พอดีเห็นกระทู้ถล่มชิงชิง แฟนคลับโคคูม่าก็พร้อมใจถล่มนางโดยพร้อมเพรียงกัน 555 แต่หลังจากที่ดูทั้งตอน11 และ 12 อย่างพินิจพิเคราะห์ ก็รู้สึกว่าเข้าใจว่าทำไมชิงชิงเลือกคังแทยุน แทนที่จะเป็นมันหวานผู้แสนดี ความเห็นส่วนตัวนะคะ ใครเห็นด้วยไม่เห็นด้วยก็มาถกเถียงร่วมกันได้ 555
ฉากนี้ที่ชิงชิงมาเล่าให้มันหวานฟังเรื่องที่ตัวเองกำลังเดทกับคังซอนเบ เธอบอกว่ากำลังคุยงานกันอยู่ดีๆ จู่ๆรุ่นพี่คังก็ชมว่า “วันนี้เธอสวยนะ ชินจูยอน” แบบไม่ทันตั้งตัว ชิงชิงบอกว่าชมแบบนี้เธอชอบ มันหวานก็ถึงบางอ้อว่าเป็นเพราะที่ผ่านมาตัวเขาทำดี ปากหวานกับชิงชิงแบบตรงไปตรงมาเกินไปใช่มั้ย เลยไม่ถูกใจชิงชิง ก็เลยเห็นด้วยว่าคงเป็นเพราะเหตุผลนี้แหละ ที่ทำให้คังซอนเบได้ใจชิงชิงมากกว่า ที่ผ่านมามันหวานบอกรักชิงชิงบ่อยเหลือเกิน บ่อยจนรู้สึกพร่ำเพรื่อเกินไป ถ้าเราเป็นชิงชิงอาจจะรู้สึกว่าก็คงพูดไปงั้น ไม่ได้จริงจังอะไร ไม่เหมือนคังซอนเบที่รู้จังหวะรู้เวลาว่าควรหยอดตอนไหน แล้ววิธีการหลายๆของซอนเบก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า แต่พฤติกรรมหลายอย่างของมันหวานดูยังไงก็ยังเป็นเด็ก อย่างเช่นตอนที่มาล้างจานด้วยกัน แล้วก็โพล่งขึ้นมาว่าชิงชิงสวยนะเลียนแบบคังซอนเบ แต่ความคิดความอ่านเค้าเป็นผู้ใหญ่อันนี้ไม่เถียง เพียงแต่เรารู้สึกว่าวิธีที่จะทำให้ได้ใจหญิงของมันหวาน มันไม่มีอะไรคืบหน้านอกจากการ สปอยล์นางไปเรื่อยๆ เป็นพ่อศรีเรือนทำกับข้าวซักผ้าถูบ้าน เป็นแบบนี้มา 3 เดือนกว่า (มันหวานบอกอยู่กับชิงชิงมา 100 วันแล้ว) คือต่อให้ทำดีกับนางแบบนี้ไปเป็นปีๆ ยังไงชิงชิงก็ไม่มีทางมองมันหวานแบบผู้ชายคนนึงอย่างที่มันหวานอยากให้เป็น เพราะแบบนี้มันไม่ต่างจากเป็นคนในครอบครัว เป็นพี่น้องกัน เพราะฉะนั้นมันก็ควรต้องมีจุดเปลี่ยนเกิดขึ้น ก็คือให้มันหวานหายไปจากชีวิตชิงชิงดู ซึ่งก็นั่งรอนอนรออยู่ว่าเมื่อไหร่
เราชอบวิธีการดำเนินเรื่องช่วงครึ่งเรื่องแรกมากๆ ผสมผสานเรื่องการงานและความรักได้อย่างลงตัว มันกุ๊กกิ๊กน่ารักดูแล้วเพลินตาเพลินใจดี แต่หลังจากตอน 9 เป็นต้นมา เริ่มหงุดหงิดกับรักสามเส้าสี่เส้า คือก็ยังสนุกอยู่ แต่มันอึดอัดไม่ค่อยเพลินเหมือนแรกๆ แอบเสียดายเคมีพระนางช่วงแรกๆที่ฟินมาก แต่หลังๆไม่ค่อยมีอะไรเลย ตัวละครนำ 4 คน พอความรักบังตาจากที่เคยดีๆก็เปลี่ยนไปเป็นคนละเรื่อง
