เคยได้ยินสำนวนที่ว่า "ยิ่งไล่ตามยิ่งห่างไกล ยิ่งวิ่งหนียิ่งเข้ามา" จริงๆแล้วมันเป็นสำนวนที่ตีแผ่สภาพสังคมการใช้ชีวิตของคนในยุคนี้ได้ดีมาก คือคนเราทุกวันนี้มักจะมองเห็นคุณค่าของสิ่งที่อยู่ห่า

คือ ผมชอบเขามาก รู้สึกว่ายิ่งตาม ยิ่งหนี จริงไหมครับ บางทีเราต้องนิ่งๆบ้าง จะดีไหมครับ ตอบไลน์บ้าง โทรคุยบ้าง ไม่โทรคุยบ้าง จะดีกว่าไหมครับ เพราะรู้สึกว่าตามไป จะยิ่งหนี ทำให้เขาลำคาญเปล่าๆ

การที่เราวิ่งตามใครซักคนมันเหนื่อยน่ะครับ ยิ่งเรารัก ใส่ใจ เป็นห่วง คิดถึง แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือเหมือนคุยคนเดียว ในวันที่ผมท้อเหนื่อย กำลังใจไม่มีมาเลย ยิ่งความรักไม่ชัดเจน ก็เลยหยุดวิ่งตามดีกว่าครับ

เคยไหมคะ กับการวิ่งตามใครบางคน คอยเอาใจเขาแทบตาย ตามใจทุกอย่าง ทำอะไรก็คิดถึงแต่เขา เป็นคนที่คอยโทรถามตลอด เขาอารมณ์ดีๆหน่อยก็มาหา โทรมาให้เราแกล้งดีใจเล่น แต่ในทุกๆวันเขากลับทำตัว ดำเนินชีวิตในและวัน