมาเป็นอันดับแรก หรือจะเรียกว่าแกงสิ้นคิดก็ว่าได้ก็คือแกงเขียวหวาน
เปิดตู้เย็นสำรวจของจำเป็นใช้  มีของครับ  พอจะทำแกงได้ 1 หม้อ  

เตรียมน้ำพริกเลยครับ ทั้งของในตู้เย็นและของที่ปลูกไว้ข้างบ้าน หลังบ้าน  





แกงอย่างง่าย เห็นน้ำพริกตัวเองแล้วในใจนึกว่าแกงวันสีคงสดสวยเอามาก ๆ







แป๊บเดียว  ได้แกง 1 หม้อ



ข้าวไม่หุงแล้ว  ซี่โครงหมูอบ ขอเก็บไว้เป็นมื้อเย็น   

สำเร็จรูปแล้วกลายเป็นอย่างนี้ครับ



มีแกงเขียวหวานแล้ว  สิ่งที่ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย แบบว่าสิ้นคิด ก็คือหาขนมจีนด่วนเลย

คู่ขวัญ



รางวัลตัวเอง







เอามาเล่าสู่กันฟังครับ  ถ้าถามว่าอร่อยไหม จริง ๆ แล้วต้องตอบว่าจะเอาอะไรนักหนากับผู้ชาย
คนเมืองมาทำกับข้าวไทย ๆ  แต่พอดีผมเป็นคนขี้โม้ก็เลยต้องตอบว่า  สุดยอดเลยครับมื้อนี้

สวัสดีครับ

ป.ล.ลูกชิ้นเพิ่งใช้ไป 1 ใน 3 ของที่ทำไว้  ยังนึกไม่ออกว่าจะทำไรต่อเลยครับ