ชินจูยอน – บอกตรงๆว่าชอบนิสัย สัตว์เปลือกแข็ง มั่นๆแรงๆ เลือดเย็น ไม่แคร์ใครหน้าไหนอย่างตอนแรกๆ มากกว่าที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ พอเริ่มสับสนในรักความมั่นใจก็หดหาย เรื่องที่ควรฉลาดก็ไม่ฉลาด อึดอัดกับพฤติกรรมและการตัดสินใจของชิงชิงอย่างที่คนอื่นรู้สึก
จูวาน – ถึงแม้ว่าพ่อมันหวานเป็นพระเอกสุดๆ มั่นคงในรักกับนางเอกไม่เคยเปลี่ยน แต่เรากลับรู้สึกว่าตัวละครตัวนี้ไม่มีพัฒนาการ นอกจากดีแสนดีผิดมนุษย์มะนาให้คนดูรู้สึกเคลิ้มเท่านั้น ดีจนบางครั้งรู้สึก “ไม่เชื่อ” กับการกระทำหลายๆอย่างของวาน แอบคัดค้านลึกๆว่าถ้าเป็นคนจริงๆ คงไม่ทำแบบนี้หรอกมั้ง
คังแทยุน – ตอนแรกๆนี่เชียร์เลย ชอบความอบอุ่นแบบผู้ใหญ่ของซอนเบ แต่ตอนนี้กลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดไปแล้ว รู้สึกว่าแทยุนไม่แคร์ใครเลยนอกจากหน้าตาทางสังคมและหน้าที่การงานของตัวเอง ที่มาคบกับจูยอนก็เพราะมีผลประโยชน์เรื่องงานแอบแฝง
โอเซรยอง – เป็นตัวละครอีกตัวที่แรกๆมีเสน่ห์มาก เป็นตัวละครที่มีมิติ มีทั้งดีและร้ายในตัว แต่ก็คล้ายๆจูยอน พอความรักเข้าตาก็ขาดสติ สองหนแล้วที่เซรยองคิดจะเล่นงานจูยอนแต่สุดท้ายก็สะดุดขาตัวเอง
ไหนๆก็ดูมาขนาดนี้แล้ว เหลืออีกแค่ 4 ตอนก็มารอดูต่อไป ยังมั่นใจ 99.99 % ว่าพระนางจะลงเอยกันในที่สุด เพราะภาคที่ผ่านๆมาก็แบบนี้ ไม่มีพลิกโผ
I Need Romance 3 : เหตุไฉนชิงชิงจึงไม่เลือกพ่อเทพบุตรอย่างน้องมันหวาน
ฉากนี้ที่ชิงชิงมาเล่าให้มันหวานฟังเรื่องที่ตัวเองกำลังเดทกับคังซอนเบ เธอบอกว่ากำลังคุยงานกันอยู่ดีๆ จู่ๆรุ่นพี่คังก็ชมว่า “วันนี้เธอสวยนะ ชินจูยอน” แบบไม่ทันตั้งตัว ชิงชิงบอกว่าชมแบบนี้เธอชอบ มันหวานก็ถึงบางอ้อว่าเป็นเพราะที่ผ่านมาตัวเขาทำดี ปากหวานกับชิงชิงแบบตรงไปตรงมาเกินไปใช่มั้ย เลยไม่ถูกใจชิงชิง ก็เลยเห็นด้วยว่าคงเป็นเพราะเหตุผลนี้แหละ ที่ทำให้คังซอนเบได้ใจชิงชิงมากกว่า ที่ผ่านมามันหวานบอกรักชิงชิงบ่อยเหลือเกิน บ่อยจนรู้สึกพร่ำเพรื่อเกินไป ถ้าเราเป็นชิงชิงอาจจะรู้สึกว่าก็คงพูดไปงั้น ไม่ได้จริงจังอะไร ไม่เหมือนคังซอนเบที่รู้จังหวะรู้เวลาว่าควรหยอดตอนไหน แล้ววิธีการหลายๆของซอนเบก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า แต่พฤติกรรมหลายอย่างของมันหวานดูยังไงก็ยังเป็นเด็ก อย่างเช่นตอนที่มาล้างจานด้วยกัน แล้วก็โพล่งขึ้นมาว่าชิงชิงสวยนะเลียนแบบคังซอนเบ แต่ความคิดความอ่านเค้าเป็นผู้ใหญ่อันนี้ไม่เถียง