เมื่อเกลียดชังกันจนถึงที่สุด
ใจมนุษย์จึงกลับคล้ายเดรัจฉาน
เคยสูงส่งก็กลายพันธ์เช่นจัณฑาล
สั่งประหารเข่นฆ่าไม่ปราณี

จึงสิ้นรักหักสวาทจนขาดสิ้น
แยกแผ่นดินเป็นเสี่ยงถึงเพียงนี้
ที่เคยภักดิ์ให้จบกันในทันที
มิอาจทนการกดขี่ย่ำยีกัน

ประชาไทยมิใช่ทาสอันขลาดเขลา
เมื่อเหยียบเอาเราย่อมสู้มิรู้หวั่น
ยิ่งกดหัวยิ่งจะโถมเข้าโรมรัน
ตาต่อตาฟันต่อฟันให้บรรลัย

เมื่อไร้ธรรมอย่าถามหาความสงบ
เมื่อต้องรบก็จะรบจนหาไม่
เพื่อสิ่งเดียวแหนหวงดังดวงใจ
อธิปไตยแห่งประชาอย่าหมายชิง