เพียงแต่เรารู้สึกว่าวิธีที่จะทำให้ได้ใจหญิงของมันหวาน มันไม่มีอะไรคืบหน้านอกจากการ สปอยล์นางไปเรื่อยๆ เป็นพ่อศรีเรือนทำกับข้าวซักผ้าถูบ้าน เป็นแบบนี้มา 3 เดือนกว่า (มันหวานบอกอยู่กับชิงชิงมา 100 วันแล้ว) คือต่อให้ทำดีกับนางแบบนี้ไปเป็นปีๆ ยังไงชิงชิงก็ไม่มีทางมองมันหวานแบบผู้ชายคนนึงอย่างที่มันหวานอยากให้เป็น เพราะแบบนี้มันไม่ต่างจากเป็นคนในครอบครัว เป็นพี่น้องกัน เพราะฉะนั้นมันก็ควรต้องมีจุดเปลี่ยนเกิดขึ้น ก็คือให้มันหวานหายไปจากชีวิตชิงชิงดู ซึ่งก็นั่งรอนอนรออยู่ว่าเมื่อไหร่
เราชอบวิธีการดำเนินเรื่องช่วงครึ่งเรื่องแรกมากๆ ผสมผสานเรื่องการงานและความรักได้อย่างลงตัว มันกุ๊กกิ๊กน่ารักดูแล้วเพลินตาเพลินใจดี แต่หลังจากตอน 9 เป็นต้นมา เริ่มหงุดหงิดกับรักสามเส้าสี่เส้า คือก็ยังสนุกอยู่ แต่มันอึดอัดไม่ค่อยเพลินเหมือนแรกๆ แอบเสียดายเคมีพระนางช่วงแรกๆที่ฟินมาก แต่หลังๆไม่ค่อยมีอะไรเลย ตัวละครนำ 4 คน พอความรักบังตาจากที่เคยดีๆก็เปลี่ยนไปเป็นคนละเรื่อง
ชินจูยอน – บอกตรงๆว่าชอบนิสัย สัตว์เปลือกแข็ง มั่นๆแรงๆ เลือดเย็น ไม่แคร์ใครหน้าไหนอย่างตอนแรกๆ มากกว่าที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ พอเริ่มสับสนในรักความมั่นใจก็หดหาย เรื่องที่ควรฉลาดก็ไม่ฉลาด อึดอัดกับพฤติกรรมและการตัดสินใจของชิงชิงอย่างที่คนอื่นรู้สึก
จูวาน – ถึงแม้ว่าพ่อมันหวานเป็นพระเอกสุดๆ มั่นคงในรักกับนางเอกไม่เคยเปลี่ยน แต่เรากลับรู้สึกว่าตัวละครตัวนี้ไม่มีพัฒนาการ นอกจากดีแสนดีผิดมนุษย์มะนาให้คนดูรู้สึกเคลิ้มเท่านั้น ดีจนบางครั้งรู้สึก “ไม่เชื่อ” กับการกระทำหลายๆอย่างของวาน แอบคัดค้านลึกๆว่าถ้าเป็นคนจริงๆ คงไม่ทำแบบนี้หรอกมั้ง
คังแทยุน – ตอนแรกๆนี่เชียร์เลย ชอบความอบอุ่นแบบผู้ใหญ่ของซอนเบ แต่ตอนนี้กลายเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดไปแล้ว รู้สึกว่าแทยุนไม่แคร์ใครเลยนอกจากหน้าตาทางสังคมและหน้าที่การงานของตัวเอง ที่มาคบกับจูยอนก็เพราะมีผลประโยชน์เรื่องงานแอบแฝง
โอเซรยอง – เป็นตัวละครอีกตัวที่แรกๆมีเสน่ห์มาก เป็นตัวละครที่มีมิติ มีทั้งดีและร้ายในตัว แต่ก็คล้ายๆจูยอน พอความรักเข้าตาก็ขาดสติ สองหนแล้วที่เซรยองคิดจะเล่นงานจูยอนแต่สุดท้ายก็สะดุดขาตัวเอง
ไหนๆก็ดูมาขนาดนี้แล้ว เหลืออีกแค่ 4 ตอนก็มารอดูต่อไป ยังมั่นใจ 99.99 % ว่าพระนางจะลงเอยกันในที่สุด เพราะภาคที่ผ่านๆมาก็แบบนี้ ไม่มีพลิกโผ